Psychoterapia dzieci i młodzieży - Monika E.Kwiecińska

02/12/2025

Dzisiaj miałam przyjemność poprowadzić 💥warsztaty dla młodzieży szkół ponadgimnazjalnych w ramach konferencji dla pedagogów, psychologów i ,nauczycieli zorganizowanej przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci.

To już kolejny rok naszej współpracy i za każdym razem utwierdzam się w tym, jak ogromny sens ma tworzenie przestrzeni, w której młodzi mogą głośno powiedzieć, co naprawdę myślą, przeżywają i czego potrzebują.

Tym razem pracowałam z młodzieżą wokół tematu komunikacji w grupie rówieśniczej i między dorosłymi, oraz tego, jak jakość relacji i wymiany zdań wpływa na zachowania ryzykowne i autoagresywne. Rozmawialiśmy o tym, jak komunikaty mogą budować mosty albo mury. I jak bardzo sposób mówienia przekłada się na to, czy młoda osoba czuje się widziana, słyszana i bezpieczna.

❗Młodzież podzieliła się wieloma ważnymi refleksjami.
Najtrudniejsze w kontaktach z dorosłymi okazało się dla nich m.in.:
⚠️kiedy rodzic lub nauczyciel nie słucha do końca, od razu przechodzi do oceniania lub dawania rad,
⚠️podniesiony ton, który zamiast mobilizować — zamyka i wycofuje,
⚠️ poczucie, że „i tak nikt nie zrozumie”, bo dorosły nie pamięta, jak to jest mieć piętnaście–siedemnaście lat, " Chcę pogadać, a słyszę wykład z lat 80"
⚠️ umniejszanie problemów („przecież to nic takiego”, „inni mają gorzej”, "przesadzasz"),
⚠️ brak przestrzeni na powiedzenie „jestem zmęczony/zmęczona”, „potrzebuję chwili”,
⚠️ oraz sytuacje, w których dorosły zawstydza, „żartuje zbyt mocno” albo porównuje do innych.
⚠️ mówienie do nastolatka tak, jakby był dużo młodszy,
⚠️ moralizowanie („w twoim wieku to…”) zamiast rozmowy,
⚠️ porównywanie do rodzeństwa, kolegów czy „idealnych uczniów”,
⚠️ zasypywanie komunikatem: „musisz”, „powinieneś”, „trzeba”,
⚠️komentowanie wyglądu, nastroju czy zachowań przy innych osobach,
⚠️brak przeprosin ze strony dorosłego,
⚠️ podniesiony ton, irytacja, pośpiech,
⚠️niedotrzymywanie obietnic

To były bardzo żywe, głębokie i szczere rozmowy , takie, które zostają w głowie na długo.
💚Uwielbiam pracę z młodzieżą. Jestem zawsze pod wrażeniem ich autentyczności, trafności spostrzeżeń i za to, że potrafią nazwać rzeczy, których dorośli często nawet nie dostrzegają.

Choć tym razem zupełnie zapomniałam zrobić jakiegokolwiek zdjęcia, to energia i zaangażowanie młodych osób zostają we mnie mocno. I za to jestem ogromnie 🙏wdzięczna.

Dziękuję Towarzystwu Przyjaciół Dzieci za zaproszenie i zaufanie i za możliwość współtworzenia przestrzeni, w której młodzież naprawdę może być usłyszana.

Na zdjęciu wrzuciłam tylko pierwszy slajd z tytułem warsztatu — jedyne, co udało mi się uwiecznić w całym tym intensywnym dniu. 😊Cała reszta to była żywa, interaktywna praca z młodzieżą.

Pozdrawiam ciepło.
MEK

22/11/2025

Przyszła mama z 12–letnią córką.
Córka — cicha, skulona, w kapturze.
Mama — zatroskana, zmęczona, trochę przerażona.
– „Ona mówi, że nie ma siły… że nie chce do szkoły…
- Boję się, że ja jej nie rozumiem.”

To zdanie słyszę coraz częściej.

I za każdym razem prowadzi do tego samego odkrycia:
❗ Dzieci dziś są przeciążone bardziej, niż kiedykolwiek.
Nie zawsze depresją.
Nie zawsze „leniwością”.
Czasem to po prostu wyczerpanie emocjonalne, które ciało zamienia w:
• bóle brzucha,
• unikanie szkoły,
• wybuchy złości,
• zamknięcie się w pokoju,
• brak sił na relacje.

*****
Zaczęłyśmy rozmawiać.
Powoli.
Bez presji.
Bez wymuszania kontaktu.
I w historii tej dziewczynki zaczęły pojawiać się dobrze znane wątki:
• „W szkole ciągle coś trzeba.”
• „W domu jest głośno.”
• „Ja chcę być idealna.”
• „Boję się zawieść.”
• „Nie chcę nikogo martwić.”
Jej ciało nie było „zbuntowane”.
Jej ciało mówiło: „Za dużo dla mnie.”
W pracy terapeutycznej najpierw było spotkanie z rodzicami.
Bo rodzic potrzebuje mapy -zrozumienia, dlaczego dziecko „gaśnie”.
Potrzebuje przestać interpretować wycofanie jako lenistwo.
Potrzebuje poczuć swoje emocje, by móc udźwignąć emocje dziecka.
A potem przyszła praca z dziewczynką:
• o odzyskiwaniu spokoju,
• o regulacji,
• o stawianiu granic światu,
• o tym, że nie musi być idealna,
• o tym, że może wrócić do siebie.
I najważniejsze wydarzyło się w domu:
Mama zwolniła tempo.
Zaczęła słyszeć delikatne sygnały.
Przestała oceniać.
Zaczęła być obok.
Nie naprawiała — towarzyszyła.
Po kilku tygodniach córka ściągnęła kaptur.
Dosłownie i metaforycznie.
Zrobiła się przestrzeń na oddech.

💚 Dziś każde dziecko czegoś potrzebuje…
…ale bardzo często nie potrafi tego powiedzieć.
Zamiast słów ma objawy.

💎A objawy nie są wrogiem.
💎Są drogowskazem.

Właśnie dlatego psychoterapia dzieci zawsze zaczyna się od spotkania z rodzicami.
Bo kiedy rodzic rozumie — system wraca do równowagi.

**********************************************
⚠️ Wszelkie imiona i sytuacje opisane w tym poście są fikcyjne i służą wyłącznie celom ukazującym sposób mojej pracy. Poufność jest dla mnie absolutną świętością – wszystko, co dzieje się podczas sesji, pozostaje w pełni chronione. Każda rozmowa, każde ujawnione uczucie i doświadczenie są traktowane z najwyższym szacunkiem i profesjonalizmem.
*************************

Drogi Rodzicu ❗

Jeśli obserwujesz u swojego dziecka wycofanie, przeciążenie, trudności emocjonalne lub zachowania, których nie potrafisz zrozumieć — to nie jest sygnał, że zawiodłeś.
To informacja, że system rodzinny potrzebuje wsparcia i uważnego spojrzenia z zewnątrz.

W psychoterapii dzieci i młodzieży pracuję zarówno z młodymi osobami, jak i z rodzicami, pomagając:
💎 zrozumieć przyczyny zachowań dziecka,
💎nazwać procesy emocjonalne i relacyjne,
💎uporządkować dynamikę rodzinną,
💎odbudować poczucie bezpieczeństwa i regulację.

Jeśli potrzebujesz konsultacji, psychoedukacji lub wsparcia w pracy nad funkcjonowaniem Twojego dziecka,
zapraszam do kontaktu.

Pozdrawiam ciepło,
MEK

20/11/2025

Przyszli razem — rodzice i ich sześcioletnia córeczka.
Mama — zmęczona, z cieniem wstydu w oczach.
Tata — spięty, przygnieciony bezradnością.
– „Ona brudzi. W przedszkolu, w domu, zawsze. Codziennie przynoszę torbę ubrań. Ja już nie wiem, czy ona robi to specjalnie.” – powiedziała mama bardzo cicho.

Brudzenie to nie bunt.
Nie manipulacja.
Nie brak zasad.

❗To często wołanie o pomoc, objaw stresu, napięcia lub lęku.
W ujęciu psychodynamicznym i neurobiologicznym „zatrzymanie” (retencja) może pełnić funkcję symbolicznego zamrożenia uczuć, które nie zostały zintegrowane poznawczo ani werbalnie.
Odpowiedź jelitowa jest ściśle powiązana z osiami regulacji stresu (HPA, układ autonomiczny), co sprawia, że objawy pojawiają się częściej w kontekstach nadmiernego pobudzenia lub braku adekwatnego wsparcia emocjonalnego.

Symbolicznie to zatrzymaniem emocji, których dziecko nie potrafi „puścić”, ze względu na reakcję stresową lub np regres rozwojowy uruchamiany w sytuacji przeciążenia.
Jak wygląda praca terapeutyczna w takim przypadku?

*******************

Zawsze zaczynam od pracy z rodzicami.
Nie dlatego, że „coś robią źle”.❗
Właśnie przeciwnie — ci rodzice byli bardzo zaangażowani: czytali, szukali, uczyli się, dbali o relacje między dziećmi.
Ale są rzeczy, których z perspektywy dorosłego nie widać, a dziecko czuje je całym sobą.
Bo zanim dziecko dostanie wsparcie, rodzic potrzebuje wiedzy, ukojenia i narzędzi, aby zrozumieć, co się dzieje.
Opowiedzieli mi o ich ostatnim roku:
• pojawiła się nowa, malutka siostrzyczka,
• mama była wyczerpana opieką i karmieniem,
• tata dużo pracował,
• w domu było gęsto od niewyrażonych emocji.
Dla dorosłych to „normalne etapy życia”.
Dla sześcioletniej dziewczynki — świat, który nagle się zmienił.
Jej ciało zaczęło reagować tak, jak ciało reaguje u dzieci w stresie:
zatrzymaniem, nieregularnością, utratą kontroli.
Czasem brudzenie jest jedynym miejscem, gdzie wychodzi nagromadzone napięcie.

*******************************
Co jest elementem dalszej pracy w takich sytuacjach?
M.in :
Wsparcie rodziców, psychoedukacja, pokazanie ukrytej dynamiki, zmiana podejścia do dziecka (zamiast wstydu i karcenia- nazywanie emocji, regulacja, czułość i bliskość), wzmacnianie umiejętności mentalizacyjnych rodziców,
Praca nad tym, jak cała rodzina reaguje na napięcie, jak odciążyć mamę, jak tata może budować indywidualną więź z córką,
Terapia indywidualna z dzieckiem lub rodzinna lub jedno i drugie.

****************************
Powoli – zaczęło się zmieniać.
Nie w tydzień.
Nie „od rozmowy”.
Tylko poprzez uważność i odbudowę więzi.

Po kilku tygodniach:
• epizodów brudzenia było mniej,
• dziewczynka zaczęła mówić, czego się boi,
• tata wprowadził codzienny „czas tylko dla niej”,
• mama przestała patrzeć na problem jak na „jej złą wolę”, a zaczęła widzieć małe serduszko pełne lęku.

A po pewnym czasie brudzenie zniknęło całkowicie.
Nie dlatego, że dziecko „się nauczyło”.
Dlatego, że poczuło się znów ważne, widziane i bezpieczne.

💛 Najważniejsze: brudzenie to nie przewinienie.
To sygnał. A kiedy rodzina dostaje wsparcie — objaw u dziecka cofa.

**********************************************
⚠️ Wszelkie imiona i sytuacje opisane w tym poście są fikcyjne i służą wyłącznie celom ukazującym sposób mojej pracy. Poufność jest dla mnie absolutną świętością – wszystko, co dzieje się podczas sesji, pozostaje w pełni chronione. Każda rozmowa, każde ujawnione uczucie i doświadczenie są traktowane z najwyższym szacunkiem i profesjonalizmem.
*************************
Pozdrawiam ciepło,
MEK

Wspieram rodziców/opiekunów
🍁w budowaniu,
🍁w odzyskaniu,
lub
🍁tworzeniu lepszych relacji ze swoimi dziećmi
w KAŻDYM WIEKU
>>>>>>>>>>>>
💎psychoterapia indywidualna
💎psychoterapia grupowa
💎warsztaty rozwojowe dla młodzieży i młodych dorosłych
🍁 WSPARCIE DLA RODZICÓW
🔹zajęcia jogi
🔹choreoterapia
🔹warsztaty rozwojowe dla kobiet
>>>>>>>>>>>>
📣❗❗❗ KONSULTACJE MOŻLIWE RÓWNIEŻ ONLINE
📣❗❗❗TELEFONICZNE wsparcie dla RODZICÓW.
>>>>>>>>>>>>>>>
Psychoterapia dzieci i młodzieży - Monika E.Kwiecińska
Monika E. Kwiecińska
📍Skierniewice 96-100, Business Center
📍 Rybickiego 8/304
☎️ Tel 664 -090- 022
*******************

🌺www.monikakwiecinska.com
Perły Mocy - Ośrodek Psychoterapii i Rozwoju

19/11/2025

🎀Dzieci budują obraz o sobie „przeglądając się w oczach rodziców.”
Jeśli na nieświadomym poziomie czują, że rodzice bardzo się o nich boją, że się o nich martwią, ono samo będzie miało niełatwo uwierzyć w siebie, uwierzyć że da sobie radę.
🎀Mimo, że poprzez słowa wspieracie swoje dziecko, jesteśmy istotami przede wszystkim czującymi, „i dzieci czują i wiedzą” wasz stan emocjonalny.
Lękowy rodzic wychowuje lękowe dzieci.
Wychowujemy nie przez to co mówimy, a poprzez wzorce (reakcji, emocji, myśli, przekonań) które mamy w sobie.
🎀Nasze mózgi są przyzwyczajone do tego, aby skupiać się na zagrożeniach, zostaliśmy też tak wychowani, aby skupiać się na błędach (choćby czerwony długopis w szkole), dlatego warto ćwiczyć w sobie umiejętność znajdowania pozytywów, mocnych stron swojego dziecka.
W tym poście👉 https://fb.watch/x23Og50pJw/ znajdziecie więcej o mechanizmie jak funkcjonują nasze mózgi i dlaczego warto ćwiczyć swoja uważność.
🎀Jest wiele badań naukowych pokazujących jak nasze przekonania wpływają na rzeczywistość.
W psychoterapii nazywamy to mechanizmem projekcji lub samospełniającą się przepowiednią.
Np. Dwaj psychologowie Robert Rosenthal i Lenore Jacobson
Sprawdzali postawioną tezę że „nastawienie nauczycieli wpływa na wyniki edukacyjne swoich uczniów”.
Eksperyment polegał na tym, że przekazano nauczycielom informację, że pracują z wybitnymi, ponad przeciętnie uzdolnionymi dziećmi. Oczywiście dzieci były losowo dobrane do próby.
W ciągu roku, poprzez nastawienie nauczycieli, postępy i wyniki tych dzieci były imponujące.
Podobne badania robiono z podaną informacją, że nauczyciele uczą dzieci bardzo słabe i jak można się domyślać również postępy i wyniki edukacyjne odzwierciedliły nastawienie nauczycieli.
Jest również wiele badań Uniwersytetu w Harvardzie, które dotyczyły szczurów i wyników laboratoryjnych studentów.
Jeśli Cię to zainteresuje na pewno z łatwością znajdziesz więcej przykładów jak nasze przekonania wpływają na drugą osobę ale i na naszą rzeczywistość.
To co możesz zrobić dziś.
🎁Podaruj swojemu dziecku,
swoim najbliższym i sobie samemu prezent❗
Przez miesiąc
Zamiast ZAMARTWIANIA❗
ZACZNIJ W SWOICH NAJBLIŻSZYCH WIERZYĆ❗❗❗
Pozdrawiam ciepło
MEK
*****************

Wspieram rodziców/opiekunów
🍁w budowaniu,
🍁w odzyskaniu,
lub
🍁tworzeniu lepszych relacji ze swoimi dziećmi
w KAŻDYM WIEKU
>>>>>>>>>>>>>
💎psychoterapia indywidualna
💎psychoterapia grupowa
💎warsztaty rozwojowe dla młodzieży i młodych dorosłych
🍁 WSPARCIE DLA RODZICÓW
🔹zajęcia jogi
🔹choreoterapia
🔹warsztaty rozwojowe dla kobiet
>>>>>>>>>>>>>
📣❗❗❗ KONSULTACJE MOŻLIWE RÓWNIEŻ ONLINE
📣❗❗❗TELEFONICZNE wsparcie dla RODZICÓW.
>>>>>>>>>>>>>>>>
Psychoterapia dzieci i młodzieży - Monika E.Kwiecińska
Monika E. Kwiecińska
📍Skierniewice 96-100, Business Center
📍 Rybickiego 8/304
☎️ Tel 664 -090- 022
*********************

🌺www.monikakwiecinska.com
🌺https://www.facebook.com/MonikaElzbietaKwiecinska/
🌺https://www.instagram.com/psychoterapia_m.e.kwiecinska/ https://www.monikakwiecinska.com/o-mnie-nowa

16/11/2025

Czy da się być jako rodzic przywódcą, który prowadzi z czułością? Zgodnie z ideą przywództwa Jespera Juula jest to możliwe!

Wielu z nas wie, jak NIE CHCE wychowywać dzieci - z dystansem, karami czy autorytarną kontrolą. Jednak nadal wielu szuka sposobu, jak wychowywać dzieci z miłością, jasnością i odpowiedzialnością.

Tych, którzy szukają tej drogi, zapraszamy na bezpłatne spotkanie online, które będzie poświęcone idei przywództwa według Jespera Juula. Podczas warsztatu przyjrzymy się, czym to przywództwo jest i dlaczego dzieci potrzebują dorosłych, którzy potrafią prowadzić z czułością, a nie dominować.

Spotkanie obejmie też część praktyczną i rozmowy w parach, które pomogą uczestnikom przyjrzeć się własnym wyzwaniom w roli kapitana rodzinnego statku.

Spotkanie „Rodzic, który prowadzi. O przywództwie bez przemocy” odbędzie się na platformie ZOOM 27 listopada 2025 roku w godzinach 17-19

Prowadząca: Marta Sieńko, trenerka Familylab

Zapisz się: rodzice.fdds.pl/spotkanie/rodzic-ktory-prowadzi-o-przywodztwie-bez-przemocy-spotkanie-online

15/11/2025

Przyszli razem.
Janek – trzynastolatek, z kapturem naciągniętym na oczy, obrażony na cały świat.
Rodzice – wyczerpani, przestraszeni, z frustracją, która mieszała się z rozpaczą.

– „On jest uzależniony od gier. Nie da się z nim rozmawiać. Jest agresywny, opryskliwy. Nic do niego nie dociera.”

To zdanie słyszę coraz częściej.
Ale za kulisami gabinetu, za zamkniętymi drzwiami, widzę coś więcej niż „uzależnienie od gier”.

Bo na poziomie więziowym i psychodynamicznym gry są często tylko symptomem.
Ucieczką.
Plastrem na samotność, na napięcie w domu, na poczucie niezrozumienia, na brak kontaktu z rodzicem.

Gdy zaczęliśmy pracę, wcale nie zaczęłam od Janka.
Zaczęłam od rodziców — tak jak zawsze.

Opowiedzieli mi o wybuchach złości, przeklinaniu, wyrzucaniu słuchawek, nocnym graniu.
Ale kiedy zeszliśmy głębiej, pojawiło się coś ważniejszego:
– „My już nie rozmawiamy jak kiedyś.”
– „Nie wiem, czy on mnie jeszcze słucha.”
– „Kiedyś był taki czuły… a teraz widzę tylko agresję.”

I tam właśnie — między słowami rodziców — pojawił się pierwszy trop.
Uzależnienie od gier nie bierze się znikąd.
Najczęściej rodzi się w miejscach, gdzie zabrakło więzi, regulacji, kontaktu, bliskości.
To nie wina rodziców. To dynamika, która po prostu się wydarza, jeśli wcześniej nikt nie zauważył napięcia narastającego w rodzinie.

Kiedy zaczęliśmy przyglądać się temu systemowo, okazało się, że Janek grał nie po to, żeby uciekać od rodziców…
ale żeby uciec od emocji, które były dla niego za duże.
Lęku. Samotności. Braku poczucia wpływu.
Gry dawały mu poczucie kontroli i przynależności, której nie czuł w realnym życiu.

Potem była praca indywidualna z Jankiem — rozmowy o agresji, o napięciu, o tym, co dzieje się w jego ciele, kiedy gra mu to „wszystko zabiera”.
Były łzy.
Był wstyd.
Były też momenty ulgi, kiedy mówił:
– „Ja nie mam zainteresowań, kolegów, nie mam nic oprócz gier. Nie umiem inaczej.”

Równolegle pracowaliśmy rodzinnie.
Rodzice uczyli się rozumieć, co wzmacnia agresję, jak stawiać granice z miłością, jak być regulacją dla dziecka, a nie kolejnym źródłem napięcia.
Krok po kroku budowaliśmy most porozumienia, który jest fundamentem każdego zdrowienia.

Po kilku miesiącach Janek nadal grał — bo gry są częścią dzisiejszego świata.
Ale… przestał się w nich chować.
Grał, a nie uciekał.
Zaczął odrabiać lekcje, chodzić z tatą na spacery, jeść kolacje z rodziną.
A mama powiedziała jedno zdanie, które pamiętam do dziś:
– „W końcu mam z nim kontakt.”

💛 Uzależnienie nie jest o grze. Uzależnienie jest o więzi.
A praca terapeutyczna zaczyna się tam, gdzie zaczyna się relacja.

Drodzy rodzice!!!

❗I warto przypomnieć to co dziś wiemy o przyczynie uzależnień.
A mianowicie, że główną przyczyną uzależnień są poza bezpieczne style przywiązania.
❗A więcej o przyczynach uzależnień u młodzieży znajdziecie w moim filmie, w którym mówię o uzaleznieniach młodziezy więcej
❗Przyczyny uzależnień u młodzieży:
❗👉 https://fb.watch/wffxA3Dllg/
**********************************************
⚠️ Wszelkie imiona i sytuacje opisane w tym poście są fikcyjne i służą wyłącznie celom ukazującym sposób mojej pracy. Poufność jest dla mnie absolutną świętością – wszystko, co dzieje się podczas sesji, pozostaje w pełni chronione. Każda rozmowa, każde ujawnione uczucie i doświadczenie są traktowane z najwyższym szacunkiem i profesjonalizmem.
*************************
Pozdrawiam ciepło,
MEK

Wspieram rodziców/opiekunów
🍁w budowaniu,
🍁w odzyskaniu,
lub
🍁tworzeniu lepszych relacji ze swoimi dziećmi
w KAŻDYM WIEKU
>>>>>>>>>>>>
💎psychoterapia indywidualna
💎psychoterapia grupowa
💎warsztaty rozwojowe dla młodzieży i młodych dorosłych
🍁 WSPARCIE DLA RODZICÓW
🔹zajęcia jogi
🔹choreoterapia
🔹warsztaty rozwojowe dla kobiet
>>>>>>>>>>>>
📣❗❗❗ KONSULTACJE MOŻLIWE RÓWNIEŻ ONLINE
📣❗❗❗TELEFONICZNE wsparcie dla RODZICÓW.
>>>>>>>>>>>>>>>
Psychoterapia dzieci i młodzieży - Monika E.Kwiecińska
Monika E. Kwiecińska
📍Skierniewice 96-100, Business Center
📍 Rybickiego 8/304
☎️ Tel 664 -090- 022
*******************

🌺www.monikakwiecinska.com
Perły Mocy - Ośrodek Psychoterapii i Rozwoju

13/11/2025

Przyszli razem. Zosia – czternastolatka, i jej rodzice.
Zosia była wyczerpana. Mówiła, że musi sprawdzać po kilka razy, czy drzwi są zamknięte, czy ręce są na pewno czyste. Nie potrafiła przestać, choć bardzo chciała.
Rodzice – zmartwieni, zmęczeni, z sercem ściśniętym z bezradności. Mówili: „Nie poznajemy naszej córki. Chcemy jej pomóc, ale nie wiemy jak.”

Tak zaczęła się wspólna praca.
🔹 Najpierw rozmowa z rodzicami – o tym, jak wygląda ich codzienność, jak reagują na objawy córki, jak bardzo próbują, czasem z lęku, a czasem z rozpaczy.
🔹 Potem spotkania z Zosią – pełne emocji, napięcia, ale też małych kroków odwagi. Uczyłyśmy się rozumieć, że natrętne myśli to nie „jej wina”, że lęk można oswoić, że ciało i umysł próbują coś powiedzieć.
🔹 Współpraca z lekarzem psychiatrą pomogła dobrać odpowiednie wsparcie farmakologiczne, które ustabilizowało emocje i umożliwiło dalszą pracę.

Ale to, co było kluczowe, to wsparcie z rodziców i terapia rodzinna.
Bo dziecko po każdej sesji wraca do swojego domu.
I to dom musi być miejscem, które rozumie, nie ocenia, nie pogania.
Rodzice uczyli się, jak reagować, jak nie wzmacniać kompulsji, jak mówić o lęku bez lęku.
Budowaliśmy mosty zrozumienia – krok po kroku.

Po kilku miesiącach Zosia zaczęła się śmiać częściej.
Jej ręce nie były już tak poranione od mycia, a spojrzenie nie uciekało. Rodzice mówili: „Znowu mamy w domu naszą córkę.”

OCD to trudny przeciwnik, ale nie niepokonany.
To proces – wspólny, wymagający, ale możliwy do przejścia, gdy dziecko ma gdzie wrócić po terapii.

💎 ❗Rodzina jest fundamentem zdrowienia.
Za zamkniętymi drzwiami gabinetu psychoterapeutycznego dzieje się wiele – ale prawdziwa zmiana zaczyna się w domu, tam, gdzie dziecko czuje miłość, spokój i zrozumienie.

***************************
⚠️ Wszelkie imiona i sytuacje opisane w tym poście są fikcyjne i służą wyłącznie celom ukazującym sposób mojej pracy. Poufność jest dla mnie absolutną świętością – wszystko, co dzieje się podczas sesji, pozostaje w pełni chronione. Każda rozmowa, każde ujawnione uczucie i doświadczenie są traktowane z najwyższym szacunkiem i profesjonalizmem.
*************************
Pozdrawiam ciepło,
MEK


Wspieram rodziców/opiekunów
🍁w budowaniu,
🍁w odzyskaniu,
lub
🍁tworzeniu lepszych relacji ze swoimi dziećmi
w KAŻDYM WIEKU
>>>>>>>>>>>>
💎psychoterapia indywidualna
💎psychoterapia grupowa
💎warsztaty rozwojowe dla młodzieży i młodych dorosłych
🍁 WSPARCIE DLA RODZICÓW
🔹zajęcia jogi
🔹choreoterapia
🔹warsztaty rozwojowe dla kobiet
>>>>>>>>>>>>
📣❗❗❗ KONSULTACJE MOŻLIWE RÓWNIEŻ ONLINE
📣❗❗❗TELEFONICZNE wsparcie dla RODZICÓW.
>>>>>>>>>>>>>>>
Psychoterapia dzieci i młodzieży - Monika E.Kwiecińska
Monika E. Kwiecińska
📍Skierniewice 96-100, Business Center
📍 Rybickiego 8/304
☎️ Tel 664 -090- 022
*******************

🌺www.monikakwiecinska.com
Perły Mocy - Ośrodek Psychoterapii i Rozwoju

11/11/2025

💎 Wolność, która zaczyna się w sercu

Dziś świętujemy Niepodległość.
Ale oprócz tej zapisanej w historii,
warto pamiętać też o tej, która rodzi się wewnątrz każdego z nas —
o wolności emocji, myśli, uczuć i słów.

Dzieci uczą się wolności wtedy,
gdy mogą czuć bez strachu.
Gdy dorosły mówi:

„Masz prawo być smutny.”
„Rozumiem, że się złościsz.”
„Nie musisz być idealny, żeby być ważny.”

Bo wolność to nie tylko możliwość wyboru —
to poczucie, że można być sobą i nadal być kochanym.

W Perłach Mocy wierzymy, że wychowanie to nie nauka posłuszeństwa,
ale nauka rozumienia siebie i innych.
Że wolne dziecko to takie, które potrafi mówić o emocjach,
stawia granice i ufa, że jego głos się liczy.

Niech dzisiejszy dzień będzie przypomnieniem,
że największą niepodległość dajemy dzieciom wtedy,
gdy uczymy je odwagi bycia sobą. ❤️🤍

10/11/2025

"Nie rozmawia z nami już od tygodni…"

Tak często zaczyna się historia, którą słyszę w gabinecie.
Rodzice przychodzą z troską, smutkiem, czasem z poczuciem winy.
Mówią: „Nie wiemy, co się stało. Nasz nastolatek odsunął się, nie chce z nami rozmawiać.”

Zaczynam od rozmowy z rodzicami.
Nie od pracy z nastolatkiem,
ale od konsultacji,
w której rodzice mogą opowiedzieć, jak to przeżywają, co czują, czego się boją.
To moment, w którym rodzic dostaje pierwszą pomoc :
wsparcie, zrozumienie i przestrzeń, by złapać oddech.

Z perspektywy systemowej, rodzina to sieć połączeń.
Jeśli jedno ogniwo doświadcza trudności, cały system to czuje.
Milczenie dziecka często jest nie tylko jego indywidualnym problemem,
ale sposobem, w jaki system próbuje poradzić sobie z napięciem.

W ujęciu psychodynamicznym patrzymy głębiej
na nieświadome dynamiki, które często towarzyszą relacjom rodzic–dziecko lub relacjom w związku między mama i tatą lub innymi członkami rodziny.

Rodzic, wchodząc w swoją rolę, niesie w sobie ślady swojego własnego domu rodzinnego:
sposobów reagowania, emocjonalnych wzorców, przekonań o bliskości, miłości czy granicach.
Czasem właśnie te nieświadome schematy uruchamiają się w relacji z dzieckiem
i nieświadomie tworzą napięcia, które potem przybierają formę milczenia, konfliktów, wycofania.

Dlatego zanim zaproszę nastolatka do indywidualnej pracy,
pomagam rodzicom zrozumieć te głębsze warstwy relacji,
– budować mosty porozumienia, empatii i nowego języka kontaktu.

Kiedy rodzic zrozumie, co się dzieje w nim samym,
wtedy dopiero może naprawdę zobaczyć swoje dziecko ,
nie przez pryzmat lęku, lecz przez miłość i ciekawość.

I to właśnie wtedy zaczyna się prawdziwa zmiana.
Z ciszy rodzi się pierwsze słowo.
Z napięcia – czułość.
Z niezrozumienia – bliskość.

💎 Dziecko zawsze pragnie swoich rodziców.
Zawsze.
A moim zadaniem jest pomóc Wam odnaleźć siebie nawzajem ,
z uważnością, zrozumieniem i sercem.

Pozdrawiam ciepło,
MEK


Wspieram rodziców/opiekunów
🍁w budowaniu,
🍁w odzyskaniu,
lub
🍁tworzeniu lepszych relacji ze swoimi dziećmi
w KAŻDYM WIEKU
>>>>>>>>>>>>
💎psychoterapia indywidualna
💎psychoterapia grupowa
💎warsztaty rozwojowe dla młodzieży i młodych dorosłych
🍁 WSPARCIE DLA RODZICÓW
🔹zajęcia jogi
🔹choreoterapia
🔹warsztaty rozwojowe dla kobiet
>>>>>>>>>>>>
📣❗❗❗ KONSULTACJE MOŻLIWE RÓWNIEŻ ONLINE
📣❗❗❗TELEFONICZNE wsparcie dla RODZICÓW.
>>>>>>>>>>>>>>>
Psychoterapia dzieci i młodzieży - Monika E.Kwiecińska
Monika E. Kwiecińska
📍Skierniewice 96-100, Business Center
📍 Rybickiego 8/304
☎️ Tel 664 -090- 022
*******************

🌺www.monikakwiecinska.com

Perły Mocy - Ośrodek Psychoterapii i Rozwoju

09/11/2025

08/11/2025

Rodzicielstwo to relacja, nie projekt

Twoje dziecko nie potrzebuje, żebyś wszystko wiedział.
Potrzebuje, żebyś był ciekawy.

Nie pytaj: „Dlaczego to zrobiłeś?”
Spróbuj: „Pomóż mi zrozumieć, co się wtedy stało w Tobie.”

To zmienia wszystko.
Bo dziecko, które czuje się rozumiane, nie musi krzyczeć swoim zachowaniem.
Czuje się bezpieczne. A tam, gdzie jest bezpieczeństwo — jest rozwój.