28/08/2025
W czasopiśmie „Frontiers in Integrative Neuroscience” ukazał się artykuł analizujący możliwy wpływ izolacji społecznej na zmiany w centralnym układzie nerwowym.
-----------------
W ciągu dwóch dekad neuronauka społeczna poczyniła ogromne postępy w badaniu wpływu relacji społecznych na mózg, zachowanie i zdrowie człowieka 🧠
🔎Szczególną uwagę poświęca się wpływowi postrzeganej izolacji społecznej (np. samotności, odrzucenia) oraz przeciwnie – bliskim więziom społecznym (np. miłości, przywiązaniu). Te dwa bieguny tworzą kontinuum, na którym pozycja jednostki ma silny wpływ na jej zdrowie fizyczne, psychiczne i funkcjonowanie poznawcze.
Badania pokazują, że osoby postrzegające siebie jako samotne:
➡żyją krócej,
➡mają wyższy poziom stresu,
➡gorszy sen,
➡osłabiony układ odpornościowy.
Natomiast silne więzi społeczne poprawiają stan zdrowia, długość życia i wspierają bardziej efektywne przetwarzanie informacji🧐 Obserwuje się również związek między izolacją społeczną a zmianami w aktywności i strukturze mózgu, co potwierdzają badania zarówno na ludziach, jak i na zwierzętach (np. szarańcza pustynna zmienia objętość mózgu w odpowiedzi na warunki społeczne)💪
🔎Autorzy badania podkreślają, że zrozumienie neurofizjologicznych mechanizmów leżących u podstaw więzi i izolacji społecznej – takich jak synchronizacja interpersonalna, imitacja czy percepcja sensomotoryczna – jest kluczowe dla rozwoju neuronauki społecznej.
Co więcej, wskazują, że relacje społeczne 👥 nie są tylko dodatkiem do naszego życia, ale fundamentalnym elementem wpływającym na nasze przetrwanie, funkcjonowanie i rozwój mózgu.
Źródło: https://www.frontiersin.org/journals/integrative-neuroscience/articles/10.3389/fnint.2012.00051/full?fbclid=IwY2xjawL1VY9leHRuA2FlbQIxMABicmlkETEyTWpYVlpPbk9GWjNiWUtnAR6KxQ8mGrSYF5eVaB8xvKTgAFDZ6aT2a42XksKtAPfoqiL1na33QiB07evNKQ_aem_bQqRbZKpvUUwri_m-bd-6w
