Marta Malinowska Psycholog

10/06/2021

06/06/2021

W każdym dziecku znajduje się zbiornik na emocje, który należy wypełnić miłością.

W relacji między dzieckiem a rodzicem najważniejsza jest...MIŁOŚĆ.
Miłość, która wypełnia zbiornik to miłość bezpieczna i bezwarunkowa - bez względu na wygląd, zachowanie, czy osiągnięcia dziecka.
Kochamy nasze dzieci za to, że są, że istnieją.
Po prostu kochamy...

Nie oznacza to braku granic (co tak często jest zarzucane, gdy mówimy o bezwarunkowej miłości) - przeciwnie.
Zdrowe, stawiane w szacunku granice są przejawem rodzicielskiej miłości.
Kochający rodzic stawia dziecku granice, uczy zasad panujących w świecie, ale i pozwala mu na autonomię.

Wiem, że wielu z nas ma styczność/pracuje z dziećmi z trudnymi (czasami bardzo trudnymi) zachowaniami.
To doświadczenia, które bywają trudne, uruchamiają poczucie bezsilności, chęć działania "tu i teraz" nad wyeliminowaniem owych "zachowań".
..a zachowanie to tylko "to, co widać".
To tak ważne, by zatrzymać się i sprawdzić "kubeczek emocjonalny" tego dziecka.
Jeżeli jest on pusty i nie zadbamy o to, by choć odrobinę go zapełnić - nie pomożemy, a wyeliminujemy jedynie sposób "radzenia sobie".
Jeżeli dziecko jest głodne, a my skupimy się wyłącznie na tym, by np. nie mówiło ciągle, że jest głodne - ono nadal będzie głodne.
Nawet jeżeli zareaguje na nasze działania i przestanie o tym mówić, to nadal będzie cierpieć, tylko pokaże (lub schowa) to w inny sposób (lub w miejsce).

Podobnie jest z miłością. Dziecko głodne miłości, będzie jej szukać.
To, że wyeliminujemy sposób wołania o tę miłość, nie oznacza, że głód miłości minie.

"Najważniejsze jest to, czego nie widać"
💛

25/05/2021

"Wielu z nas co roku szuka odpowiedzi na proste i zarazem wymagające pytanie: jak uczcić Dzień Matki? Nie chodzi wyłącznie o kwestię wybranego na tę okazję podarunku, ale i o to, kim jest matka, której poświęcamy ten dzień – oddaną swoim dzieciom heroiną, która z myślą o ich dobru rezygnuje z własnego życia? Kobietą, która usiłuje odnaleźć kawałek własnego świata, niezdominowanego przez rolę opiekunki, gdzie może zająć się wyłącznie sobą? Odpowiedzi jest wiele. Wiemy przecież, że kult macierzyństwa niespecjalnie służy matkom. Roztaczana wokół nich aura świętości bywa zamaskowaną formą presji, wobec której kobieta z dzieckiem powinna się ugiąć.
Hagiograficzne obrazy matek odbierają im prawo do błędów, niezgody na bezgraniczne poświęcenie, o dbaniu o własne potrzeby nie wspominając. Opresyjnej świętości, którą narzuca ten obraz, przeciwstawia się figura „dość dobrej matki”, zgodnie z którą – ujmując tę kwestię w pewnym uproszczeniu – troska o siebie i opór matki wobec bezgranicznego poświęcenia są czymś zdrowym i pożądanym. Choć autorem tej koncepcji jest mężczyzna, Donald Winnicott, pamiętajmy, że wiedzę o macierzyństwie czerpać należy przede wszystkim od matek. Na 26 maja życzymy wszystkim kobietom z dziećmi, by mogły poczuć się wysłuchane przez swoje otoczenie, zarówno przez najbliższe im osoby, jak i społeczeństwo, w którym przyszło im żyć."
Łukasz Krajewski, nasz kolega z Laboratorium Psychoedukacji
fot unsplash

13/04/2021

Co nam daje umiejętność obserwowania siebie i świata bez oceniania?

09/04/2021

"Uczucia nie są słabością. To sfera, w której dzieją się rzeczy najwyższego kalibru. "
Bogdan De Barbaro

08/04/2021

" Co to znaczy bać się siebie? To, że we mnie tkwią otchłanie czegoś mrocznego, tajnego czasami otchłanie cierpienia i krzywdy."
Katarzyna Miller

05/04/2021

Musze się z Wami podzielić tym przepięknym cytatem od ✨ Dobrze pamiętać, że czasami rzeczy są po prostu trudne i już. Nie dlatego, że jesteśmy głupi, słabi, czy zbyt jacyś... Serio💖

Rzadko o to proszę, ale proszę podzielcie się tym, podajcie dalej. Tak często słyszę: "jestem za głupia na to". 😟😔

15/03/2021

Zdarza nam się przepraszać za rzeczy, które nie stanowią powodu do przeprosin. Odczuwamy poczucie winy, mimo tego, że chcemy żyć w zgodzie ze sobą.
____

08/03/2021

“Współczucie, którego razem doświadczyliśmy, umożliwi każdemu z nas zbliżenie się do zrozumienia różnorodności, bez poczucia, że nam ona zagraża. Wierzę, że kobiety mają głęboki wpływ na masę krytyczną. W miarę jak każda z nas leczy własną kobiecą i męską naturę, zmieniamy świadomość planety, przechodząc od uzależnienia od cierpienia, konfliktu i dominacji do świadomości, która rozpoznaje potrzebę przynależności, uzdrowienia, równowagi oraz współistnienia. Kobiety muszą tchnąć więcej wiedzy, więcej prajny w świat, by odbudować równowagę. Jesteśmy wędrującym ludem; podróżujemy razem, by nauczyć się, jak uszanować i zachować godność wszystkich form życia, widocznych i niewidocznych. W tym leży nasza bohaterska siła.”

– Maureen Murdock, s. 265, „Podróż Bohaterki”, przeł. E. Tołkaczew, Instytut Raven, 2020.