Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych w Przeworsku

Dom Pomocy Społecznej Dla Dorosłych prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia

Dom Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia został ufundowany przez księcia Antoniego Lubomirskiego i jego żonę Zofię z domu Korwinów Krasińską dnia 11 marca 1768. Siostry miały przejąć obowiązki po dawnym szpitalu pod wezwaniem św. Ducha. Szpital ten prowadzili dla najuboższych mieszkańców miasta zakonnicy z Zakonu Kanoników Regularnych Stróżów św. Pańskiego Grobu Jerozolimskiego zwanych Bożogrobcami lub Miechowitami. 29 września 1780 roku zostały sprowadzone pierwsze Siostry. Celem domu było pielęgnowanie ubogich, odwiedzanie chorych w domach, prowadzenie szkółki dla dziewcząt z Przeworska oraz wychowanie dzieci porzuconych. Siostry Miłosierdzia prowadziły naukę czytania, pisania, robót ręcznych i religii. Z czasem zaczęto również przyjmować sieroty na wychowanie na pobyt stały. Siostry w czasach największego zagrożenia epidemii zaczęły przyjmować bezpłatnie chorych pod swoją opiekę. W roku 1869 obejmuje prowadzenie domu siostra Apolonia Giżewska. Jej staraniem dobudowano do kościoła dwupiętrowy budynek od strony zachodniej. W powstałych pomieszczeniach ulokowano szkołę dla dziewcząt. Księżna z Zamojskich Lubomirska 6 listopada 1879 ufundowała ochronkę dla małych dzieci. W czasie I wojny światowej zakład Sióstr Miłosierdzia zamieniono na ambulatorium. Po zakończeniu działań wojennych odnowiono budynki klasztorne i wyremontowano kościół. W latach 1924-1931 w porozumieniu z Zarządem Miasta pracę z dziećmi przejęły osoby świeckie. W czasie II wojny światowe Siostry Miłosierdzia prowadziły sierociniec i dom dla starców. Działało tez ambulatorium sanitarne, które mogło pomieścić 40 chorych. Siostry odwiedzały chorych w domach szczególnie w rodzinach biednych. Świadczyły usługi higieniczne i sanitarne, rozdawały leki i żywność. Dużą pomoc otrzymano z ordynacji Książąt Lubomirskich w postaci żywności. Po wojnie otworzono przedszkole i dom opieki dla osób starszych. Decyzją Rządu z dnia 4 marca 1950 pozostawiono Siostrom tylko budynek mieszkalny wraz z otaczającym je terenem. Przedszkole zostało upaństwowione, a dom opieki przejął Wojewódzki oddział „Caritas”. W roku 1990 Dom Pomocy Społecznej powrócił do prawowitych właścicieli - Sióstr Miłosierdzia. Rok później Siostry ponownie przejęły budynek przedszkola. W tym samym roku otworzyły przedszkole dla dzieci z rodzin wielodzietnych i ubogich.