Kiedy Życie Boli - Wsparcie w kryzysie

15/10/2022

Jednym z najciekawszych kierunków jakim podąża psychologia jest nurt konstruktywistyczny. U jego podstaw leży założenie, że każdy z symptomów jest zewnętrzną emanacją konstruktu wewnętrznego, który za nim stoi. Przykładowo kiedy pacjent odczuwa przedłużający się smutek, może to oznaczać że jest on symptomem np. poczucia samotności. Dlatego, aby skutecznie zniwelować symptom należy dotrzeć i zmodyfikować konstrukt źródłowy. Bazując na tym założeniu Bruce Ecker i Laurel Hulley, para psychoterapeutów z Kalifornii w latach 90 zauważyli, że najlepsze efekty zmiany, pacjenci osiągają odkrywając własne znaczenia symptomów poprzez bezpośrednie doświadczanie. Ecker i Hulley podjęli się stworzenia systemu terapeutycznego mającego umożliwić przeprowadzanie efektywnych sesji w powtarzalny sposób. Pierwsza faza rozwoju podejścia, które nazwali Depth-Oriented Brief Therapy (terapia krótkoterminowa zorientowana na głębię), przypada na lata 1986–1993. Zwieńczeniem tego okresu jest książka „Depth Oriented Brief Therapy”, wydana w roku 1996. W poniższym tekście omawiamy podstawowe założenia i zastosowania terapeutyczne powstałej w wyniku tego odkrycia - Terapii Koherencji.
https://naprawaskrzydel.pl/artykul/terapia-koherencji-terapia-krotkoterminowa-zorientowana-na-glebie/

09/10/2022

Milton Erickson był jedną z największych postaci świata hipnoterapii XX w. Wśród wielu nowatorskich metod terapeutycznych wniesionych do hipnoterapii klinicznej znajduje się szczególny sposób komunikacji równoległej, generującej stan transu podczas z pozoru zwykłej rozmowy. System ten zawiera wzorce językowe, wywierające wpływ na nieświadomy umysł prowadząc do zmiany konstruktów wewnętrznych rozmówcy. W latach 70 XX w twórcy Neurolingwistycznego Programowania John Grinder i Richard Bandler zestawili je w jeden spójny system i nazwali Modelem Miltona. System ten do dzisiaj stanowi podstawy komunikacji transowej w hipnoterapii klinicznej.
https://naprawaskrzydel.pl/artykul/model-miltona/

10/09/2022

„Nie można się nie komunikować” to jedno z podstawowych prawideł komunikacji i jednocześnie aksjomatyczne założenie operacyjne zasad komunikacji hipnotycznej. Nie istnieje wyraźna granica pomiędzy stanem komunikowania i nie komunikowania. Podobnie jak nie istnieje granica pomiędzy stanem transu i nie transu. Dlatego właśnie komunikacja hipnotyczna podobnie jak całe zjawisko hipnozy jest subtelnym procesem wymykającym się sztywnym regułom. Fenomen komunikacji w hipnozie jest złożonym procesem odbywającym się równolegle na poziomie werbalnym i niewerbalnym. W poniższym artykule przyglądamy się werbalnej części komunikacji w hipnoterapii – językowi hipnozy
https://naprawaskrzydel.pl/artykul/hipnotyczna-komunikacja-czyli-jezyk-hipnozy/

27/08/2022

Depresja jest chorobą o charakterze cywilizacyjnym. Szacuje się, że na depresje choruje na świecie ok 350 mln osób. W Polsce natomiast ze stanami depresyjnymi boryka się ok. 1,5 mln osób, co stanowi ok 3-4 % populacji. Przy założeniu podobnego tempa wzrostu zachorowań w roku 2030 depresja będzie najczęściej występującym zaburzeniem psychicznym w Polsce. W poniższym artykule pochylamy się nad tym problemem oraz nad zastosowaniem hipnoterapii w leczeniu depresji.
https://naprawaskrzydel.pl/artykul/depresja-hipnoterapia-w-leczeniu-depresji/

31/08/2020

Jak sobie radzicie z ograniczeniami "reżimu sanitarnego"? Jak te ograniczenia wpływają na samopoczucie?

31/05/2020

A Ty co o tym myślisz?

16/03/2020

Co myślicie o tej całej akcji z Corona Virusem ? Czy to jest przesadzona akcja czy macie powód do niepokoju ?

01/02/2020

👉Nikt nie będzie Cię szanował, jeśli starasz się za bardzo.

Wiecie, myślę sobie, że kobiety mają przerąbane. Nie dlatego, że dokonujemy złych wyborów, za które powinniśmy być odpowiedzialne. Dlatego, że w tych wyborach tkwimy niczym pieprzony Jezus narodów. Faceci nas napierdalają po mordach, zdradzają, oszukują, mają nas w dupie, a my potrafimy każde ich zachowanie wytłumaczyć, tkwiąc dzielnie na warcie, tylko po to, żeby potem wypadać przez okno, mieć złamany nos albo złamane serce…

Faceci tego nie mają, a w nas jest jakiś syndrom ofiary i nawet jakby było niewiadomo jak źle, będziemy narzekać i siedzieć w gównie po uszy. Facet jak mu niedobrze po prostu odwraca się na pięcie i mówi sayonara. A co robi kobieta? Stara się bardziej! Bo to a nuż jej wina, że on się w stosunku do niej zachowuje jak palant?! Bo może jakby starała się bardziej, częściej robiła mu laskę, była milsza albo lepiej gotowała, to on by był dla niej dobry?

Psycholog mi powiedział, że sama sabotuje swoje związki. Tak bardzo dostałam w życiu po dupie, że za wszelką cenę próbuję sobie udowodnić, że żadna relacja nie ma racji bytu, pakując się w sytuacje beznadziejne. Alkoholicy, seksoholicy, emocjonalne trójkąty, żonaci…Witaj w moim świecie.
Czasem zazdroszczę Karinom. Odpicowanym lalkom z tipsami na 5 cm, które potrafią owinąć sobie Sebixów w najnowszym bmw wokół palca. Które mają fochy, dają dupy raz na msc a i tak mają wszystko. Miałam takiego kumpla w innym życiu, którego żona robiła mu laskę w zamian za różne benefity – nową bluzkę, kosmetyk, czy torebkę. Tak trzeba żyć! (...)

Wiecie, myślę sobie, że kobiety mają przerąbane. Nie dlatego, że dokonujemy złych wyborów, za które powinniśmy być odpowiedzialne. Dlatego, że w tych wyborach tkwimy niczym pieprzony Jezus narodów. Faceci nas napierdalają po mordach, zdradzają, oszukują, mają nas w dupie, a my potra...

25/01/2020

👉Jak przeżyć rozstanie, czyli jeden z najtrudniejszych okresów w życiu.

I nie ma w tym żadnej przesady – każde rozstanie jest trudnym momentem, zarówno dla osoby porzucającej jak i porzucanej. Rzecz jasna nie ma co się spierać dla kogo jest to bardziej bolesne, bo to akurat kwestia nad wyraz oczywista.

Zakończenie związku generuje bardzo silne emocje i ogromną dawkę stresu. Opierając się na skali stresu stworzonej przez Holmesa i Rahe`a, dwóch wybitnych, amerykańskich psychiatrów, możemy zobaczyć jak wysoko plasuje się rozstanie. W stustopniowej skali rozstanie (a w tym także rozwód czy separacja) mieści się w pierwszej trójce najbardziej stresujących sytuacji w życiu. To obrazuje skalę problemu i pokazuje jak bardzo zakończenie związku wpływa na psychikę człowieka. Każde rozstanie zabiera kawałek nas samych – dlatego też tak trudno nam poskładać się na nowo.

Większość z nas nie potrafi poradzić sobie ze stratą. To po części duża „zasługa” naszego wychowania, o czym było wspomniane tutaj. Od najmłodszych lat rodzice starają się chronić swoje dzieci przed wszystkimi przykrymi doznaniami, a dla wielu to również przemijanie. Raczej nie porusza się takich tematów, nie przyzwyczaja do faktu, że niegdyś trzeba będzie się pożegnać, rozstać, opuścić kogoś. A kiedy wkraczasz w dorosłe życie także wolisz o tym nie pamiętać i tak do momentu przykrego zderzenia z rzeczywistością i doświadczenia nieszczęśliwej miłości.

Oprócz tego, że większość z nas nie umie zostawić, pożegnać się, odpuścić czy zapomnieć to w dodatku dość szybko przyzwyczajamy się i snujemy wspólne plany na przyszłe życie. W tym wszystkim potrafimy się tak zapętlić, że obecny związek wydaje się być tym jedynym słusznym, a kiedy nagle się kończy to ziemia usuwa się spod nóg a świat wali na głowę.

https://porozstaniu.pl/lp-jak-podniesc-sie-po-rozstaniu-proces/?utm_source=gosia&utm_medium=facebook&utm_campaign=k1_gosia&fbclid=IwAR33IwKOwHsif7fYi8TeljjD9L69ewYu3oIIztfPyt02wcWkxB-7dYPkTOA

Chcesz wiedzieć jak przeżyć rozstanie? Przy zastosowaniu odpowiednich narzędzi i wiedzy nie jest to tak trudne. Przeczytaj artykuł i dowiedz się jak przeżyć rozstanie.

21/01/2020

👉Płacz kojarzymy zwykle ze smutkiem lub przygnębieniem, a przecież każdemu z nas nieobce jest wzruszenie ze szczęścia czy zachwytu. Badania potwierdzają, że łzy radości mają inny skład chemiczny niż łzy złości czy żalu, a zupełnie inny mają te, które ronimy, krojąc cebulę. (...)

„Gdy płyną łzy, dzieje się coś ważnego”. „Coś ważnego” to jednak bardzo pojemna kategoria i zastanawiam się, czy istnieje krótka odpowiedź na pytanie: dlaczego płaczemy?
Próbą zwięzłego opisania tego skomplikowanego zjawiska może być to, że płaczemy, bo tego potrzebujemy. Potrzebuje tego nasze ciało, nasz organizm (z płaczem związane są przecież reakcje chemiczne w nim zachodzące), ale potrzebuje też tego nasza dusza, nasza psychika, ta część nas, która poszukuje emocjonalnej równowagi. Łzy pozwalają na rozładowanie stanu napięcia, na odreagowanie stresu, na rodzaj oczyszczenia, jak niektórzy to nazywają. Warto uzmysłowić sobie, że łzy są naszym sprzymierzeńcem. Mają nam pomóc. I pomagają, jeśli potrafimy je przyjąć. (...)
łzy u człowieka odgrywają też ważną rolę społeczną i stanowią formę komunikacji niewerbalnej.
Brytyjski profesor Michael Trimble, zajmujący się neurologią behawioralną, uważa, że umiejętność płakania rozwinęła się u człowieka w konkretnym momencie: gdy zdał on sobie sprawę, że inni ludzie również cierpią czy odczuwają smutek. Trimble uznaje to za przełomowy okres w ewolucji. Z całą pewnością rozwój ludzkiej świadomości pozwolił na reakcje bardziej złożone niż tylko te konieczne do walki o przetrwanie. Dlatego też, obok komunikacji werbalnej, rozwijała się także komunikacja niewerbalna, w obrębie której sygnałów o naszych emocjach można przekazać i odebrać więcej niż w słowach. Płacz jest właśnie takim sygnałem, komunikatem.

https://zwierciadlo.pl/psychologia/daj-sobie-przestrzen-na-lzy1?fbclid=IwAR35l08aHIvIi8OH3uXxf0gez9xIGspeZZLHpW4H69YJt3XSEO7JSQM_TM4