29/05/2025
„Let This Darkness Be a Bell Tower”
Listen. Quiet friend who has come so far,
feel how your breathing makes more space around you.
Let this darkness be a bell tower
and you the bell. As you ring,
what batters you becomes your strength.
Move back and forth into the change.
What is it like, such intensity of pain?
If the drink is bitter, turn yourself to wine.
In this uncontainable night,
be the mystery at the crossroads of your senses,
the meaning discovered there.
And if the world has ceased to hear you,
say to the silent earth: I flow.
To the rushing water, speak: I am.
Posłuchaj. Cichy przyjacielu, który przybyłeś z daleka,
poczuj, jak twój oddech tworzy wokół ciebie więcej przestrzeni.
Niech ta ciemność będzie dzwonnicą,
a ty dzwonem. Gdy dzwonisz,
to, co cię rani, staje się twoją siłą.
Poruszaj się w tę i z powrotem w zmianie.
Jak to jest, taka intensywność bólu?
Jeśli napój jest gorzki, przemień się w wino.
W tej niepohamowanej nocy,
bądź tajemnicą na rozstaju dróg twoich zmysłów,
znaczeniem tam odkrytym.
A jeśli świat przestał cię słyszeć,
powiedz milczącej ziemi: płynę.
Pędzącej wodzie powiedz: jestem.
Sonnets to Orpheus II, 29
