19/10/2025
Masz rozejście mięśnia prostego brzucha?
To ćwiczenie stosowane w terapii rozejścia mięśni prostych brzucha (DRA – diastasis recti abdominis).
Poniżej znajdziesz kompleksowy opis samego schorzenia – jego patomechanizmu, objawów, diagnostyki i terapii (w tym celu takiego ćwiczenia, jak na zdjęciu).
Rozejście mięśni prostych brzucha (DRA)
🔹 Co to jest
Rozejście mięśni prostych brzucha to poszerzenie kresy białej – pasma tkanki łącznej biegnącego między mięśniami prostymi brzucha.
W wyniku rozciągnięcia i utraty napięcia kresy, oba mięśnie proste odsuwają się od siebie w linii pośrodkowej.
To nie jest „dziura” w powłokach, ale osłabienie tkanki łącznej, które zaburza funkcję stabilizacyjną i oddechową tułowia.
Najczęstsze przyczyny
ciąża – zwłaszcza wielorództwo, duży płód, cięcie cesarskie,
nadwaga lub otyłość brzuszna,
nieprawidłowy wzorzec oddechowy (oddech wysokotorakalny),
zła aktywacja mięśni głębokich (m.in. poprzecznego brzucha i dna miednicy),
podnoszenie ciężarów z nieprawidłową stabilizacją,
u mężczyzn – długotrwałe parcie przy defekacji, kaszel, przeciążenia siłowe.
Objawy
wypukłość lub „rowek” wzdłuż kresy białej, widoczny przy napinaniu brzucha,
osłabienie napięcia ściany brzucha, uczucie „miękkiego brzucha”,
bóle krzyża, miednicy lub spojenia łonowego,
uczucie niestabilności tułowia,
w cięższych przypadkach – trudności w utrzymaniu postawy, nietrzymanie moczu lub obniżenie narządów miednicy.
Diagnostyka
Ocena palpacyjna w leżeniu tyłem:
pacjentka napina mięśnie (np. lekko unosi głowę) → terapeuta palpacyjnie ocenia szerokość szczeliny między mięśniami prostymi na wysokości:
pępka,
4–5 cm powyżej pępka,
4–5 cm poniżej pępka.
Rozejście > 2 cm uznaje się za istotne klinicznie.
Pomiar można też wykonać USG (dokładniejszy).
Cel terapii
Celem nie jest „zamknięcie kresy” – lecz przywrócenie funkcji ciśnieniowo-mięśniowej tułowia.
To znaczy: nauczyć ciało właściwego wzorca oddechowego, aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha i współpracy z dnem miednicy.
ĆWICZENIE:
To klasyczne ćwiczenie stabilizacji głębokiej w leżeniu tyłem (dead bug / naprzemienna praca kończyn).
Pozycja wyjściowa:
leżenie tyłem, kończyny dolne zgięte w stawach biodrowych i kolanowych do 90°,
odcinek lędźwiowy neutralny (nie dociskamy do maty),
aktywacja mięśnia poprzecznego brzucha i dna miednicy przed ruchem (wydłużony wydech, „zassanie” podbrzusza).
Ruch:
naprzemienne wyprosty kończyn (jednej nogi i przeciwnej ręki) przy zachowaniu stabilnego tułowia,
brak unoszenia żeber, brak zapadania brzucha.
Cel:
wzmocnienie mięśnia poprzecznego i prostego brzucha w warunkach kontroli ciśnienia śródbrzusznego,
reedukacja oddechowa i posturalna,
stabilizacja kręgosłupa i miednicy,
poprawa współpracy mięśni dna miednicy z brzuchem.
Wspomaganie terapii
kinesiotaping wzdłuż kresy białej,
praca manualna na powięziach brzucha i przeponie,
terapia blizny po CC,
mobilizacja kości krzyżowej i miednicy,
edukacja dotycząca postawy i sposobu oddychania.
Zapraszam do kontaktu: 514-430-778