GTN HOLIS

03/01/2021

Zdrowego dnia!

By pozbyć się nieznośnego tłuszczu na brzuchu nieustannie wykonujemy długie, wykańczające i kompleksowe ćwiczenia, a mimo to nic nie może nam zapewnić pożąda...

24/11/2018

"Ludzka stopa to wielkie dzieło inżynierii i sztuki" - napisał Leonardo da Vinci na jednym ze swoich wybitnych szkiców anatomicznych.

Stopa to też swoiste pole terapeutyczne dla makro- i mikrosystemów. Jest to miejsce, gdzie zaczynają się lub kończą meridiany czyli kanały energetyczne przez które płynie energia Chi. Na przebiegu kanałów leżą tzw. akupunkty, które odpowiednio bodźcują akupresurzyści lub nakłuwają akupunkturzyści. Oni zajmują się terapią makrosystemu czyli całego ciała.

My, refleksolodzy, pracujemy na mikrosystemie czyli na energoinformacyjnej projekcji ciała człowieka m. in.: na stopach.

Receptory narządów wewnętrznych i części ciała, które stymulujemy manualnie to skupiska zakończeń nerwowych, które są rozgałęzieniami nerwu kulszowego. To on przewodzi bodźce od stóp do splotu lędźwiowego skąd przez rdzeń kręgowy docierają one do różnych pięter mózgu.

Refleksologia stóp, ale też nie zapominajcie o twarzy czy rękach, to fenomenalna terapia wykorzystująca naturalne zasoby organizmu do samonaprawy.

Nauka oparta jest na twardych faktach anatomo-fizjologicznych i już dawno powinna przestać być traktowana jako paramedycyna.
To nieocenione narzędzie do pracy przeciwdziałającej stresowi i jego skutkom.

Bernard Barczewski to niemiecki lekarz, który w 1911 roku wprowadził do "obiegu" medycznego w Europie termin - reflexmassage czyli masaż refleksoryczny/masaż odruchowy. Pojęcie to zaczęło od tamtego czasu pojawiać się w kontekście różnych technik ucisku manualnego wykorzystywanego jako metoda poprawy zdrowia.

Jeśli uważnie przyjrzymy się rozwojowi refleksologii we współczesnym świecie przekonamy się, że w procesie tym brali udział lekarze i naukowcy z pokrewnych dziedzin.

Grafika: Reflexology Association of America

22/11/2018

22/11/2018

16/11/2018

Dobrego dnia!

Refleksologia to bezpieczna, naturalna i ekologiczna metoda na radzenie sobie z wszechobecnym STRESEM.

Nawet jeśli jesteś zdrowy/zdrowa to Twoje ciało stale eksponowane jest na działanie różnych stresorów.

Organizm jest mądry i potrafi sobie radzić z różnymi obciążeniami ale ma też swoje ograniczenia i wtedy pojawiają się dolegliwości, dysfunkcje i schorzenia.

One same też są stresorami i pogłębiają sytuację nierównowagi organizmu.

Jako refleksolodzy możemy wesprzeć człowieka w sytuacji stresu i w walce z jego konsekwencjami. To nasze główne zadanie.

Zdrowie i terapia to nie jest oksymoron. To podtrzymywanie harmonii.

Choroba i terapia to wręcz "must have".

Refleksologia tonizuje układ nerwowy, obniża poziomy kortyzolu i adrenaliny, relaksuje mięśnie, głęboko odpręża umysł i zmniejsza siłę reakcji psychosomatycznych na stresory. To JEST właśnie niezwykłe działanie tej terapii!

Wypróbuj wszystkie formy refleksologii - twarz, ręce, stopy - i wybierz tę, która najbardziej Ci odpowiada. Zaufaj swojej intuicji.

A potem kontynuuj tyle, ile uznasz za stosowne.

W terapii nie ma limitów. Nie ma żadnych zasad dotyczących serii 10 zabiegów.
Dlaczego 10? I do jakiego rezultatu?
Myślałaś/myślałeś o tym kiedyś? Przecież to nie ma żadnego sensu, bo nikt z nas nie jest taki sam i każdy potrzebuje czegoś innego.

Refleksologia to life-style a nie procedura NFZ czy farmakoterapia.

Foto: ICR

13/11/2018

- Widzisz, Wiedźmo kochana, tak jest, że najpierw musimy dostosować się do ogółu, a potem możemy szukać siebie – pokiwała głową Znajoma.
- Nie jestem o tym przekonana – Wiedźma też pokiwała, ale jakby w drugą stronę. - Spójrz na swoje Dziecko – póki było małe i było sobą zachwycałaś się nim bezustannie, jego wyjątkowość i niepowtarzalność były powodem do dumy. W miarę, jak rosło, zaczęłaś je zmieniać. Z czasem proces ten wymknął ci się spod kontroli, a Dziecko, dostosowując się do świata, stawało się takie, jak jego rówieśnicy.
- Ależ na tym polega wychowanie! Dziecko musi nauczyć się żyć w grupie! – zaprotestowała Znajoma, choć wydawało się, że bez większego przekonania.
- A czy pamiętasz, że miałaś do niego coraz więcej pretensji, żalu, że jest ci obce? Nie sądzisz, że wystarczyłoby, aby nauczyło się tego, jak nie krzywdzić innych pozostając sobą? Wtedy nie musiałoby ani tracić czasu na zmienianie się, ani na ponowne szukanie siebie. Siebie, którego już nie odnajdzie. To, kim Dziecko było, jako maleństwo, już mu nie wystarczy, a nie poznało samego siebie jako dorastającego człowieka. Czas, w którym powinno ukształtować swoją osobowość poświęciło na dostosowanie się do innych. Skąd dziś ma wiedzieć, kim jest? – zapytała Wiedźma i zamyśliła się.
Czy ona wiedziała, kim jest?

tekst: Agnieszka Sawicz

06/11/2018

Water *is* LiFE...