Gabinet Psychologiczno-Terapeutyczny Kaja Czyżewska

14/02/2024

11/02/2024

Jeśli Twoje dziecko:
👉 unika chodzenia do szkoły i wycofuje się z kontaktów z rówieśnikami,
👉 nie radzi sobie z emocjami, często przeżywa smutek i złość,
👉 w domu dochodzi do częstych nieporozumień i kłótni,
👉 nie ma na nic siły,
👉 przeżywa lęk i przestało sobie radzić z nauką,
WARTO ZGŁOSIĆ SIĘ PO POMOC ❗️❗️ Możecie ją uzyskać na ➡️ oddziale dziennym Środowiskowego Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży, które działa na terenie naszego szpitala 🏥 Konsultacje do udzielenia takiej pomocy, właśnie w ramach wspomnianego oddziału, potrwają od 5️⃣ do 1️⃣6️⃣ lutego. Zgłoszenia przyjmowane są telefonicznie, pod numerem ☎️ 570 973 383.
Oddział dzienny będzie skierowany do uczniów klas 6-8, realizujących obowiązek szkolny na zasadach nauczania indywidualnego, zindywidualizowanej ścieżki kształcenia, „szkoły w chmurze”, ukraińskiej szkoły on-line 💻 lub w innych formach niestacjonarnych. Będą one możliwe do realizowania na oddziale.
Zapraszamy również dzieci spoza Pabianic! 👧🧒

15/12/2023

"Wiele z dzieci, które musiały być w dzieciństwie dzielne a więc niczego nie mogły potrzebować, w dorosłości zapada na depresję. Rodzicom trudno dostrzec potrzeby dziecka między innymi dlatego, że oni sami także byli niewidzialni dla swoich rodziców."

prof. Katarzyna Schier

14/12/2023

09/08/2023

Mamy ostatnie wolne miejsce dla chłopca w Grupie IN IN dla 15-19 latków

👉Termin: 21-25 sierpnia (poniedziałek-piątek)
👉Prowadzący: Anna Zegarek z osobą współprowadzącą
👉Spotkania grupy: poniedziałek-piątek: 10.00 -13.30 (w tym przerwa 30 min)

Grupa IN-IN intensywne emocjonalnie i poznawczo doświadczenie kontaktu ze sobą, z ludźmi i z grupą. W trakcie spotkań uczestnicy mówią o sobie, swoich doświadczeniach, rozmawiają ze sobą. W miarę upływu czasu buduje się klimat zaufania, często też dużej intymności, rozmowa staje się mniej powierzchowna – poruszane są ważniejsze i bardziej osobiste tematy. Udział w takiej grupie może być jednorazowym doświadczeniem pracy nad sobą lub inspiracją do pracy w innych formach – na przykład psychoterapii grupowej lub indywidualnej.

Więcej:

https://www.osrodekregeneracja.pl/mlodziez/wakacyjne-lub-zimowe-intensywne-interpersonalne-grupy-dla-mlodziezy/

05/07/2023

"Niektórzy myślą, że intymność dotyczy zbliżenia. Ale intymność dotyczy prawdy.
Kiedy zdajesz sobie sprawę, że możesz powiedzieć komuś swoją prawdę, kiedy możesz się mu pokazać, kiedy stoisz przed nim odkryty, a jego reakcja brzmi "jesteś bezpieczny ze mną" - to jest intymność."
Taylor Jenkins Reid

19/06/2023

Rola jaką odgrywa szkoła w zdrowiu psychicznym dzieci i młodzieży jest ogromna, a nadal brak systemowej odpowiedzi na pytanie, jak można wesprzeć uczniów i uczennice w ich stresującym świecie.
Polecam cały artykuł!

https://oko.press/jak-presja-szkolna-rujnuje-zdrowie-psychiczne-dzieci-i-mlodziezy-opowiesc-psychiatry

Niejednokrotnie spotykałem uczniów pracujących w ciągu doby więcej niż ich rodzice.

Także w czasie, który powinien być czasem wypoczynku, na przykład w soboty, niedziele czy wakacje. Nikt w zasadzie nie zastanawia się, gdzie jest tego kres.

Nierealistyczne wymagania powodują, że większość uczniów nie jest w stanie zapamiętać materiału, a ci, którzy sumiennie wypełniają zalecenia szkoły, opłacają to nieprzespanymi nocami, wyczerpaniem i deprywacją innych potrzeb. Ta ostatnia kwestia wydaje mi się szczególnie ważna. Młodym ludziom brakuje czasu na spotkania z kolegami i koleżankami, zabawy, hobby, realizowanie własnych pasji itd. Czas wolny jest pochłaniany przez korepetycje i zajęcia dodatkowe na ogół również edukacyjne lub „w służbie” przyszłej kariery. Czas dla siebie prawie nie istnieje. A jeśli już, to pozbawione możliwości spotkań i interakcji dzieci wpadają w świat wirtualny i stymulują się przez gry lub media społecznościowe.

[…]W najtrudniejszej sytuacji znajdują się dzieci mające zaburzenia neurorozwojowe. Dzieci ze spektrum autyzmu, z ADHD, dysleksją, dysgrafią, zaburzeniami komunikacji nie są identyfikowane, a ich problemy traktuje się ja zwykłe „lenistwo”, bądź cechy charakteru.

Skutki tego są opłakane - depresja, lęk, samookaleczenia, niechęć chodzenia do szkoły i nade wszystko przemoc rówieśnicza.
Przemoc systemowa rozgrywa się w mikrosystemach uczniów.

[…]Niektóre sytuacje wydają się kuriozalne – na przykład straumatyzowane dziecko z objawami depresji podejmuje próbę samobójczą, przestaje chodzić do szkoły, trafia do szpitala lub nie, ma terapię lub nie – jak wiemy znalezienie lekarza i terapii nie jest łatwe, narastają nieobecności. Szkoła musi zareagować na nieobecność ucznia. Może rozpoznać sytuację i wspierać go w powrocie i znalezieniu pomocy lub też może tego nie robić. Zbyt często zaczyna się nacisk na frekwencję i straszenie narastającymi zaległościami. Typowe jest grożenie „zawiadomieniem sądu”, mandatem i umieszczeniem dziecka w placówce całodobowej, co jeszcze bardziej wzmaga lęk dziecka i rodziców. Skutki tej presji mogą być tragiczne. Zwłaszcza wtedy, gdy system edukacji prze do realizacji przeciwterapeutycznych celów. Konkretne historie można mnożyć w nieskończoność.

System wymaga reformy i zmniejszenia presji

Uważam, że presja edukacyjna jest istotnym, mało jeszcze poznanym czynnikiem ryzyka zaburzeń. Powinniśmy ją badać i tak kształtować system szkolnictwa, aby nie zakłócała prawidłowego rozwoju dziecka.

Presja edukacyjna zdejmuje odpowiedzialność z nauczyciela i całkowicie przesuwa ją na ucznia.

Jest rodzajem nadużycia emocjonalnego i łatwo stawać się może formą mobbingu.
Jeśli myślimy o zdrowiu psychicznym dzieci i młodzieży, potrzebujemy reformy oświaty, zmniejszenia presji edukacyjnej na korzyść większego rozumienia potrzeb i trudności uczniów, oraz wspierania ich w pokonywaniu problemów, z którymi przyszło się im zetknąć.

Cezary Żechowski dla Oko.press, cały artykuł w komentarzu

08/02/2023

Zadaniem rodziców jest rozmawiać z młodym chłopcem, a jeszcze nie mężczyzną, i pokazywać mu złożoność świata oraz różnicę między dobrem a złem. Może pomocne będzie owo rozróżnianie między energią, która buduje, a nienawiścią i niszczącą agresją. Pamiętam z dzieciństwa książkę o rzece Sole. Wezbrana rzeka dzięki zbudowanej przez ludzi tamie dawała prąd elektryczny. Groźny i niszczycielski żywioł zamieniał się w światło dla miast i wiosek. Robiło to na mnie, kilkuletnim chłopcu, wielkie wrażenie. Przywołuję to wspomnienie jako ilustrację sytuacji, z którą często mamy do czynienia w psychoterapii. Otóż dobrze jest zauważyć w sobie owe „żywioły” nie udawać, że ich nie ma, znaleźć je gdzieś w zakamarkach swojej świadomości, nie blokować ich fałszywą słodyczą. To pomoże lepiej zrozumieć siebie samego, historię swojego życia, lepiej rozumieć własne relacje z ojcem albo z rówieśnikami sprzed kilkudziesięciu lat. Chodzi o to, by wykorzystać ten żywioł, który dzięki tamie wyprodukuje energię, a nie zniszczy łąki i pola. Natomiast tłumiona agresja może prowadzić do różnych szkód, chociażby do objawów psychosomatycznych albo nagłych wybuchów wściekłości niszczącej osoby bliskie czy – w wersji miękkiej – nadmiernej surowości metod wychowawczych. Bo nie lubimy o sobie myśleć, że jesteśmy agresywni, ale – jak niejeden rodzic tłumiący agresję uważa – „dyscyplina musi być”.

prof. dr hab. Bogdan de Barbaro, profesor nauk medycznych, psychiatra, psychoterapeuta i superwizor psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Autor wielu prac naukowych i książek; komentator wystąpienia Aldony Czajkowskiej podczas tegorocznej Konferencji Jubileuszowej z okazji X-lecia Ośrodek ReGeneRacja

Więcej o konferencji:
https://osrodekregeneracja.pl/konferencja/

09/01/2023

Jak myślicie, ile stron zawiera arkusz maturalny do języka polskiego?

Odpowiedź na to pytania i link do petycji znajdziecie w pierwszym komentarzu.

04/05/2021

Kilka słów do maturzystów...
"(...) Matura to nie jest koniec świata, ale to ważny egzamin, choć głupi w swoich założeniach. Staram się widzieć go jako etap, nie można odmawiać sukcesu tym, którzy przejdą go dobrze, ani nazywać porażką sytuację, gdy coś nie wyjdzie. Słyszeliście często o sobie, że jesteście straconym pokoleniem. Jest to największa głupota, jaką wymyśli ostatnio tak zwani dorośli.
Nawet jeśli straciliście sporo ważnych rzeczy, to nie dajcie sobie wmówić, że za chwilę nie zyskacie o wiele więcej ważniejszych. Słabości dorosłych nie muszą być waszymi słabościami, co nie znaczy, że nie warto korzystać z ich doświadczeń. Wizje świata starych nie muszą być wizjami młodych. Niezależnie od tego, jakie macie poglądy, jedną z najważniejszych spraw jest poczucie sprawczości. Nawet jeśli świat odbiera ją wam na jakiś czas dojrzewania, to prędzej czy później powinniście ją odzyskać."

Paweł Lęcki
fot. Catalin Pop

28/03/2021