Psycholog Ewa Chomicz

16/11/2025

Czasami, by naprawdę usłyszeć siebie,
trzeba wyciszyć świat wokół.
By połączyć się ze sobą,
trzeba odłączyć się od świata.

Pobyć ze sobą w sposób, który pomaga nam wrócić do siebie.
Potrzebujemy tego my
i potrzebują tego dzieci.

Bardzo często nam to umyka, a często to od świadomej regulacji zależy nasze funkcjonowanie (i funkcjonowanie naszych dzieci).

Umiejętność regulowania, świadomość tego, co reguluje nasze dziecko, tworzenie "listy / bazy regulacyjnej" - to obszary, którym staram się poświęcać sporo uwagi.

Jak ze wszystkim - i z samoregulacją mamy różnie i wspierają nas różne aktywności.

Czasami to pobujanie się w hamaku (fajnie, by było tak w lesie, z książeczką, prawda?),
układanie puzzli,
leżenie na macie z kolcami,
odbijanie piłki paletką,
wkręcanie śrubek w deskę,
czy po prostu (i aż) samotny spacer.

Zachęcam do poszukiwania regulatorów w codzienności,
tworzenia listy aktywności, które pomagają wrócić do siebie i monitorowanie co (i czy) nadal działa.
Bywa, że aktywności, które wspierają się zmieniają (szczególnie u dzieci).

Gdy to poznamy, to warto z nich korzystać.
Regularnie.

To jedna z najprostszych i najskuteczniejszych form profilaktyki przeciążenia emocjonalnego.

Świat jest pełen bodźców.
Nie na wszystko mamy wpływ.
Ale mamy wpływ na to, by uczyć dzieci (i siebie),
jak się regulować, gdy wszystkiego dużo.

W świecie, w którym pełno "więcej",
bardzo ważna jest przestrzeń na "mniej".

Jeżeli post Was wspiera - zostawcie ślad ♡.
To wspiera:)

14/11/2025

Czy da się być jako rodzic przywódcą, który prowadzi z czułością? Zgodnie z ideą przywództwa Jespera Juula jest to możliwe!

Wielu z nas wie, jak NIE CHCE wychowywać dzieci - z dystansem, karami czy autorytarną kontrolą. Jednak nadal wielu szuka sposobu, jak wychowywać dzieci z miłością, jasnością i odpowiedzialnością.

Tych, którzy szukają tej drogi, zapraszamy na bezpłatne spotkanie online, które będzie poświęcone idei przywództwa według Jespera Juula. Podczas warsztatu przyjrzymy się, czym to przywództwo jest i dlaczego dzieci potrzebują dorosłych, którzy potrafią prowadzić z czułością, a nie dominować.

Spotkanie obejmie też część praktyczną i rozmowy w parach, które pomogą uczestnikom przyjrzeć się własnym wyzwaniom w roli kapitana rodzinnego statku.

Spotkanie „Rodzic, który prowadzi. O przywództwie bez przemocy” odbędzie się na platformie ZOOM 27 listopada 2025 roku w godzinach 17-19

Prowadząca: Marta Sieńko, trenerka Familylab

Zapisz się: rodzice.fdds.pl/spotkanie/rodzic-ktory-prowadzi-o-przywodztwie-bez-przemocy-spotkanie-online

02/10/2024

Jak nie stać się ofiarą swojego dzieciństwa? Pytamy psycholożkę 👉 https://zwierciadlo.pl/l/9DLY5L

02/10/2024

Oceny...to TYLKO oceny
To wskaźnik na ile dziecko opanowało pewien fragment materiału we wskazanym czasie.
Ocena jest jak Wskazówka, która mówi Ile już potrafi dziecko i co jeszcze warto, aby poćwiczyło. Ocena nie może OCENIAĆ DZIECKA.
Tymczasem, tak łatwo powiedzieć-"Co! Tylko 3 dostałaś?!" ; "A czemu nie 5!"; "No, nie wiem, z czego się tak cieszysz! Przecież to tylko 4"...Tego typu komunikaty nie wspierają ani dziecka, ani nie zachęcają do nauki. Dużo natomiast mówią o dorosłych, o "dorosłych oczekiwaniach i potrzebach". Warto się zastanowić, czy naprawę wierzymy, że każda 5 jest najważniejsza? Czy wierzymy, że oceny świadczą o wysiłku jaki wkłada dziecko w naukę i swój edukacyjny rozwój?

Jeśli tak, to warto pomyśleć inaczej.
SPRÓBUJ.
Zerknij na wskazówki.

✔️WSKAZÓWKA 1
Ocena nie zawsze będzie wyznacznikiem wysiłku. Każde dziecko ma swoje potencjały i możliwości, a także gorsze i lepsze dni. Czasem Ocena 3 będzie jak 6! I nie chodzi tutaj o przesadne sianie entuzjazmu, ale o akceptację, że pewne przedmioty łatwiej jest dziecku zrozumieć i przyswoić, a inne trudniej. NIE Z KAŻDEGO PRZEDMIOTU, KAŻDE DZIECKO MUSI OSIAGAĆ NAJWYZSZE OCENY. I...nawet Nobliści mieli na swojej szkolnej drodze takie przedmioty, które kosztowały ich wiele poświęceń i kończyły się oceną bdb (5) Albert Einstein nie przedał za językiem francuskim. Na egzaminie maturalnym zaliczył go na ocenę 3.
Kilka lat temu, wspaniała noblistka Wisława Szymborska, sama przystąpiła do analizy swojego wiersza na maturalnym egzaminie i...nie poradziła sobie najlepiej! Świat nauki pełen jest przykladow, które pokazują, że oceny To TYLKO oceny, a prymus nie oznacza geniusza.

✔️WSKAZÓWKA 2.
Rozmawiaj o ocenach, nie oceniaj samych ocen.
I dlatego...
Nie pytaj w oceniajacy sposób-"czy ktoś dostał jednak piątkę? Czyli była bardzo dobra ocena? Czyli ktoś się potrafił przygotwać?"

Nie pytaj, aby porównywać...
"A kto jeszcze dostał tróje?"
"Ile osób dostało piątki? O proszę! Ile?"

✔️WSKAZÓWKA 3.
Przyszłość dziecka nie zależy od otrzymywanych ocen, czy średniej, czy czerwonego p***a do kolekcji. Przyszłość jest zależna m.in od zdolności do uczenia się i samokontroli.
ZAMIAST OCENIAĆ OCENY.
ZAPYTAJ "Co w tej kartkówce było dla Ciebie najtrudniejsze?"-
-"Czy jesteś zadowolony z tej oceny? Dużo się uczyłeś! Widziałam to kochanie"-
-"Czy myślisz, że to był prosty, czy trudny sprawdzian?"-
-"Jak oceniasz kochanie ten sprawdzian?"-
-"Jesteś z siebie dumny/a?"
Rozmawiając z dzieckiem o ocenach neutralizujesz ich wpływ. Wymagając ocen sprawiasz, że stają się centrum wszelkich starań dziecka, ale nie stanowią jego naturalnych efektów.

Rozmawiaj uważnie z dzieckiem, o każdej i wyższej i niższej ocenie. Buduj relacje, okazując zaciekawienie dzieckiem i jego wysiłkiem.

Oceny niech pozostaną TYLKO ocenami.

Ściskam❤️ Was od serducha!
dr Kamila Olga-psycholog

31/08/2023

Całodobowa linia wsparcia
800 70 2222
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
116 111

Podaj dalej.

Niech dotrze do każdego Dziecka, które tego może potrzebuje.

24/08/2023

Dziecko ma prawo do gorszego dnia,
do marudzenia,
do niezadowolonej miny,
do zmęczenia,
do płaczu,
do zawstydzenia,
do popełniania błędów,
do każdej emocji
do...
♡

Bywają dni spokojne i proste,
bywają dni niczym kolejka górska - trudne i wykańczające.

Często wymagamy od dzieci, że zawsze będą miały tzw. "dobre dni".
Gdy wkrada się kilka gorszych dni, czy też momentów w ciągu dnia, często dokładamy...bo przecież my, jako rodzice tak się staramy,
myślimy: moje dziecko ma wszystko czego potrzebuje, więc powinno być zadowolone i uśmiechnięte.
I najlepiej wdzięczne.

Zachęcam Was dzisiaj do zatrzymania i krótkiej refleksji:
"a jak jest u mnie?"

Ja mogę szczerze powiedzieć:
mam wszystko, czego potrzebuję: jedzenie, bezpieczny dom, fajną rodzinę, pracę, przyjaciół, na których mogę liczyć,
a i tak zdarzają mi się trudne dni,
dni, kiedy jestem zmęczona, nie mam humoru,
nie chce mi się gadać z innymi i wchodzi mi maruderstwo.
I to okej.
To ludzkie.

Potrzebuję wtedy wsparcia, czułości i zrozumienia.
Uważnienia, że mam prawo tak mieć.
Dopytania: jak mogę Tobie/sobie pomóc?

Tak samo jest u dzieci, bo...
dziecko to człowiek.
Ma gorsze i lepsze dni.
Gorsze i lepsze chwile.
I ma do nich prawo.
To ludzkie.
♡

I potrzebuje wtedy pełnej czułości i akceptacji obecności.
Naszej obecności.
♡
--------------------------------
Źródło cytatu: The Newbie's Guide to Positive Parenting
Rebecca Eanes

13/04/2023