W drodze ku życiu- Alicja Woźniak

10/10/2025

06/10/2025

Warsztat Ustawień Systemowych

Czy samo przyjście na warsztat ustawień systemowych pomoże?
— Nie.

Czy prowadzący warsztat sprawi, że Twój problem zniknie?
— Nie.

Czy samo zobaczenie własnego ustawienia poprzez pracę reprezentantów sprawi, że Twoja trudność zniknie?
— Nie.

Czy po warsztacie wrócisz do życia wolnego od problemów i trudów?
— Nie.

Więc jak ustawienia systemowe, konstelacje rodzinne mogą Ci pomóc?

Pomagają wtedy, gdy przychodzisz na warsztat z otwartością, gotowością, odwagą i zaufaniem do tego, co w Tobie żywe.
Kiedy pozwalasz sobie, by emocje, które nosisz w sobie — zarówno podczas bycia reprezentantem, jak i patrzenia na własne ustawienie — mogły wybrzmieć na zewnątrz.
Gdy pozwalasz sobie na prawdziwe emocje, które pojawiają się w Tobie podczas pracy w polu.
Gdy ufasz temu, co się pokazuje, i pozwalasz sobie czuć.
Gdy ufasz reprezentantom w polu, wiedząc, że są także dla Ciebie.
Gdy dajesz swojemu ciału i emocjom głos.
Gdy otwierasz to, co głęboko w Tobie schowane.
Gdy – na ile to możliwe – wyłączasz nadmiar myślenia, a włączasz czucie.
Wtedy praca ustawień może Ci pomóc.
Tego nikt nie zrobi za Ciebie – ja również.

Ta praca może zmienić tylko Ciebie – Twoje podejście, sposób patrzenia na życie, Twoje myślenie.
To nie jest magiczne rozwiązanie, lecz proces, który trwa i w którym krok po kroku odkrywasz siebie- na nowo.
Można powiedzieć, że robisz w tej sposób porządki w Twojej duszy.

Warsztaty Cichych Ustawień Systemowych prowadzę w sposób fenomenologiczny – bez z góry przyjętego scenariusza.
Jednak to od Ciebie zależy, czy pozwolisz, by praca – jako reprezentant, obserwator czy we własnym ustawieniu – odmieniła to, co do tej pory było Ci znane.

Czy jeden warsztat wystarczy?
Zdarza się, ale bardzo rzadko.
Nosimy w sobie wiele warstw i mechanizmów obronnych. Ich odsłanianie wymaga czasu i często powrotu do warsztatów – jako obserwator, reprezentant lub w pracy własnej.

Zapraszam Ciebie na warsztat 11 października (sobota) w Piasecznie.
P.S. zaczyna się zbierać wspaniała, energetyczna i życzliwa grupa🥰

Śmiało napisz do mnie jak masz pytania, wątpliwości lub chcesz zarezerwować miejsce☺️🩷

Alicja Woźniak- W drodze ku życiu

02/10/2025

Dlaczego zapraszam Cię na „Ustawienia Systemowe” ze mną?

Przede wszystkim dlatego, że poczucie bezpieczeństwa i serdeczności jest dla mnie niezwykle ważne. Na moich warsztatach dbam o wnętrze, atmosferę, ciepło, klimat i wygodę – tak bardzo, jak tylko potrafię. Dbam o to wszystko, bo wierzę, że w tak głębokiej, wewnętrznej pracy z własną nieświadomością – jaką są ustawienia systemowe – kluczowe jest stworzenie warunków, które sprzyjają poczuciu bezpieczeństwa i otwartości. Chciałabym, aby każdy – zarówno ten, kto przychodzi po raz pierwszy, jak i osoba wracająca kolejny raz – czuł się mile widziany i przyjęty z życzliwością.

Wiem, że udział w grupowych warsztatach w nowym miejscu i wśród nieznanych osób może budzić niepewność, napięcie, a czasem nawet lęk. To zupełnie naturalne i normalne – wiele osób tak się czuje. Jednak często już po pierwszych rozmowach i wspólnej pracy uczestnicy zaczynają się otwierać, słuchać siebie nawzajem, uśmiechać się i dzielić swoimi historiami oraz doświadczeniami. To niezwykłe móc obserwować, jak w bezpiecznej przestrzeni obce sobie osoby nawiązują łagodne, wspierające relacje – czasami nawet takie, które trwają dalej poza warsztatami.

O mojej pracy

W każdą swoją drogę rozwoju – wewnętrznego i duchowego – wchodziłam całym sercem. Zawsze słuchałam, doświadczałam i przechodziłam własne terapie, ustawienia, szkolenia czy szkoły z pełnym zaangażowaniem, które dalej kontynuuję. Dobrze znam więc perspektywę osoby uczestniczącej w procesie i wiem, jak to jest mierzyć się z czymś trudnym i bolesnym.

Cały czas się rozwijam i szkolę – obecnie jestem w szkole psychoterapii Gestalt, a swoją wiedzę i doświadczenie pogłębiam u wybitnych nauczycieli zarówno ze świata nauki, jak i ze świata duchowego. Wierzę, że rozwój własny jest fundamentem, by móc z empatią i mądrością towarzyszyć innym w ich procesie.

W swoją pracę z drugim człowiekiem wkładam całe serce. Sama otrzymałam ogromne wsparcie od osób, które prowadziły mnie w ważnych momentach mojego życia, dlatego dziś chcę przekazywać to dalej: dawać poczucie bezpieczeństwa, lekkość, prawdę i empatię każdej osobie, która poczuje, że chce mi zaufać na swoim kawałku drogi.

Z ogromnym sercem zapraszam Cię na warsztaty 11 października w Piasecznie.
Nie wiem jeszcze, czy grupa się zbierze, ale bardzo chciałabym być dla Ciebie tego dnia – ze swoim czuciem, prowadzeniem i obecnością.

Z serdecznością zapraszam Cię, jeśli czujesz, że to Cię przyciąga i masz ochotę uczestniczyć w tym dniu właśnie ze mną i z innymi osobami.

Alicja Woźniak- W drodze ku życiu
-----------------------------------------
Link do wydarzenia na facebooku: ://fb.me/e/3FWuN6mzx

29/09/2025

Krótka chwila dla Ciebie ze sobą🫶

Znajdź dla siebie przestrzeń, w której będziesz sam/a – w cichym, spokojnym miejscu, gdzie nikt nie będzie Ci przeszkadzał przez 5–10 minut.
Usiądź wygodnie i zadbaj o swój komfort – tak, jak Tobie jest najlepiej.
Możesz usiąść, możesz się położyć, a jeśli chcesz, okryj się ciepłym kocem.

Gdy będziesz już gotowy/a, zacznij od głębokiego wydechu – wypuść z siebie to, co niepotrzebne.
Weź głęboki wdech, nabierz świeżego, nowego powietrza.
I znowu wydech.

Powtórz ten cykl trzy razy.
Potem pozwól sobie oddychać w swoim naturalnym rytmie.

Teraz pomyśl o tym, co w Twoim życiu jest trudne i najbardziej Cię porusza.
Nie analizuj tego. Po prostu pozwól, by ta trudność pojawiła się sama.
Daj sobie czas. Jeśli nic nie przyjdzie – to też jest w porządku. Może dziś tak właśnie ma być.

Jeśli pojawi się w Tobie ta trudność, pozwól na emocje, które się z nią wiążą.
Oddychaj.
Pozwól im być.
Pozostań przy nich, jeśli możesz.
Poobserwuj, poczuj co się w Tobie dzieje.
Daj sobie czas i troskę na to co teraz czujesz.

Jak uznasz, że tu chcesz zakończyć podziękuj sobie – swojej podświadomości i swojemu ciału – za to, że przekazały Ci tę informację.
Podziękuj sobie za to, że dałeś/aś sobie ten czas.
Podziękuj również za każdą emocję, która się pojawiła.

Teraz jesteś bliżej siebie.
To mały, ale ważny krok ku sobie samemu/samej.

Dziękuję Ci, że tu jesteś, i gratuluję Ci tego kroku – mniejszego lub większego – w stronę samego/samej siebie.💗

Alicja Woźniak- W drodze ku życiu
---------------------------------------------------------------------
Zapraszam Ciebie na moje Warsztaty Cichych Ustawień Systemowych
Piaseczno- 11 Października 2025.
Link do wydarzenia na facebooku: https://fb.me/e/3FWuN6mzx

28/09/2025

Szczęścia nie kupisz w sklepie ani na targu.
Nie czeka w skarbcu, nie spoczywa na dłoni.

Szczęście to szczera wdzięczność za drogę, którą przebyłeś/aś.
To cichy spokój w sercu za to, gdzie jesteś dziś.

Szczęście rodzi się w otwartym sercu,
w zgodzie na to, co jest.

Szczęścia można się nauczyć.
Może rozświetlać Ciebie od środka.

To proces, który trwa — dzień po dniu, krok po kroku.

Możesz je poczuć — choć czasem wymaga to wysiłku, by odnaleźć je w sobie.

Alicja Woźniak- W drodze ku życiu🌞
----------------------------------------------------
Zapraszam na moje Warsztaty Cichych Ustawień Systemowych
Piaseczno- 11 Października 2025.
Link do wydarzenia na facebooku: ://fb.me/e/3FWuN6mzx

19/09/2025

Rodzice – temat, do którego wracamy całe życie

Mama. Co czujesz, kiedy o niej myślisz?
Tata. Co czujesz, gdy myślisz o nim?

Relacja z rodzicami to jeden z najważniejszych tematów w terapii. Wracamy do niego wielokrotnie, odkrywając – warstwa po warstwie – coraz głębsze informacje. Pod każdą z nich kryją się doświadczenia i emocje, które warto zauważyć.

Dlaczego rodzice mają tak duży wpływ na nasze dorosłe życie?
Od chwili poczęcia odbieramy ich obecność, emocje, wybory i gesty. Chłoniemy ich słowa, ale także to, co niewypowiedziane – spojrzenia, milczenie, uczucia. To od nich uczymy się świata. To ich kochamy miłością bezwarunkową- nieważne jacy byli.

Przejmujemy wzorce, powielamy zachowania, dostosowujemy się - nieświadomie i świadomie do oczekiwań- by zasłużyć na miłość. W dorosłości często nie działamy wyłącznie z miejsca wolności, lecz przez „zaprogramowanie” z dzieciństwa. Jeśli pojawiły się deficyty, próbujemy je uzupełnić – w pracy, relacjach, osiągnięciach itp. W ten sposób nasze wewnętrzne dziecko wciąż woła o uwagę, bliskość i uznanie.

Co czujesz wobec mamy i taty?

Złość – jaka potrzeba nie została zaspokojona?

Dystans – przed czym Cię chroni?

Żal – skąd się bierze?

Tęsknota – czego brakuje najbardziej?

Każda emocja jest ważna. Każda niesie informację o niezaspokojonych potrzebach i tęsknotach.

W terapii nie chodzi o to, by od razu dotknąć rdzenia trudności. To proces wymagający czasu, cierpliwości i odwagi. Warstwa po warstwie odsłaniamy to, co ukryte. Z każdym krokiem stajemy się bliżsi samym sobie – swojemu autentycznemu JA. To nie zawsze łatwe, czasem bolesne, bywa, że budzi opór. Ale właśnie wtedy otwiera się przestrzeń na uzdrowienie.

A z nim przychodzi ulga. Bo nic nie daje większej ulgi niż życie w zgodzie z samym sobą we własnej autentyczności.

Wtedy może się pojawić przestrzeń na - Własne Ja.

Alicja Woźniak- W drodze ku życiu

zdj. pinterest

14/09/2025

Dziś jestem wypełniona wdzięcznością. Czuję nasycenie szczęściem i radością.
Choć kończy się początkowy etap mojej drogi, żegnam go z uśmiechem.

Zakończył się mój rok rozwojowy w Szkole Psychoterapii Gestalt w Warszawie. Był to czas pełen różnych emocji – od strachu, lęku, smutku i złości, po radość, entuzjazm i harmonię. Roczny proces grupowy był doświadczeniem wyjątkowym, niepowtarzalnym, głęboko dotykającym mojego „ja” i bycia w relacji.

W szkole przechodziłam przez różne dystanse – od bólu ku przyjemności, od złości do spokoju, od samotności do bycia razem.
Miałam szczęście spotkać 16, a później 15 niezwykłych osób, z którymi mogłam przeżywać, doświadczać i wzrastać przy ogromnym wsparciu wspaniałych trenerów. Zobaczyłam po raz kolejny, jak piękna jest różnorodność. Jak każdy człowiek nosi w sobie coś wartościowego. Jak warto poczekać, pobyć, porozmawiać, usłyszeć i być w prawdzie, by to piękno zobaczyć.

Nauczyłam się, że każda relacja jest inna – ma swój urok i charakter. To, co z niej powstaje, zależy od dwóch stron. Może się rozwinąć, zostać, albo zakończyć, ale nawet ta najkrótsza, chwilowa relacja ma swój niepowtarzalny sens.

Jestem wdzięczna za swoją drogę, że mogę nią iść i że mam nadzieję iść nią dalej. To ścieżka bliska mojemu sercu – uzupełniająca moją wiedzę, poszerzająca perspektywę, dająca narzędzia do bycia w przestrzeni pomocowej. Czuję, że to właściwy kierunek, który dopełnia tę podróż, jaką zaczęłam już lata temu.

Gestalt jest pięknym, holistycznym i otwartym nurtem terapeutycznym. To właśnie on mnie wybrał – i ja wybieram jego. Chcę się otwierać, a nie zamykać. Chcę doświadczać i być tu i teraz. Chcę wybierać. I wiem, że jestem we właściwym miejscu.

Z całego serca dziękuję mojej grupie – każdej osobie z osobna i wszystkim razem.
Dziękuję wspaniałym trenerom Szkoły Gestalt w Warszawie za ich pracę z sercem.
Dziękuję sobie – i jestem z siebie dumna.

Zostaję z małą nadzieją, że będę miała możliwość iść dalej tą drogą.

Alicja Woźniak – w drodze ku życiu ❤️🧡🩷

10/09/2025

Minęło 14 lat... – 9.09.2025

Nasze małżeństwo trwa już 14 lat. Przez ten czas przeszliśmy wiele. Kryzysy, trudy – moje, Twoje, nasze wspólne. Przeżyliśmy żałobę – osobno i razem. Bywało, że się złościliśmy, obwinialiśmy, obrażaliśmy. Czasami było naprawdę ciężko – tak, że każde z nas miało momenty, gdy chciało się poddać. I bywało blisko... bardzo blisko końca.

W tym czasie oboje się zmieniliśmy. Jesteśmy już innymi ludźmi. Przeszliśmy terapię indywidualną, terapię par, warsztaty, ustawienia systemowe. Praca nad sobą indywidualnie z osobna i nad naszą relacją, nas wzmocniła i połączyła jeszcze głębiej.

Od kilku lat jest inaczej. Spokojniej. Prawdziwiej. Głębiej.

To uczucie chęci bycia blisko siebie trzymało nas razem w najtrudniejszych momentach. Miłość i decyzja, by się nie poddawać – to był nasz fundament.

Otwartość na pomoc, na różne formy wsparcia, dała nam prawdziwą zmianę. Nie jest idealnie, bo życie nie jest idealne. Ale jest dobrze. Spokojnie. Wystarczająco. A czasem – wyjątkowo. 🩷

Warto było przejść tę drogę. Dziś to zupełnie inny poziom relacji. Jest przestrzeń na „moje”, „Twoje” i „nasze”. To nowa jakość.

Ja w tym zostaje❤️

Chcę pokazać, że małżeństwo to nie romantyczny film. To troska. Wysiłek. Gotowość do zmiany. Praca. Ale przede wszystkim – codzienny wybór, by być razem.

I z całego serca mówię: warto! Warto próbować i korzystać z pomocy, to bezcenne🩷

Dziękuję Ci, Kochanie, za Twoją siłę i za to, że się nie poddałeś. Może to ta waleczność ze sportów walki? ☺️😉🫶

Kocham Cię Maciej❤️

Alicja Woźniak- W drodze ku życiu

07/09/2025

Wewnętrzne dziecko

Nie ma rodziców idealnych – i od tego warto zacząć. Każdy z nich niesie swoją własną historię. Nie chodzi więc o obwinianie ani usprawiedliwianie, lecz o danie sobie przestrzeni na to, by zobaczyć, jak to było dla mnie wtedy.
O wewnętrznym dziecku mówi się dziś dużo. Każdy je ma – bo każdy był kiedyś dzieckiem. Doświadczał emocji, trudności i radości na swój sposób. Często jednak brakowało dorosłych, którzy potrafiliby te emocje przyjąć i zaopiekować się nimi. Bywało, że nie było na nie miejsca, albo pojawiały się sytuacje zbyt trudne, z którymi dziecko nie umiało sobie poradzić.
To, co nie zostało wtedy zaopiekowane, pozostaje w człowieku. Zapisuje się w ciele, w schematach myślenia i zachowania. Towarzyszy w dorosłości – choć często próbujemy to umniejszać, powtarzając: „nie było tak źle”, „inni mieli gorzej”, „to mnie wzmocniło”.

Kiedy dorastamy, tamte braki, lęki i traumy nadal są obecne. Często po cichu wpływają na wybory – w pracy, relacjach, przyjaźniach, codziennych decyzjach.
Dobra wiadomość jest taka, że jako dorośli możemy zaopiekować się tym małym sobą. Pomagają w tym różne narzędzia – psychoterapia, praca z ciałem, ustawienia systemowe. To proces uczenia się, jak być z własnym wewnętrznym dzieckiem – tym razem z akceptacją i wsparciem dorosłego, którym jesteśmy.
Z czasem uczymy się rozpoznawać, kto w nas mówi: dziecko czy dorosły. A wtedy zmienia się wszystko – relacje, wybory, spojrzenie na siebie i innych.

Moje spotkanie z małą Alą...
Ja sama często rozmawiam z małą Alą w sobie. Potrzebuje troski i uwagi, więc staram się być dla niej takim dorosłym, jakiego brakowało mi kiedyś.
Jako mama wiem, że popełnię błędy – już je popełniłam. Nie jestem w stanie w pełni zaspokoić wszystkich potrzeb mojego syna. On sam kiedyś będzie mógł stać się dla siebie rodzicem, jakiego najbardziej potrzebował. Ja mogę dawać z serca tyle, ile potrafię – i to wystarczy.
Dlatego nie chodzi tu o winę rodziców, lecz o to, czego my sami potrzebowaliśmy. Każdy ma swoją historię, nie zawsze łatwą, ale każdy ma też prawo być sobą.

Moim zdaniem, energię złości czy obwiniania warto skierować nie na przeszłość, ale na opiekę nad własnym wewnętrznym dzieckiem. Bo ono wciąż w nas jest – czeka, aż je zauważymy i otoczymy troską.

Alicja Woźniak- W drodze ku życiu🧚‍♀️

05/09/2025

W procesie poznawania siebie...

02/09/2025

O innym spotkaniu pary w intymności.

Pokój, łóżko, światło świec i głośna cisza.
Ja i Ty.
Nagość.
Spojrzenie w oczy.
Pojawia się głębia.
Głębia ciszy, nagości i widzenia siebie wzajemnie.
Bez słów.
Tak, jak jest.
Pojawia się ból, lęk, piękno, spokój.
Jest miłość. Miłość bez wyrażania i chęci zmiany.
W akceptacji tego, co jest.
To głębokie poruszenie, które nie musi być wyrażone żadnym słowem.
To wspólna intymność.
Nie do opisania słowami.
Tylko nasza.
Wyjątkowa, bo prawdziwa.
Na zawsze tylko nasza.
Ja zostawię to dla siebie, a Ty zostaw to dla siebie.