Psycholog dziecięcy

04/11/2025

https://www.siepomaga.pl/anita-podlecka

„Oby ten rok był dla nas lepszy” – tego życzyła sobie moja żona, świętując Nowy Rok. Anita jest mamą trojga dzieci i niezwykłą kobietą. Każdy zawsze mógł liczy…

27/10/2025

🌱🕊 Korzenie i skrzydła – dwie rzeczy, których dzieci naprawdę potrzebują

„Dwie rzeczy powinny otrzymać dzieci od swoich rodziców: korzenie i skrzydła.”
— Johann Wolfgang von Goethe

To zdanie zawiera całą esencję wychowania.

🔸 Korzenie to poczucie bezpieczeństwa, przynależności i bezwarunkowej akceptacji.
To dom, do którego można wracać — nawet
w myślach. To wartości, rytuały, relacje, które dają dziecku oparcie w świecie pełnym zmian.

🔸 Skrzydła to wiara w siebie, odwaga do próbowania, przestrzeń na błędy i marzenia.
To komunikat: „Wierzę w Ciebie. Możesz lecieć — a ja będę tu, gdybyś potrzebował wrócić.”

👣 Dzieci potrzebują jednocześnie zakorzenienia i wolności. Potrzebują dorosłych, którzy są jak drzewa — stabilni, obecni, a jednocześnie gotowi wypuścić młode pędy w świat.

Zatrzymaj się dziś na chwilę i zapytaj siebie:

✨ Co robię, by moje dziecko czuło się bezpieczne
i kochane?
✨ Jak pomagam mu rozwijać skrzydła — próbować, odkrywać, ufać sobie?

Bo wychowanie to nie tylko prowadzenie za rękę.
To także umiejętność puszczenia jej w odpowiednim momencie.

21/10/2025

Dlaczego 10 minut pełnej uwagi dziennie potrafi zmienić wszystko?

W świecie, który pędzi, 10 minut może wydawać się niczym. Ale dla dziecka, nastolatka, partnera — to może być wszystko.

🔸 10 minut, kiedy naprawdę słuchasz, bez telefonu w dłoni.
🔸 10 minut, kiedy patrzysz w oczy i nie oceniasz.
🔸 10 minut, kiedy jesteś obecna/y — nie tylko fizycznie, ale emocjonalnie.

To właśnie wtedy dziecko czuje: „Jestem ważny”.
To wtedy nastolatek myśli: „Mogę mówić, ktoś mnie słyszy”.
To wtedy relacja rośnie, zamiast się oddalać.

Nie potrzebujesz godzin terapii, drogich gadżetów ani idealnych warunków.
Potrzebujesz 10 minut dziennie. Codziennie.

Bo pełna uwaga to najprostsza forma miłości. I najskuteczniejsza forma wsparcia.

🕒 Dziś znajdź swoje 10 minut. Dla kogoś. I dla siebie.

Specjalizuję się w obszarze rozwoju dzieci i młodzieży oraz w zakresie poradnictwa wychowawczego

20/10/2025

Dlaczego dzieci „wybuchają” po przedszkolu i jak na to reagować?

Czy zdarzyło Ci się, że odbierasz dziecko z przedszkola, a ono zamiast radosnego powitania… zaczyna płakać, krzyczeć, kopać, marudzić albo odmawia zrobienia czegoś?

Spokojnie — to wcale nie oznaka złego wychowania. To bardzo częste zjawisko psychologiczne.

Dzieje się tak dlatego, ze w ciągu dnia dziecko funkcjonuje w trybie „trzymania się” — stara się być dzielne, słuchać pań, bawić się z innymi, radzić sobie z emocjami. To wymaga ogromnego wysiłku emocjonalnego i poznawczego, szczególnie dla kilkuletnich dzieci, które dopiero uczą się samoregulacji.

Gdy trafia z powrotem do „bezpiecznej przystani” – do rodzica – napięcie spada… i często pojawia się „emocjonalne rozładowanie”. Dziecko nie wybucha „na Ciebie” – ono wybucha przy Tobie, bo czuje się bezpiecznie.

✨ Pamiętaj: wybuch emocji po przedszkolu to oznaka zaufania, a nie złego zachowania. Dziecko pokazuje prawdziwe emocje tam, gdzie czuje się najbezpieczniej — przy Tobie ❤️

10/10/2025

Wczoraj w gabinecie rozwijaliśmy kompetencje społeczne, poczucie przynależności i rozpoznawanie granic relacyjnych. Tworzenie takiego "kręgu przyjaźni" pomaga dziecku zrozumieć, czym są relacje, jak wygląda ich krąg bliskości, oraz jak dbać o granice i komunikację w kontaktach rówieśniczych.

08/10/2025

Czym są zaburzenia integracji sensorycznej i kiedy warto je skonsultować? 🧠

Zaburzenia integracji sensorycznej — co to takiego?
Integracja sensoryczna to proces, dzięki któremu nasz mózg odbiera i porządkuje bodźce zmysłowe (dotyk, słuch, wzrok, ruch, równowagę itp.), abyśmy mogli adekwatnie reagować na otaczający świat.

Kiedy ten proces działa prawidłowo, dziecko potrafi skupić się na zadaniu, odpowiednio reagować na bodźce i rozwijać się w harmonijny sposób.
Jednak u niektórych dzieci mózg ma trudność z „porządkowaniem” napływających informacji — wtedy mówimy o zaburzeniach integracji sensorycznej (SI).

⚠️ Warto skonsultować się ze specjalistą, jeśli dziecko:
•nadmiernie reaguje na dźwięki, dotyk, zapachy lub ruch (np. zasłania uszy przy zwykłych dźwiękach, nie lubi pewnych ubrań),
•ma trudności z koncentracją i regulacją emocji,
•unika aktywności ruchowych albo przeciwnie — stale poszukuje silnych bodźców,
•często się potyka, ma kłopoty z koordynacją ruchową,
•ma trudności w nauce lub codziennych czynnościach, mimo braku innych przyczyn.

👩‍⚕️ Wczesna diagnoza i odpowiednia terapia SI mogą znacząco poprawić funkcjonowanie dziecka w domu, przedszkolu czy szkole.

23/09/2025

🧠 Jak pomóc nastolatkowi lepiej zrozumieć siebie?

Zrozumienie siebie to fundament zdrowia psychicznego i dobrego życia. Dzieci, które potrafią rozpoznawać swoje emocje, potrzeby i granice, łatwiej budują relacje, podejmują decyzje i radzą sobie z trudnościami.

Oto kilka sposobów, jak wspierać dziecko w tej drodze:

👂 Słuchaj uważnie – Dziecko potrzebuje przestrzeni, by mówić o tym, co czuje. Nie oceniaj, nie przerywaj – po prostu bądź.

🪞 Pomagaj nazywać emocje – „Widzę, że jesteś smutny, bo kolega cię zranił.” Dziecko uczy się rozpoznawać swoje stany emocjonalne, gdy dorosły je nazywa.

📚Uznaj autonomię - nie narzucaj swojego zdania, nie każ dziecku spełniać Twoich marzeń. Dziecko musi poczuć, że ma prawo myśleć i decydować za siebie oraz rozpoznawać swoje potrzeby.

❓Bądź autentycznie ciekawy - nie domyślaj się, co Twój nastolatek lubi, o czym myśli. Zamiast tego - pytaj! O czym marzy? Czemu trudno utrzymać mu porządek? Dlaczego śledzi właśnie takie a nie inne osoby w internecie? Szczere zainteresowanie pozwala budować bliższą więź.

🧩 Nie narzucaj gotowych rozwiązań – Zamiast mówić „Zrób tak”, zapytaj „Co myślisz, że możesz zrobić?” – to buduje poczucie sprawczości i samoświadomość.

🗳 Wspólnie się naradzajcie - nastolatek nie może jeszcze sam stanowić o sobie, ale może być angażowany w wyrażaniu zdania w sprawach rodzinnych czy decydować w niektórych kwestiach.

👉Stopniowo przekazuj odpowiedzialność - naszą rolą jako rodziców jest nauczyć nasze dziecko, by stając się młodym dorosłym umiało o siebie zadbać, radzić sobie w różnych sytuacjach, podejmować rozważne decyzje itp. Stąd, powinniśmy stopniowo przekazywać odpowiedzialność za ważne sprawy. Warto o tym porozmawiać z dzieckiem, poznać jego zdanie, ustalić szczegóły.

🧯Wytrzymaj napięcie - dla wielu rodziców trudne jest oddanie kontroli nastolatkowi nad różnymi sprawami. Pojawia się niepokój, czy dziecko na pewno sobie poradzi. Warto o swoich odczuciach porozmawiać z innym zaufanym dorosłym, któremu możemy opowiedzieć o naszych wątpliwościach czy emocjach. A nasze dziecko możemy zapytać, czy potrzebuje naszego wsparcia, nie obarczając go naszym lękiem.

😵‍💫Pozwól na porażkę - kiedy dajemy dziecku wolną rękę w podejmowaniu decyzji, musimy liczyć się z tym, że nie zawsze jego wybór będzie zgodny z naszym wyobrażeniem lub po prostu nie będzie dobrym wyborem. Jest to jednak naturalny proces, gdy człowiek się uczy. Każdy z nas popełnia błędy. Gdy mniej trafiony wybór się jednak trafi, nie komentujmy. Zamiast tego lepiej podsumować sytuację i wyciągnąć wnioski.

💬 Rozmawiaj o wartościach – Co jest dla ciebie ważne? Co sprawia, że czujesz się dobrze? Takie pytania uczą dziecko refleksji nad sobą.

Zrozumienie siebie to proces, który trwa całe życie – nigdy nie jest za późno na budowanie silnych fundamentów.💛

15/09/2025

Jak pomóc dziecku stawiać granice wśród rówieśników?

Możemy być empatyczni i wrażliwi, jednocześnie stawiając granice. Pewnie nie raz, jako dziecko byliśmy w sytuacji, gdzie dorośli wywierali presję, by robić coś, co miało uszczęślwić kogoś, nie patrząc na nasze potrzeby. Dawano nam poczucie, że mówienie "nie" dorosłemu jest wręcz niegrzeczne.
A przecież umiejętność stawiania granic i dbanie o swoje potrzeby jest kluczowym elementem prawidłowego rozwoju emocjonalnego. Ważne jest, żeby nasze dzieci zrozumiały różnicę między życzliwością a zadowalaniem ludzi wbrew sobie.

Dzieci mają prawo mówić „nie”. Mają prawo chronić swoje emocje, przestrzeń i potrzeby — nawet jeśli to oznacza sprzeciw wobec kolegi czy koleżanki. Ale jak je tego nauczyć?

Oto kilka wspierających zwrotów, które możesz podsunąć dziecku:

🗣️ „Nie chcę się tak bawić. Możemy wymyślić coś innego.”
➡️ Uczy asertywności bez odrzucania drugiej osoby.

🗣️ „Nie podoba mi się, gdy tak do mnie mówisz.”
➡️ Pomaga rozpoznawać i nazywać granice emocjonalne.

🗣️ „To moje, nie chcę się tym teraz dzielić.”
➡️ Wzmacnia poczucie własności i prawo do decyzji.

🗣️ „Potrzebuję chwili dla siebie.”
➡️ Pokazuje, że odpoczynek i samotność to naturalna potrzeba.

🗣️ „Nie zgadzam się na takie żarty.”
➡️ Chroni przed przemocą słowną i uczy reagowania na dyskomfort.

👂 Jaka jest w tym Twoja rola? Słuchać, wspierać i nie bagatelizować. Dziecko, które wie, że jego granice są ważne, będzie potrafiło zadbać o siebie — dziś i w dorosłości.

💬 A Ty? Jak uczysz swoje dziecko asertywności? Podziel się doświadczeniem!

14/09/2025

🧠 Zamiast pytać: „Jak było w szkole?” — spróbuj inaczej. Dzieci często odpowiadają „dobrze” albo „nie wiem”, bo pytanie jest zbyt ogólne. Jeśli chcesz naprawdę zajrzeć do świata swojego dziecka, spróbuj pytań, które znajdziesz poniżej.

💬 Te pytania otwierają drzwi do rozmowy, budują więź i pokazują dziecku, że jego świat jest dla Ciebie ważny. Nie chodzi o przesłuchanie — chodzi o obecność.

📌 Daj znać w komentarzu, które pytanie działa najlepiej u Was — albo dodaj swoje ulubione!

Specjalizuję się w obszarze rozwoju dzieci i młodzieży oraz w zakresie poradnictwa wychowawczego

09/09/2025

👨‍👩‍👧‍👦 Dziecko, które boi się ludzi – jak wspierać, zamiast pogłębiać lęk?

Nie każde dziecko z łatwością nawiązuje kontakty. Niektóre z nich czują się przytłoczone, wycofane, a nawet przerażone w obecności rówieśników. To nie „wymysł” ani „fanaberia” – to może być fobia społeczna lub silna niepewność, która wymaga empatii, a nie presji.

🔍 Co warto wiedzieć jako rodzic?

✅ Dziecko nie wybiera lęku – ono go przeżywa.
✅ Porównywanie do innych dzieci pogłębia wstyd i izolację.
✅ Presja typu „idź, baw się z nimi” może wywołać jeszcze większy stres.

🗣️ Zwroty wspierające dziecko w sytuacjach społecznych

👂 Zrozumienie i akceptacja emocji:
„Widzę, że czujesz się nieswojo. To całkowicie w porządku.”
„Nie musisz nic robić, jeśli nie czujesz się gotowy/a.”
„Twoje uczucia są ważne. Możesz mi o nich powiedzieć, kiedy będziesz chciał/a.”

🧩 Budowanie poczucia kontroli:
„Chcesz, żebym był/a obok Ciebie, kiedy podejdziesz do dzieci?”
„Możemy razem wymyślić, co powiedzieć – nie musisz robić tego sam/a.”
„Zróbmy to małymi krokami. Nie musisz się spieszyć.”

💪 Wzmacnianie pewności siebie:
„Jesteś wartościowy/a, nawet jeśli czujesz się niepewnie.”
„Masz prawo być sobą – nie musisz się dopasowywać.”
„To, że się boisz, nie znaczy, że sobie nie poradzisz. Jesteś dzielny/a.”

🌱 Zachęta bez presji:
„Może spróbujemy przez chwilę, a potem zdecydujesz, czy chcesz zostać.”
„Nie chodzi o to, żeby było idealnie – chodzi o to, żeby było bezpiecznie.”
„Jestem z Ciebie dumny/a, że próbujesz, nawet jeśli to trudne.”

🧠 Wspierające słowa mają moc budowania poczucia bezpieczeństwa. Dziecko, które czuje się rozumiane, ma większą szansę na stopniowe otwieranie się na świat.

📣 Rodzicu, Twoja obecność, cierpliwość i akceptacja są najważniejszym narzędziem terapeutycznym. Wystarczy, że jesteś uważnym, wspierającym dorosłym.

07/09/2025

🧠 Dziecko się wstydzi? Nie mów: „Nie ma się czego wstydzić” Zamiast tego… zatrzymaj się i posłuchaj.

Wstyd to trudna emocja — nawet dla dorosłych. Gdy dziecko się chowa, milczy lub unika kontaktu, nie potrzebuje oceny, tylko bezpiecznej przestrzeni. Oto kilka zdań, które pomagają zamiast ranić:

💬 „Widzę, że czujesz się niepewnie. Chcesz mi powiedzieć, co się stało?”
💬 „To normalne, że czasem się wstydzimy. Ja też tak mam.”
💬 „Jestem tu z tobą. Możemy razem przez to przejść.”
💬 „Nie musisz nic mówić, jeśli nie chcesz. Poczekam.”

❌ Unikaj etykiet typu „on już taki nieśmiały” — to może pogłębić wycofanie.
✅ Zamiast tego, pokaż dziecku, że jego emocje są ważne i że ma prawo je przeżywać.

🔄 Odgrywanie ról, zabawy w sklep czy rozmowy z „nowym kolegą” w domu — to świetny sposób, by pomóc dziecku oswoić sytuacje społeczne.

👣 Małe kroki, wielkie zmiany. Zamiast zmuszać — wspieraj, rozumiej, towarzysz. 💛

05/09/2025

✨ Co kryje się za dziecięcą złością?

Złość to jedna z pierwszych i najbardziej widocznych emocji w rozwoju dziecka. Złość nie jest problemem sama w sobie – to sygnał, że dziecko czegoś potrzebuje, a nie potrafi tego wyrazić inaczej. Złość u dziecka często budzi w rodzicach bezradność – bywa głośna, intensywna i trudna do zatrzymania. Ale pod tą emocją zwykle kryje się coś więcej niż tylko „niegrzeczne zachowanie”.

Za dziecięcą złością mogą kryć się:
💧 frustracja – bo coś nie idzie tak, jak dziecko chciało,
💧 bezsilność – gdy brakuje mu umiejętności lub słów,
💧 potrzeba bliskości i zrozumienia,
💧 zmęczenie lub przebodźcowanie,
💧 poczucie niesprawiedliwości.

🧩 Dzieci nie rodzą się z umiejętnością regulowania emocji – uczą się tego w relacji z dorosłymi. Kiedy przy złości spotykają się z akceptacją i spokojem, dostają komunikat: „Twoje emocje są w porządku. Mogę ci pomóc je zrozumieć i nazwać”.

👉 Dlatego warto pytać: „Co się stało?”, „Czego potrzebujesz?”, zamiast oceniać czy karać. Bo pod krzykiem i tupaniem kryje się mały człowiek, który potrzebuje wsparcia, by poradzić sobie z tym, co czuje.

🌱 Jak reagować?
• Zobacz w złości nie wroga, a komunikat.
• Nazwij emocje dziecka: „Widzę, że jesteś zły, bo…”.
• Zapewnij bezpieczeństwo i bliskość.
• Naucz dziecko prostych sposobów na rozładowanie napięcia (oddech, odejście na chwilę, przytulenie).

Złość nie jest „złym uczuciem”. To naturalna emocja, która – jeśli ją zrozumiemy – może stać się okazją do budowania więzi i uczenia się regulacji emocji. ❤️