Psycholog Anna Dobosz

29/11/2025

Stres był, jest i będzie.
Nie da się go wyeliminować z życia – i wcale nie o to chodzi.
Stres jest częścią naszego systemu bezpieczeństwa. Czymś w rodzaju sygnalizacji świetlnej, która mówi:
👉 „Zatrzymaj się.”
👉 „Coś jest ważne.”
👉 „Potrzebujesz energii, żeby sobie poradzić.”
Problem zaczyna się wtedy, kiedy świateł jest za dużo, wszystkie czerwone… a my nie widzimy już, dokąd prowadzi droga.
Wtedy stres przestaje wspierać, a zaczyna boleć.
To moment, w którym ciało krzyczy głośniej niż głos rozsądku.
A przecież stres może być naszym sprzymierzeńcem.
Może dodawać odwagi, mobilizować i pomagać działać –
jeśli go rozumiemy.
💛 Bo emocje nie są po to, żeby je zwalczać.
Emocje są po to, żeby nas prowadzić.
Każda niesie komunikat: o potrzebie, granicy, wartości, zmianie.
Kiedy nauczymy się go odczytywać, stres przestaje być przeciwnikiem, a staje się drogowskazem.
Czasem jednak sygnałów jest zbyt wiele, napięcie zbyt duże, a ciało nie daje rady.
Wtedy potrzebujemy konkretnych technik, które:
✔ obniżają poziom stresu,
✔ uspokajają układ nerwowy,
✔ pomagają wrócić do równowagi,
✔ sprawiają, że zamiast dystresu pojawia się eustres – zdrowe, wspierające pobudzenie.
Jeśli czujesz, że Twoje „czerwone światła” świecą zbyt często lub zbyt mocno – albo chcesz lepiej rozumieć swoje emocje i korzystać z ich mądrości – stworzyłam dla Ciebie kurs „Stres znika, sprawdzona technika”.

To proste, sprawdzone techniki, które możesz stosować zawsze, gdy czujesz napięcie lub przeciążenie.
Stres nie musi zniknąć z życia.
Ale może zniknąć z Twojego ciała.
A Ty możesz nauczyć się z nim współpracować.
Jeśli chcesz nauczyć się skutecznych technik radzenia sobie ze stresem, to zapraszam na kurs „Stres znika, sprawdzona technika” – link w komentarzu

22/11/2025

Dziś drugi dzień w stolicy – szkolenie „Zastosowanie protokołu EMDR do pracy z pacjentami z migrenowymi bólami głowy”.
Jestem bardzo wdzięczna, że mogę rozwijać kolejne narzędzia, które realnie pomagają osobom zmagającym się z przewlekłym bólem.
To, czego doświadczamy na szkoleniu, jest naprawdę obiecujące – badania pokazują, że już w ciągu 20–30 minut ok. 60–65% pacjentów odczuwa wyraźne zmniejszenie bólu i poprawę samopoczucia.
Dla wielu osób to ogromna ulga, szczególnie gdy migrena „wyłącza z życia”.
Tym razem praca psychologiczna obejmuje również ciało:
• techniki oddechowe,
• delikatny masaż okolicy barków i punktów spustowych,
• ucisk głowy,
• bilateralną stymulację (EMDR w wersji somatycznej),
• regulację układu nerwowego.
To podejście jest naukowo przebadane, stosowane w ośrodkach medycznych i często działa szybciej niż standardowe metody redukcji bólu.
Co ważne – nie musisz już odwoływać sesji z powodu migreny. Podczas spotkania możemy pracować nad bólem tu i teraz, jednocześnie docierając do jego głębszych przyczyn.
Cieszę się, że będę mogła wykorzystywać to w praktyce i jeszcze skuteczniej wspierać moich pacjentów 💚

21/11/2025

Dziś łapię ogrom wiedzy i inspiracji na 1. Seminarium Przypadków Klinicznych EMDR.
Uwielbiam te momenty, kiedy mogę się zatrzymać, posłuchać innych terapeutów i wrócić do gabinetu z nową energią i narzędziami.
To dla Was – żeby proces był bezpieczniejszy, głębszy i skuteczniejszy. 💙✨

19/11/2025

Czy zauważyliście ten paradoks?
Osoba z depresją często nie umie naprawdę przeżyć smutku.
Osoba z zaburzeniem lękowym – unika doświadczania lęku.
A efekt jest… odwrotny do zamierzonego.

🔹 Unikany smutek zastyga. Przestaje być żywą emocją, którą można przepłakać i uwolnić. Zmienia się w ciężar, apatię, ruminacje – w poczucie „nic mnie nie porusza”.

🔹 Unikany lęk rośnie. Każde unikanie wysyła mózgowi sygnał: „to jest niebezpieczne”. System nerwowy zaczyna reagować jeszcze mocniej. Lęk dostaje paliwo.

To jeden z najważniejszych mechanizmów psychologii emocji:
👉 Emocja, której nie przeżyjemy, wraca do nas w formie objawów.
Nie po to, by nas skrzywdzić – ale by zwrócić uwagę na coś, co potrzebuje kontaktu i troski.

Leczenie depresji i zaburzeń lękowych często polega właśnie na tym, by:
– wrócić do żywego, bezpiecznego przeżywania smutku,
– nauczyć się tolerować lęk zamiast z nim walczyć,
– pozwolić emocjom przepłynąć, nie zamieniając ich w napięcie, odcięcie czy kontrolę.

🌿 Emocje nie chcą nas zalać. Chcą być usłyszane.
Kiedy przestajemy przed nimi uciekać – pojawia się ulga, sprawczość i większa przestrzeń w środku.

02/11/2025

Czasem czujemy się zmęczeni, wypaleni, odłączeni od siebie, choć „nic takiego się nie dzieje”. A jednak… coś w nas zużywa ogromne ilości energii – nieświadome mechanizmy obronne.

To one mają nas chronić przed bólem, wstydem, lękiem czy bezsilnością. Ale kiedy trwają zbyt długo, zaczynają działać jak programy w tle – chronią, ale też wysysają życiową energię.

💡 Jak to działa?
– Tłumimy emocje, więc ciało musi trzymać napięcie.
– Wypieramy wspomnienia, więc psychika nie może się zregenerować.
– Racjonalizujemy wszystko, więc nie mamy dostępu do serca.
– Udajemy, że „nic nas nie rusza”, więc odcinamy się również od radości i bliskości.

🪞 Po czym poznać, że mechanizmy obronne są aktywne (nawet subtelnie)?
– Czujesz ciągłe napięcie lub znużenie, mimo że nic „obiektywnie” trudnego się nie dzieje.
– Masz wrażenie, że nic Cię naprawdę nie porusza – ani smutek, ani zachwyt.
– Często mówisz: „nie pamiętam”, „to było dawno, nie ma o czym mówić”.
– Reagujesz ironią, żartem, dystansem, gdy temat dotyka emocji.
– Czujesz potrzebę kontroli, analizowania, „rozumienia” wszystkiego.
– Zdarza się, że inni odbierają Cię jako chłodną, zdystansowaną, „silną” – a w środku czujesz pustkę.

🕊️ Mechanizmy obronne nie są złe – kiedyś uratowały Ci życie.
Ale teraz, gdy jesteś dorosła_y, mogą już tylko kraść energię, którą mogłabyś włożyć w radość, twórczość, relacje i miłość.

Proces terapeutyczny polega nie na walce z nimi, ale na łagodnym rozpoznaniu, że nie są już potrzebne.

Kiedy zaczynają się rozluźniać – ciało oddycha, emocje płyną, a życie znów staje się żywe. 🌿

22/10/2025

Dziś miałam ciekawą rozmowę z pacjentką o teorii przywiązania i micie „ciągłej obecności matki”.

To częsty temat wśród mam – przekonanie, że żeby dziecko zbudowało bezpieczną więź, mama musi być z nim non stop, przynajmniej do trzeciego roku życia.

Obiecałam, że napiszę o tym w poście – bo ten mit wyrządza wiele cichego cierpienia.

A przecież teoria przywiązania mówi o czymś zupełnie innym… 💛

🌿 Która mama jest lepsza?
Mama, która rezygnuje z pracy, poświęca się w całości dziecku, zaciska zęby i coraz częściej czuje frustrację, smutek, stany depresyjne?

Czy mama, która pracuje, oddaje dziecko do żłobka, ale poza pracą stara się być obecna, czuła, uważna i prawdziwa?

Odpowiedź nie tkwi w ilości godzin spędzanych razem, lecz w jakości emocjonalnej obecności.

💛 Dziecko najbardziej potrzebuje spokojnego, dostępnego emocjonalnie rodzica.
Mama, która jest fizycznie z dzieckiem, ale wewnętrznie zmęczona, napięta, z poczuciem winy i braku sensu — nie daje dziecku poczucia bezpieczeństwa, choć bardzo się stara.

Dziecko odbiera to podświadomie. Jego układ nerwowy współreguluje się z układem nerwowym mamy.

Jeśli mama jest w napięciu – dziecko też czuje napięcie.
Jeśli mama jest przeciążona – dziecko nie czuje się w pełni bezpieczne.

Wtedy w małej głowie zaczynają kiełkować przekonania:
„Muszę być grzeczny, żeby mama nie płakała.”
„Lepiej nic nie mówić, żeby nie przeszkadzać.”
„Miłość to zmęczenie i poświęcenie.”
„Moje potrzeby są za dużo.”

Tak powstają pierwsze nieświadome schematy: że świat jest trudny, a bliskość oznacza napięcie.

Nie dlatego, że mama robi coś źle — tylko dlatego, że dziecko jest neurologicznie zaprogramowane, by czuć stan emocjonalny rodzica.

🌱 Z drugiej strony...
Mama, która pracuje, ale dba o siebie i swoje emocje, daje dziecku inny przekaz:
że można mieć swoje potrzeby i pasje,
że mama potrafi wracać do równowagi,
że rozłąka nie niszczy więzi, a powroty mogą być pełne czułości.

To nie jest „mniej dobra mama”. To mama prawdziwa, która pokazuje dziecku świat, w którym można być sobą, realizować się, odpoczywać i kochać.

✨ Dziecko nie potrzebuje mamy idealnej.
Potrzebuje mamy autentycznej, napełnionej i dostępnej emocjonalnie.

Mamy, która potrafi przyznać: „jest mi trudno”, ale też dba o siebie, wraca do równowagi i pokazuje, że emocje mijają.

Bo mama spokojna – to dziecko spokojne.
Mama spełniona – to dziecko ufne.
Mama prawdziwa – to dziecko, które uczy się, że może być sobą.

🕊️ Nie chodzi więc o to, czy jesteś w domu, czy w pracy, tylko czy jesteś w sobie.

To jest największy dar, jaki możesz dać swojemu dziecku.

19/09/2025

🧠💭 „A Ty… masz ADHD?” — to pytanie usłyszałam ostatnio i dało mi sporo do myślenia.

Skoro na co dzień diagnozuję i wspieram osoby z ADHD, to może rzeczywiście warto byłoby to sprawdzić także u siebie…

Otóż: nie, nie mam ADHD.
Zajmuję się tym tematem, bo od lat towarzyszę bliskim osobom, które mierzą się z tym zaburzeniem neurorozwojowym — i to właśnie one były dla mnie ogromną inspiracją, by się w tym kierunku rozwijać.

💛 Mam też wiele cech wspólnych z osobami ADHD — wynikających z mojej wysokiej wrażliwości (WWO). Dzięki temu świetnie je rozumiem i często „łapiemy podobny flow”, porozumienie, lekkość kontaktu.

Nic więc dziwnego, że coraz więcej osób z ADHD i WWO trafia do mnie na terapię — i że tak dobrze się nam współpracuje 🌿

17/09/2025

Ostatnio mam wrażenie, że dopamina stała się nową gwiazdą internetu.
Podobno to przez nią nie możesz się skupić.
Podobno musisz zrobić „detoks od dopaminy”.
Podobno jak „zhakujesz dopaminę” — to nagle Twoje życie się ułoży.

No cóż… serio? 🙃

🧠 Prawda jest taka, że dopamina nie jest hormonem szczęścia.
Nie daje Ci radości.
Daje jedynie sygnał: „Ej, może warto spróbować” — a nie: „To na pewno będzie super!”

I nie, nie da się jej „zresetować”, „wyczerpać” ani „naładować jak baterię”.
To nie tak działa.

📌 Zamiast próbować „hakować” swój mózg,
warto zbudować codzienność, która naprawdę Cię kręci — krok po kroku, z sensem i wsparciem.

A w tym właśnie pomogą Ci moje dwa projekty stworzone z myślą o mózgach ADHD:

🌿 Mindful ADHD — kurs uważności, który wycisza dopaminowy rollercoaster
⚡ Mastermind ADHD — grupa wsparcia i inspiracji, która daje zdrowe „iskry” motywacji

💚 Nie potrzebujesz więcej dopaminy.
Potrzebujesz życia, które Cię cieszy — i ludzi, którzy Cię wspierają.

Dołącz, zanim znowu dasz się wkręcić w kolejną internetową „dopaminową rewolucję” 😉

👉 Zapisz się tutaj :

Warsztaty online dla osób z ADHD – praktyczne strategie radzenia sobie, uważność i wsparcie grupowe. Dołącz do sesji ADHD Mastermind & Mindful!