Psychoterapia Gestalt Fioletowe Drzwi Agata Karyś

05/09/2025

Ważne...

Kiedy doświadczasz wyczerpania, jesteś częścią eksploatowanej do granic możliwości planety.

Kiedy włączasz wszystkie swoje umiejętności zarządzania czasem, energią i priorytetami, a i tak doświadczasz wypalenia, doświadczasz tego samego, co wiele innych "zasobów" ziemi.

Tak, możesz się uczyć jak lepiej zarządzać swoim czasem i energią. Kiedy nie masz już dłużej siły, jeśli tylko możesz, odpocznij.

Jeśli możesz, odpocznij wcześniej niż musisz.

Jednocześnie pamiętaj, że twoje wyczerpanie jest częścią znacznie większych procesów, w których "zasoby ludzkie" są kolejną materią do wykorzystania dla krzywdzącego systemu niepohamowanego wzrostu.

Daj sobie wyrozumiałość.

Tak, jak dajesz wyrozumiałość swojej eksploatowanej, wyczerpywanej planecie.

I jeśli znajdziesz w sobie choć odrobinę energii na sprzeciw wobec swojego wyczerpania, skieruj ją na sprzeciw wobec wyczerpującego cię systemu, nie na sprzeciw wobec siebie i swoich "niewystarczająco dobrych" umiejętności adultingu.

"Wyczerpywanie jest jedną z licznych form działania władzy i przemocy: wyczerpywać można nasze możliwości stawiania oporu; wyczerpaniu ulec może nasz wola przeżywania życia na własnych warunkach; wyczerpać nas może konieczność odnajdywania drogi wewnątrz systemów, także ekonomicznych, zaprojektowanych w taki sposób, żeby utrudniać nam zaspokojenie naszych potrzeb."
Sara Ahmed, "Przewodnik feministycznej psujzabawy"

02/07/2025

Feldenkrais❤️

22/06/2025

Na jagody...

13/06/2025

Warsztatowy weekend czas zacząć!

23/05/2025

Słowa Laury Pearls to kwintesencja terapii Gestalt: "Nie chodzi o to, by zmieniać ludzi. Chodzi o to, by stworzyć przestrzeń, w której mogą stać się sobą".

13/03/2025

"Terapeuta, podobnie jak poeta, jest w stanie docenić cały bezmiar życia wokół siebie, łącznie z krajobrazem egzystencji klienta, jego istnieniem fizycznym, jego grymasami, krokiem i chodem. Aby być w stanie komuś pomóc, należy go kochać w podstawowy, prosty sposób. Należy kochać osobę, którą ma się przed sobą, a nie cel, który się dla niej ustanowiło. Nie można kochać przyszłego obrazu danego człowieka, nie dostrzegając osoby siedzącej obok". Joseph Zinker

10/03/2025

Uzależnienia część III. "To co istotne, a co na co dzień umyka naszej uwadze, to silna zachęta ze strony konsumpcyjnego świata do niezauważania traumy oraz ignorowania naszych naturalnych ssaczych potrzeb i ograniczeń na rzecz wzrostu, niezależności i wykreowanych przez konsumpcyjną kulturę wartości: opłacalności, ciągłego wzrostu produkcji, nieograniczonej i niekończącej się ekspansji. Bycie człowiekiem i normalne życie nie jest wspierane na wielu poziomach, promowane są za to produktywność, obszar pracy ponad sił i nieograniczonej wydajności. Jak to się dzieje, że dziś często "mieć " znaczy więcej niż "być", działanie jest ważniejsze niż bycie w kontakcie..?Jak i kiedy nas to uwiodło? Rodzaj wycofania się albo inaczej: odwrócenia naszej uwagi, kuszący, a jednocześnie prowadzący do desensytyzacji i tłumienia w sobie tego co trudne, zawierający możliwość ujawnienia się w postaci kompulsji, lęków, nałogowego regulowania uczuć.. Kształt dzisiejszego świata jest jedną z głównych przyczyn powstawania i rozwoju uzależnień..Czy jesteśmy w stanie zauważyć, zrozumieć i przyjąć, jak do niego zachęca, kreuje i wspiera nasz świat...? Czy jesteśmy w stanie zrezygnować z kierowania się trzema zasadami: Nie czuj, Nie mów, Nie ufaj? " Katarzyna Rejniak "[Nie]Obecność. Uzależnienia w kulturze kryzysu przynależności"

04/03/2025

Uzależnienia część II. "Gabor Mate zaleca, aby nie zadawać pytania, dlaczego lub od czego klient jest uzależniony. Radzi, aby pytać o ból, którego doświadczył, a który przyczynił się do powstania uzależnienia...To przyjrzenie się z uwagą historii życia, temu czego uzależniona osoba w nim doświadczyła. Poszukiwanie źródeł uzależnienia w sposób, który sugeruje Mate, przynosi ulgę, uwalnia chorego od poczucia winy, pozwala dostrzec cierpienie, potrzebę pomocy oraz lęk przed jej przyjęciem, lęk przed bliskością, lęk spowodowany tym, że świat go zawiódł. Ci, którzy mieli go kochać, nie wywiązali się ze swych obietnic. Ci którzy mieli sprawować nad nim opiekę, zawiedli. Aby przetrwać trzeba umrzeć, to znaczy utracić części siebie, które są wrażliwe, wyrzucić je ze świadomości, zaprzeczyć swoim podstawowym potrzebom: miłości, bezpieczeństwa, stałości, przewidywalności, wpływu. Pojawienie się cierpienia to kreatywny wymiar przystosowania się do świata, z którego pacjent się wywodzi...Trzeba przyjąć z miłością i wielką uwagą człowieka, który przystosował się do życia w znieczuleniu, odcięciu, destrukcji."

03/03/2025

Uzależnienia część I. "Zależność od substancji psychoaktywnej..to substytut zależności od drugiego człowieka...Człowiek uzależniony to człowiek opuszczony przez innych. Opuszczenie to zwykle wydarza się na samym początku życia, kiedy zależność od innych jest jego podstawowym doświadczeniem.W momencie początków uczenia się nawiązywania relacji, uczenia się siebie, świata, emocji.Wtedy kiedy budujemy nasze zaufanie do innych lub wytwarza się w nas brak tego zaufania...Jako bezpieczna traktowana jest więź stabilna, przewidywalna, regulująca emocje...natomiast cała reszta więzi, tych pozabezpiecznych, koresponduje z występowaniem zaburzeń natury psychicznej, w tym uzależnień. Dzieje się tak, kiedy osoba cierpiąca nie ma zdolności samoregulacji, powierzania się innym, budowania żywych i autentycznych relacji...uzależnienie można widzieć jako schronienie, uzasadnione jest traktowanie go jako metaforę poszukiwania przez pacjenta zrozumienia dla swoich uczuć, relacji, świata...Jest jak magiczny ogród, niespodziewanie odnaleziony w krainie zimna, lęku i bólu...To cud ze skutkami ubocznymi..."

19/02/2025

Piękne...

"Byliśmy tu obecni od samego początku - w deszczach, które spływały na wciąż jeszcze płynną planetę i w pierwotnych morzach. W łonie matki przypominaliśmy sobie tę podróż, rozwijając szczątkowe skrzela, ogon i płetwy. Pod zewnętrznymi warstwami naszej kory mózgowej i tego, czego nauczyliśmy się w szkole, jest w nas ta opowieść - opowieść o pokrewieństwie z wszelkim życiem".

Joanna Macy, "Świat we mnie, ja w świecie"

fot. Alicja Gruszka-Nowak

14/02/2025

Bardzo jest mi bliskie to co pisze Monika, dlatego się dzielę...

SUPERWIZJA 🍄🌿

Może i tak, może za chwilę mój zawód zniknie. Zje mnie czat dżipiti i jego banda. ALE.

Ale dopóki jestem,
Jestem.
I będę.

W jakościach do opisania trudnych, choć przecież tak naturalnych, bo ludzkich. W człowieczeństwie. W przyjmowaniu bólu, który sama dobrze znam, a który uzdrawiam dzień po dniu nie tylko dla siebie ale i dla innych. Szacunku do trudów tej pracy. W pokornej obserwacji złożoności materii ludzkiej, której nie da się zamknąć w żadnym badaniu, tabelce czy algorytmie. Bo to niemożliwe. Na szczęście..

Po to właśnie mam superwizję - nie tylko omawiamy procesy czy poszerzamy perspektywę.. Przychodzę tu, na spotkanie człowieka z człowiekiem. Żywe. Pachnące (czasem mandarynką, czasem współczuciem 🥹). Intymne. Obecność szersza, mądrość większa, oddech łagodniejszy niż mój. Pachnie w tym gabinecie jakością, zamykam okno w obawie, że uleci, a ja tak bardzo bardzo potrzebuję jej do pracy. Chłonę.

Bo. Ja-gestaltystka pracuję sobą. Każdą komórką. Całym ciałem. Jakości cielesne. Moje Ja-kości. Pracuję swoim wewnętrznym rozedrganiem. Swoim nastrojem. Strojem. Czuciem. Zmęczeniem. Ciekawością. Delikatnością. Konkretem. Swoim wewnętrznym wrażliwym, niewinnym dzieckiem, które koiłam ostatniej nocy (z nim sesje wychodzą najpiękniejsze..) Swoją osobistą historią. Sztuką kontaktu. Kontaktem. Aktem - odwagi i nadziei.

Ona-gestaltystka. Moja superwizorka. Też pracuje całą (o)sobą. Uczy się i doświadcza różnych wymiarów tzw. życia trochę dłużej niż ja. Niewiele dłużej, o jakieś 20 lat praktyki 😉 Dziś ona uczy mnie, ja jutro uczę Was. Trochę tutaj, choć większość jednak w gabinecie (fejs buka zdecydowanie za malutka, i nigdy nie zastąpi żywego kontaktu).

I znów próbuję opisać to doświadczenie, choć większość naszej dzisiejszej wymiany pozostanie właśnie.. POZA SŁOWAMI. Dokładnie jak w terapii. I będzie to zdecydowanie jej najlepsza część 😌

M.
🍀

05/02/2025

"Warunkiem zdrowego rozwoju mózgu u dzieci jest obecność opiekunów, którzy nie są zestresowani, nie cierpią na depresję, którzy są wrażliwi i dostępni emocjonalnie. Zawsze dostępni. To wszystko. To jest kluczowy warunek. Toksyczność naszej kultury tkwi właśnie, choć nie wyłącznie, w zniszczeniu warunków, które pozwalają rodzicom zapewnić dzieciom odpowiednią opiekę. A jeśli zastanawiamy się dlaczego coraz więcej dzieci ma diagnozę ADHD, zaburzenia opozycyjno-buntownicze, depresję, lęki, zaburzenia odżywiania, samookokalecza się , nie można tego wytłumaczyć tylko genetyką czy przypadkowym pechem. Trzeba spojrzeć na warunki społeczne, które zakłócają zdrowy rozwój naszych dzieci." Gabor Mate