Gabinet Terapii Renata Szpalik

25/09/2025

Polecam: https://www.facebook.com/share/1EQ25hfMcL/?mibextid=WC7FNe

🧠Empatia to nie „miękkość serca”, ale twarde połączenia nerwowe. A psychopatia to nie brak wiedzy o emocjach, tylko brak ich odczuwania. Czym różnią się empatyczne i psychopatyczne mózgi?

🔸Cudzy ból
Empatyczny mózg reaguje tak, jakby sam cierpiał. Psychopatyczny? Często milczy.

🔸Hamulec emocji
U empatyka kora czołowa mocno łączy się z układem limbicznym – odczytuje, czuje i zatrzymuje agresję. U psychopaty ten obwód jest przerwany.

🔸Zimna vs gorąca empatia
Psychopata rozumie, co czujesz… ale niczego nie czuje razem z Tobą.

🔸System nagrody
Pomaganie innym daje przyjemność empatycznym mózgom. Psychopatyczny system nagrody odpala się, gdy chodzi o władzę, ryzyko i osobisty zysk.

🔸Budowa mózgu
Badania MRI pokazują, że u osób psychopatycznych niektóre obszary (np. kora przedczołowa, wyspa) są nie tylko mniej aktywne, ale też po prostu mniejsze.

🧠Podczas Festiwalu Przemiany zajrzyjcie koniecznie na stanowisko Koła Naukowego „Neuropsyche” Uniwersytetu SWPS. Poznacie wyniki badań nad strukturami i obszarami mózgu odpowiedzialnymi za zdolność współodczuwania. Będzie też można wypełnić kwestionariusz TriMP, używany w badaniach naukowych nad psychopatią.

Piątek, 3 października: 20.30 – 23.00
Sobota 4 października: 11.00 – 15.00 i 16.00 – 20.00
Niedziela 5 października: 11.00 – 15.00 i 16.00 – 20.00

23/09/2025

Hej ho! Ruszamy z czwartą (a właściwie to z szóstą) edycją psychoedukacyjnej grupy wsparcia dla neuroatypowych osób dorosłych.

Jeśli potrzebujecie solidnej psychoedukacji na temat funkcjonowania w spektrum autyzmu lub z ADHD, AuDHD, o burnoutcie, meltdownach, shutdownach, metodach regulacji emocji, integracji sensorycznej, to będzie to pewnie dobre zajęcie na środowe wieczory dla Was. Na grupie będzie mówione też o maskowaniu, kompensacji objawów atypowości i o nurtach terapeutycznych - jakby ktoś chciał wiedzieć więcej, co mu podpasuje najlepiej w wypadku potrzeby skorzystania.

Obecną edycję grupy wsparcia prowadzą osoby neuroatypowe – Zuzia Szal i Wojtek Widera - ich bio znajdziecie na naszej stronie www w zakładce "Nasz zespół". Grupa ma charakter psychoedukacyjny i terapeutyczny. Jest miejscem dającym możliwość skorzystania ze wsparcia i doświadczeń innych podobnych Wam osób: uczestników i prowadzących. Można ją traktować jak szkolenie, kurs lub warsztaty, na których specjaliści będący jednocześnie samorzecznikami w tematcie neuroatypowości będą mogli przekazać profesjonalną wiedzę, ale także wspierać Was w codziennych trudnościach. Pracujemy wykorzystując podejście psychologii pozytywnej, humanistycznej, i integratywnej - konkretnie to Gestalt, TSR i IFS.

⭐️ Do uczestnictwa nie jest potrzebna oficjalna diagnoza, wystarczy autodiagnoza. ⭐️

🔵 Informacje organizacyjne:

🔹liczba spotkań: 15
🔹czas trwania jednego spotkania: 90 min
🔹częstotliwość spotkań: co tydzień, w środę o 19:00
🔹miejsce: online, platforma Google Meet
🔹maksymalna liczba osób uczestniczących: 10
🔹minimalna liczba osób uczestniczących: 8
🔹koszt: 130zł za spotkanie
🔹start: 19.11.2025
🔹płatność: podzielona na 3 raty po 650zł, wszystkie z góry przed rozpoczęciem pierwszego, szóstego i jedenastego spotkania

🔵Porozmawiamy o:

🔹cechach i funkcjonowaniu osób neuroatypowych
🔹neurohormonalnych przyczynach objawów ADHD
🔹neurologicznych przyczynach objawów autyzmu
🔹funkcjonowaniu mieszanym - AuDHD
🔹integracji sensorycznej w neuroatypowości
🔹stanach meltdownu, shutdownu i burnoutu
🔹metodach regulacji emocjonalnej
🔹metodach i nurtach terapeutycznych
🔹maskowaniu i wypieraniu objawów atypowości

🔵Jak się zgłosić?

Należy wypełnić formularz zgłoszeniowy załączając potwierdzenie opłaty pierwszej części (650zł) do dnia 14.11.2025 na konto Neuroverse.

🔵Dane do przelewu:
Tytuł: Neuroatypowa grupa wsparcia, edycja 4, rata 1

Dane konta:
NEUROVERSE
ul. Karłowicza 3, 05-080 Klaudyn
03 1090 1753 0000 0001 5606 4600

Realizacja płatności musi nastąpić do: 14.11.2025

🔵Formularz zgłoszeniowy znajdziecie w komentarzu do tego posta 🙂.

12/09/2025

📖 Odkrywanie wewnętrznej matki, s. 163

Polecam książkę całym 🖤 i 🧠

07/09/2025

;-)

17/07/2025

No wreszcie coś bez nagonki

"Zaburzenie osobowości od wielu lat jest uznawane za najbardziej stygmatyzującą diagnozę (Chanen, 2023). W przeszłości postawienie diagnozy zaburzeń osobowości oznaczało dla pacjenta brak nadziei, gdyż zaburzenia te uznawano za niepodlegające leczeniu ani terapii (Swales, 2022). Obecnie istnieje szereg terapii opracowanych z myślą o osobach, które doświadczają problemów powszechnie określanych jako zaburzenia osobowości, w szczególności zaburzenia osobowości z pogranicza (typu borderline, BPD), a zatem stosunek kosztów do korzyści uległ znaczącej zmianie.
Wyniki badań wskazują, że BPD to zaburzenie dobrej prognozy, skuteczne oddziaływania terapeutyczne mogą prowadzić do długotrwałej remisji objawów oraz do poprawy jakości życia (Zanarini, 2019). Spośród wielu dostępnych opcji dialektyczna terapia behawioralna (DBT) to program leczenia o największej skuteczności, który nie tylko redukuje objawy zaburzenia, ale zgodnie z naczelną zasadą umożliwia pacjentom budowanie lub odzyskiwanie życia wartego przeżycia (Bohus i wsp., 2021)."

Cały artykuł przewodniczącej Zarządu PTDBT Magdaleny Skuzy w wolnym dostępie:
https://psychologiawpraktyce.pl/artykul/zaburzenie-osobowosci-z-pogranicza-o-diagnozie-ktora-powinna-glosno-mowic-swoje-imie

Zachęcamy do lektury!

09/07/2025

SOPOT – 20 września 2025 OPERA LEŚNA 18:30 Otwarcie bram20:00 – 21:20 I część koncertu21:20 – 21:35 Przerwa21:35 – 22:45 II część koncertu KUP BILET ARTYŚCI Tarja Turunen – fińska piosenkarka, obdarzona sopranem lirycznym sięgającym ponad trzech oktaw, wykonująca szeroko poję...

08/07/2025

Jon Allen, słynny terapeuta reprezentujący nurt psychoterapii opartej na mentalizacji, powiedział kiedyś pacjentowi: "umysł potrafi być przerażającym miejscem, prawda?", na co pacjent odpowiedział: "tak, i dlatego nie chce się tam wchodzić samemu".

Terapia czasem jest niezbędna, bo bywa, że pewne obszary w naszym umyśle w pojedynkę są nie do przejścia. (...)

Trauma nie sprowadza się wyłącznie do tego, że wydarzyło się coś strasznego, ale też do tego, że straszny był kontekst tego wydarzenia.

Gdy nie pojawia się w życiu dziecka ktoś, kto powie "to musiało być dla ciebie okropne, pewnie jest ci smutno, źle, ale ja teraz jestem z tobą, porozmawiajmy", to ono nie ma szansy poukładać w sobie doznanej krzywdy.
Często zaprzecza swoim uczuciom, bo gdy pozostawione jest z takim doświadczeniem samo, nie ma innego dostępnego sposobu na przetrwanie.

Przepracowanie traumy polega właśnie na tym, że doświadczamy czegoś, co było nie do wytrzymania, w sposób, który jest do wytrzymania, czyli w bezpiecznym środowisku, w towarzystwie osoby zapewniającej bezpieczeństwo.

Anna Król-Kuczkowska w rozmowie z Cvetą Dimitrovą w "Psychoterapia dziś. Rozmowy" pod redakcją Zofii Milskiej - Wrzosińskiej.

07/07/2025

"Bowlby stworzył swą niezwykłą teorię przywiązania, która opisuje negatywne następstwa odrzucenia przez rodziców i pozytywne skutki rodzicielskiej czułości. Nazwałem tę teorię "niezwykłą", ponieważ wynikające z niej przewidywania znalazły potwierdzenie w wynikach wielu badań empirycznych i mają ogromne znaczenie społeczne.
Według Bowlby'ego niemowlę traktuje opiekuna jako bezpieczną bazę,z której może badać otaczający świat - ma poczucie, że kiedy oddala się od rodzica, w każdej chwili może do niego wrócić, aby uzupełnić zapas emocjonalnego paliwa (opiekunem dziecka jest na ogół - choć nie zawsze - jego biologiczna matka lub ojciec). Chwaląc dziecko, pocieszając je i zapewniając mu poczucie bezpieczeństwa, czuły rodzic pomaga mu w radzeniu sobie z lękiem oraz w budowaniu pewności siebie i ufności w bezpieczeństwo relacji.
Oto moja parafraza teorii Bowlby'ego: to, co opiekun daje dziecku w pierwszych, decydujących latach życia, jest niczym garniec złota. Stwierdzenie to wyraża myśl - opartą na Freudowskiej idei wglądu - że napełniając swoje dziecko pozytywnymi emocjami, rodzic obdarza je czymś dużo cenniejszym niż jakiekolwiek dobro materialne. Ów wewnętrzny garniec złota jest czymś, co dziecko może nieść w sobie przez życie - nawet jeśli stanie się uchodźcą bez grosza przy duszy albo będzie się borykać z innymi poważnymi problemami. Ów wewnętrzny garniec złota daje jednostce siłę niezbędną do walki z trudnościami, umiejętność podnoszenia się po niepowodzeniach oraz zdolność okazywania miłości i cieszenia się bliskością z innymi, w innych związkach."

"Teoria zła. O empatii i genezie okrucieństwa"
Simon Baron-Cohen, Wydawnictwo Smak słowa, Sopot 2014
fot Judith Fahner