Kwintesencja - gabinet psychoterapeutyczny

19/11/2022

Polecamy artykuł!

Dorota Krzemionka: Podobno przybywa młodych ludzi z tzw. dobrych domów, którzy są uzależnieni od różnych substancji czy czynności. Czego im brakuje w ich domach?
Bożena Maciek-Haściło: Pytanie, czym jest dobry dom? Często dzieci, które zmagają się z uzależnieniem, pochodzą z pełnych rodzin, mają wykształconych rodziców, którzy w pewien sposób dbają o ich potrzeby. Ale często w tych domach - choć nie należy tego uogólniać - jest z jednej strony bardzo dużo presji na to, żeby coś osiągać, być kimś, a z drugiej jest mało przestrzeni na kontakt i bliskość.

DK: Dużo presji, a jednocześnie mało oparcia?
BM-H: Tak, rodzice dużo pracują i nie mają przestrzeni, żeby z dziećmi rozmawiać, pomagać im w odrabianiu lekcji; wykupują im kolejne korepetycje. Oczekują od nich, że będą najlepsze, a dzieci nie są w stanie sobie z tym poradzić. I wtedy buduje się w nich bardzo silne superego. Muszą być kimś. Często naruszana jest godność i jednocześnie stawiane są wymagania. To jest nie do wytrzymania. Regulacja tego napięcia przez dzieci bywa dramatyczna.

DK: Taki okrutny, wewnętrzny egzekutor?
BM-H: Tak, zawierający bardzo wysokie wymagania wobec samego siebie. Ostatnio pacjentka opowiadała, że dwie jej córki już pracują, studiują a trzecia będzie zdawała na medycynę. Widzi, teraz jak dużo w córkach napięcia, ile je to kosztuje. Zachęca, by dały sobie spokój, ale one mają już w sobie uwewnętrznione te wymagania. Takie silne super ego często jest udziałem osób uzależnionych - generuje ono silne napięcie, trzeba więc je jakoś zredukować, często poprzez alkohol. Pacjenci uzależnieni często mają bardzo silne oczekiwania względem siebie.

DK: Niektórzy z nich dużo w życiu osiągają. Mam na myśli wysoko funkcjonujących alkoholików. W filmie „Zabawa, zabawa” każda z bohaterek ma na swoim koncie duże osiągnięcia zawodowe. I każda pije.
BM-H: Alkoholizm, jak mówił prof. Wiktor Osiatyński, jest demokratyczną chorobą, może dotknąć wszystkich. Często są to inteligentni, ciekawi ludzie. Działają, dużo wysiłku wkładają, by być w tym miejscu, w którym są. Aż w pewnym momencie już nie wyrabiają już nie mają siły . Często mówię swoim pacjentom: „wydaje mi się, że musi być pan bardzo zmęczony tym wszystkim”. Kiedy to wypowiadam, wtedy to zdanie bardzo ich porusza.
fragment rozmowy dla czasopisma "Charaktery"
fot Lena Balk

16/11/2022

Z informacji zebranych na sesji terapeutycznej te najważniejsze bywają jednocześnie najmniej czytelne. Nauczyłam się zwracać uwagę na dyskomfort, który czuję na pierwszej sesji z pacjentem, nawet gdy nie rozumiem swoich uczuć. To spotkanie jest ważne dla nas obojga. Wiedząc, że proszenie o pomoc w problemach osobistych może budzić wstyd, przede wszystkim staram się go złagodzić. Jestem otwarta i przyjazna. Zadaję bezpieczne pytania z gatunku „chciałabym cię lepiej poznać”. Podkreślam doświadczenie pacjenta i chwalę decyzję o zwróceniu się po pomoc w trudnych chwilach. Mówiąc krótko, robię, co mogę, by pokazać, że jestem po jego stronie.
Ale z niektórymi pacjentami to po prostu nie działa; nie mam do nich dostępu. Pogarda to jeden z najskuteczniejszych sposobów obrony przed wstydem. Rozmawiając z pacjentem, który odgradza się od kontaktów pogardą, czuję, jakby moja metoda leczenia, moje doświadczenie i kwalifikacje były podejrzane. Mam wrażenie, że o mojej wartości przesądza strona internetowa lub wystrój gabinetu. Pacjent nie musi świadomie wyrażać pogardy, ale jeśli cofam się na pozycje obronne, wiem już, że gdzieś tam czai się wstyd.

Patricia A. DeYoung, Terapia chronicznego wstydu

24/08/2022

Jest nam niezmiernie miło poinformować, że od niedawna mamy swoje miejsce w Internecie - stronę internetową, na którą serdecznie zapraszamy:
http://www.psychoterapia-kwintesencja.eu/

22/08/2022

Pasywna postawa może zablokować rozwój.
Lęk przed konfliktem nierzadko doprowadza do tego, że pozwalamy na przekraczanie naszych granic, co rodzi frustrację oraz cierpienie. Rozmowa ze specjalistą może pomóc w nazywaniu naszych emocji i sprawić, że nasze relacje z innymi będą bardziej "higieniczne".

11/08/2022

O perfekcjonizmie z innej perspektywy:

„Podstawowy problem kogoś, kto kieruje się w życiu ideałami, zazwyczaj sprowadza się do kwestii miłości i władzy. Jeżeli osoba ta jest karmiona emocjonalnie przez matkę – albo przez jej zamiennik w osobie męża, firmy, kościoła, zasad zbiorowych – to prawdopodobnie głoduje w relacji do siebie samej. Jest zależna od matki i stąd, otwarta na jej manipulacje, łatwo ulega pochwałom czy odrzuceniu. Nie potrafi się sama nakarmić i chronicznie nie rozpoznaje swoich uczuć lub neguje je. Głoduje. Musi zachowywać się doskonale, jeżeli ma zasłużyć na miłość. Jej stabilność emocjonalną łatwo zakłócają reakcje innych. Staje się obiektem manipulacji, ale jednocześnie sama jest manipulantką – musi to robić, jeżeli ma mieć jakąkolwiek szansę na miłość. Nie ma tu znaczenia czy jej pierwotni manipulatorzy wciąż są fizycznie obecni w jej życiu; trwają w nim w postaci kompleksów, które albo projektuje na swych bliskich, albo zwraca przeciwko sobie samej.”

Marion Woodman „Uzależnienie od doskonałości”

04/08/2022

"Wolność staje się antytezą śmierci. Obawiamy się śmierci, natomiast wolność uważamy za coś jednoznacznie pozytywnego. Czyż historii cywilizacji zachodniej nie znaczą wydarzenia będące wyrazem tęsknoty za wolnością, czyż wolność nie była właściwie jej główną siłą napędową? Ale z egzystencjalnego punktu widzenia wolność wiąże się z lękiem - źródłem lęku jest to, że wbrew powszechnym mniemaniom, wszechświat, w który wchodzimy wraz z narodzinami, nie jest z góry uporządkowaną strukturą, ustanowioną przed naszym przyjściem zgodnie z jakimś wiecznym, wielkim planem(...). Wolność oznacza, że sami stanowimy o swoich wyborach, swoich czynach i własnym życiu. Inaczej mówiąc, jesteśmy za nie odpowiedzialni."

"Kat miłości" Irvin D. Yalom

28/07/2022

Jaki nurt psychoterapii wybrać?

Psychoterapię prowadzi się w określonym podejściu terapeutycznym, różniącym się rolą terapeuty, oraz wykorzystującym specyficzne procedury diagnostyczne i metody wsparcia.

Główne podejścia to:

✔️Podejście psychodynamiczne - zakłada, że życiem człowieka sterują w dużej mierze wewnętrzne, nieuświadomione mechanizmy działania, ukryte potrzeby oraz nierozwiązane (w przeszłości) konflikty intrapsychiczne, które ujawnione stają się przedmiotem analizy, a następnie zmiany samopoczucia i funkcjonowania pacjenta.
✔️Podejście poznawczo-behawioralne - głównym założeniem tej formy leczenia terapeutycznego jest przekonanie, że myśli, emocje i zachowania człowieka wzajemnie na siebie wpływają, tworząc wzorce zachowań, które nie zawsze są właściwe. Psychoterapia poznawczo-behawioralna pozwala wykryć te zniekształcone interpretacje rzeczywistości i zastąpić je właściwymi.
✔️Podejście systemowe - podejście to wywodzi się z teorii rodziny traktowanej jako system psychospołeczny, w którym każdy jego element wpływa na pozostałe jego części, zatem członkowie systemu wzajemnie na siebie oddziaływują. System rodzinny ma swoją strukturę oraz hierarchię, a te wyznaczają funkcje poszczególnych członków rodziny. Terapia rodzinna wspiera w uporządkowaniu struktury rodziny oraz poprawie komunikacji pomiędzy jej członkami, przyczyniając do zniesienia konfliktów oraz różnego rodzaju objawów i trudności, głównie manifestowanych przez dzieci.
✔️Podejście zintegrowane - wykorzystuje kilka podejść w sposób zintegrowany

21/07/2022

Czym jest konsultacja psychologiczna?

Konsultacja psychologiczna to podstawowa forma wsparcia dla osób, które potrzebują pomocy. Jest to rozmowa, która polega na rozpoznaniu doświadczanych przez pacjenta trudności oraz objawów z nimi związanych. Konsultacja psychologiczna przeprowadzona jest w bezpiecznej atmosferze i skupia się głównie na zgłębieniu oczekiwań oraz potrzeb pacjenta. Celem konsultacji może być chęć wprowadzenia zmian w swoim życiu, „poukładanie” emocji, bądź pomoc w zrozumieniu konkretnego problemu, a także jego źródeł. Przyczyny zgłoszenia pacjentów na konsultacje są różne, a każda z nich jest jednakowo znacząca i ważna. Kwintesencją działania naszego zespołu jest niesienie pomocy psychologicznej wszystkim osobom, które chcą z niej skorzystać.

17/07/2022

Nastolatek w terapii?

Dziecko lub nastolatek też może skorzystać z terapii indywidualnej. I dzieci mają swoje trudności, które często przez dorosłych są niedoceniane. Tymczasem bywa, że dziecko lub nastolatek nie radzi sobie z sytuacją rodzinna jak np. rozwód rodziców lub odejście któregoś z najbliższych członków rodziny, ma trudności w relacjach rówieśniczych, albo też nie radzi sobie z wyzwaniami, które stawia mu szkoła. Dziecko jest przygnębione, wycofane z relacji społecznych albo pełne niepokoju. Bywa, że ma trudności z kontrolą swoich reakcji. Terapia pomaga dziecku lub nastolatkowi poczuć się zrozumianym i zaakceptowanym, zobaczyć swoje mocne strony, wyrazić trudne uczucia i zrozumieć swoje emocje. Wspiera w przezwyciężaniu kryzysów i procesie naturalnego rozwoju.

27/06/2022

"W wyniku psychoterapii pacjent nie staje się lepszym człowiekiem, nie staje się doskonalszy ani szlachetniejszy w swoich potrzebach i pragnieniach, nie otrzymuje nowej osobowości, nie nabywa umiejętności zabezpieczających go przed kłopotami
życiowymi. W wyniku psychoterapii pacjent staje się bardziej świadomym tego, jaki jest i tego, co przeżywa. Staje się bardziej świadomy własnych pragnień i własnych zobowiązań, własnych możliwości i ograniczeń. Staje się bardziej świadomy tego,
jaki jest świat, w którym żyje, jacy są ludzie, ci najbliżsi i ci, z którymi musi współdziałać w realizacji swoich celów."

Czesław Czabała, Czynniki leczące w psychoterapii
fot Nathan Fertig

21/06/2022

Z okazji zbliżającego się Dnia Ojca:

„Równie istotną rolę odgrywa ojciec: musi on relacji matki z dzieckiem oraz niemowlęcych prób odnalezienia się w oczach matki. Tym samym ojciec wprowadza kolejną , spoglądającą zarówno na Ja, jak i na Ja będące w relacji z matką. Kiedy oczu ojca brakuje, albo kiedy w jakiś sposób sytuacji między matką a niemowlęciem, dziecku może grozić niebezpieczeństwo. Niemowlę może doświadczyć istnienia tylko jednej perspektywy patrzenia na siebie, a mianowicie tej, którą odnajduje w oczach matki. (…) Jeśli do tego przeżycia doszło na wczesnym etapie rozwoju, relacja terapeutyczna może dostarczyć bardzo istotnej, dodatkowej , dzięki której w Ja może zacząć zakorzeniać się/kiełkować inna korzystniejsza perspektywa.”

Alessandra Lemma „Pod skórą”

Kadr z filmu "Interstellar" (2014).