Renata Olejniczak - psychoterapia, rozwój osobisty

01/11/2025

26/10/2025

Nie trać wiary.
To, co dziś boli,
jutro może stać się Twoją największą siłą.

To, że wszystko się rozsypało,
nie znaczy, że przegrałaś.
Może po prostu nadszedł czas,
żebyś zbudowała życie,
które wreszcie będzie naprawdę Twoje.

25/10/2025

❣️Wypowiedzi profesora Bogdana de Barbaro skłoniły mnie do refleksji nad tym, czym naprawdę jest rozmowa i dialog. Bo czasem dopiero wtedy, gdy przestajemy walczyć o rację, możemy naprawdę siebie usłyszeć.

Prawdziwy dialog nie potrzebuje zwycięzców — to przestrzeń spotkania. Wystarczy, że obie strony są siebie ciekawe i otwarte, a wtedy usłyszenie staje się możliwe.

Szczera rozmowa nie wymaga zgody we wszystkim. Wystarczy gotowość do spotkania, a nie do przekonywania. Słuchanie to akt odwagi. W rozmowie nie warto bronić się przed prawdą, lecz otworzyć na jej różne strony — pozwolić, by słowa drugiej osoby mogły nas poruszyć.

Dialog nie zaczyna się od słów, ale od postawy. Od decyzji, że chcę zrozumieć, a nie tylko odpowiedzieć. To uznanie, że świat drugiego człowieka jest równie ważny jak mój.

Bo rozmowa, w której ktoś musi wygrać, przestaje być dialogiem. Czasem więc lepiej odpuścić rację, by ocalić bliskość. Bo gdy w rozmowie szukamy wygranej — tracimy relację. A gdy szukamy zrozumienia — obie strony zyskują.

🗨„Rozmowa, w której ktoś musi wygrać, przestaje być dialogiem.”
🗨„Dialog zaczyna się tam, gdzie kończy się potrzeba dominacji.”
🗨„W dialogu nie chodzi o to, by się przekonać, ale by się spotkać.”
— prof. Bogdan de Barbaro

15/10/2025

Psychicznie zdrowi ludzie częściej chwalą innych.

Kiedy w środku panuje spokój, nie ma potrzeby umniejszać innym, by samemu się wywyższyć.
Ograniczona natura szuka wad, a dojrzała — dostrzega zalety.

Pochwała to także diagnoza — znak wewnętrznej harmonii i pełni duszy.

Niech więc nasze słowa wsparcia staną się tym światłem, które pomaga innym nie zgasnąć. 🌿

13/10/2025

❣️

Być jak zebra?

Zwierzęta mają w sobie mądrość regulowania napięcia, której my, ludzie, często zapominamy używać.

Weźmy na przykład… zebrę.

Podobno kiedy zebra ucieka przed drapieżnikiem, jej ciało wchodzi w pełną mobilizację - aktywuje się układ współczulny: serce bije szybciej, mięśnie są gotowe do biegu, krew odpływa z układu trawiennego.

A kiedy niebezpieczeństwo mija — zebra zatrzymuje się i… potrząsa całym ciałem.

To nie przypadek.

To reset fizjologiczny – sposób, w jaki ciało „strząsa” napięcie i sygnalizuje układowi nerwowemu: „Jestem bezpieczna. Możesz wrócić do równowagi.”

🔬 Co się wtedy dzieje?

To, co robi zebra po ucieczce przed drapieżnikiem, ma swój odpowiednik w ludzkim ciele.

Badania nad tzw. neurogennym drżeniem (neurogenic tremors) pokazują, że potrząsanie ciałem może pomagać regulować układ nerwowy.

Ruchy tego typu aktywują nerw błędny, który odpowiada za przełączanie organizmu z trybu „walcz lub uciekaj” w stan regeneracji i bezpieczeństwa.

Podobne mechanizmy wykorzystują metody terapeutyczne, takie jak TRE (Tension & Trauma Releasing Exercises) czy Somatic Experiencing - gdzie pozwalamy ciału na drżenie, by rozładować nagromadzone napięcie.

W badaniach (np. PMC11580556, PMC4316402) opisano, że takie drżenia pomagają obniżyć stres, poprawić jakość życia i przywrócić równowagę w autonomicznym układzie nerwowym.

🌿 Jak możesz być jak zebra:

- po stresującym spotkaniu,
- po kłótni,
- po trudnym dniu

zatrzymaj się,
weź głęboki oddech
i potrząśnij całym ciałem: ramionami, dłońmi, nogami.

Niech wszystko, co napięte, ma szansę się rozluźnić, a układ nerwowy dostanie szansę odzyskać równowagę.

🦓✨
Bądź jak zebra - spróbuj strząsnąć to, co już niepotrzebne.

Źródła:

Berceli, D. (2014). Effects of Self-induced Unclassified Therapeutic Tremors [artykuł]. PMC.

Payne, P., Levine, P. A., & Crane-Godreau, M. A. (2015). Somatic experiencing: using interoception and proprioception as core elements of trauma therapy. PMC4316402.

Zhao, Y., et al. (2024). Study protocol for a randomized controlled trial evaluating the effects of TRE (Tension & Trauma Releasing Exercises) in mother-child intervention. Frontiers in Psychology, PMC11580556.

10/10/2025

10 październik Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego❣️
To dobry moment, by przypomnieć sobie, że troska o siebie – o swoje emocje, potrzeby, ciało i relacje – to nie luksus, ale konieczność.
Zdrowie psychiczne zaczyna się od uważności na siebie i od odwagi, by prosić o pomoc.

🌿Warto zatrzymać się dziś na chwilę.
Zadać sobie pytanie: „Czego potrzebuję, żeby poczuć się trochę lepiej?” To może być pierwszy krok ku trosce o siebie.

07/10/2025

Cele
- same w sobie są czymś wartościowym i pomocnym.
Nadają kierunek, pomagają się rozwijać, wspierają w procesie leczenia.
Ale bywa, że zamiast wspierać - zaczynają przygniatać.

Siłownia, angielski, codziennie wykwintne posiłki dla rodziny, wcześniejsze wstawanie, by pomedytować i do tego kurs terapii traumy wieczorami.
Angielski, korki z matmy, kurs rysunku, tenis, basen, powtórki do matury.

Za dużo.
Robimy to sobie i robimy to dzieciom.
Obserwuję to w codzienności i obserwuję to w gabinecie terapeutycznym, spotykając się z młodym człowiekiem i/lub jego rodzicami.

Chcemy często wszystko naraz. Dużo i szybko.

I czasem to jest problem.
Że jest za dużo i za szybko.
Że cele, choćby najbardziej rozwojowe i "wspierające", potrafią przygnieść.

Zamiast zmiany, rozwoju, satysfakcji,
jest przytłoczenie, presja i to ciągłe nawracające przekonanie o niedawaniu rady i byciu gorszym / niedopasowanym.

A to nie tak.
Czasami jest po prostu za dużo naraz.
Czasami zbyt szybko.
Czasami zbyt dużymi skokami, z naciskiem na efekt.
..a czasami to brak szycia na miarę.
Z dala od wartości i od możliwości.
Chęć wrzucenia młodego człowieka w schemat
"wszyscy tak mają/robią", który nie pasuje i uciska.

Tak właśnie powstaje przekonanie "jestem niewystarczający".
Nie dlatego, że czegoś brakuje dziecku lub dorosłemu, ale dlatego, że ciężar celów i oczekiwań nie pozwala wstać i ruszyć.

Cele wyznaczają drogę.
Ale te, które nie są szyte na miarę, a w zamian utkane z presji i oczekiwań,
potrafią przygnieść.

♡
-------

Jak zawsze czekam na Wasze refleksje po przeczytaniu wpisu.
Jeżeli ten post Was wspiera - zostawcie ślad ♡ - to wspiera.

21/09/2025

Cierpliwość to umiejętność spokojnego oczekiwania i wytrwania mimo trudności. Buduje wewnętrzną siłę. Pozwala zachować równowagę, gdy coś nie dzieje się od razu i pomaga zaufać procesowi. Dzięki niej uczymy się, że nie wszystko przychodzi natychmiast. Często to, co wartościowe, wymaga czasu.

Fot. Unsplash

13/09/2025

Dojrzała rozmowa to taka, w której nie chodzi o wygraną, ani o rację. To relacja i spotkanie. To odwaga mówienia wprost, a jednocześnie uważność, by słowa nie zamykały, lecz otwierały drogę. To moment, w którym słowa stają się mostem, a nie murem. Dojrzałość pojawia się tam, gdzie chcemy się naprawdę zobaczyć, gdzie ważniejsze od zwycięstwa jest prawdziwe spotkanie.

02/09/2025

“Nie wszystko trzeba wiedzieć, żeby coś poczuć. I nie wszystko trzeba zmieniać, żeby coś zrozumieć.”

Ewa Woydyłło

25/08/2025

Powrót zawsze niesie w sobie coś wyjątkowego.
Radość z powrotu jest jak oddech po długiej wędrówce – głęboki, kojący, pełen wdzięczności.
To ciepło w sercu, poczucie bezpieczeństwa i bliskości, a także wdzięczność za to, że można znów być „u siebie”.
To spotkanie ze znanym, które nagle staje się cenniejsze, bo na chwilę było utracone.

Powrót to też tęsknota, bo serce wciąż zostaje trochę w drodze – przy miejscach, które zachwyciły, przy chwilach, które minęły zbyt szybko, przy ludziach, których spotkaliśmy. Ale właśnie ta tęsknota sprawia, że wspomnienia żyją w nas dalej, a codzienność nabiera nowego smaku.

02/08/2025

Podróż to coś więcej niż zmiana miejsca – to chwila, gdy zostawiamy codzienność za sobą i pozwalamy sobie na oddech. Wakacje to czas, kiedy słońce grzeje nie tylko skórę, ale i duszę. Odpoczynek to nie lenistwo – to troska o siebie. W ciszy gór, szumie morza czy zapachu lasu odnajdujemy spokój, który na co dzień łatwo gubi się w biegu. Jak mówił Seneka: „Podróże i zmiana miejsca dostarczają umysłowi nowej siły.”