26/10/2025
Życie ostatnio to…
Ukończenie dużego 3-letniego szkolenia.
Docenianie cudownych ludzi, którzy są obok mnie.
Dużo rozkmin o życiu i swoim rozwoju.
Przypomnienie o tym jak ważny jest odpoczynek jako czynnik rozwoju.
A rozkmina?
Kiedy jesteś dzieckiem, to dorośli dbają o Twój rozwój (a przynajmniej powinni). Czasem są to opiekunowie, czasem nauczyciele, a czasem jeszcze ktoś inny. Przypominają o tym byś zdrowo jadł, uczył się, sprzątał pokój i mył zęby. Z wiekiem budujemy umiejętność bycia odpowiedzialnym wobec innych. W pracy trzymamy się terminów. Wywiązujemy się z obietnic danych bliskim. Sprzątamy dom na błysk, kiedy przychodzą goście. Podajemy piękne przystrojone talerze innym, kiedy sami jemy pospiesznie i byle jak. Gdzieś w tym procesie tracimy troskę wobec siebie i odpowiedzialność za swoje samopoczucie.
Jakby to było wziąć odpowiedzialność za siebie? Naprawdę o siebie zadbać? Zadbać jak ten dobry rodzic o swoje zdrowie, o rozwój, o rutyny?
(Nawet jeżeli tego dobrego rodzica nigdy nie było w naszym życiu, to możemy uczyć się tego jak dbać o siebie jako dorośli.)
Pomyśl o sobie nie jako o problemie do rozwiązania, ale jako o osobie, której chcesz dać wsparcie i jesteś za nią odpowiedzialny.
Masz problem z tym, żeby rano zjeść dobre śniadanie? ➡️ co zrobiłbyś, gdyby Twoja bliska osoba miała taki problem? Jak byś ją wspierał? (Szukaj rozwiązań swoich problemów tak, jakbyś szukał ich dla kogoś, kto jest Twoim bliskim i ma taki sam problem).
Zadanie na ten tydzień:
zrobić codziennie jedną rzecz z poziomu odpowiedzialnego dorosłego wobec siebie 👥 (Bez perfekcji! Powtarzam: tak jakbyś robił to dla kogoś za kogo jesteś odpowiedzialny. Jakbyś dbał o taką osobę?)
Masz pomysł na takie działanie? Podziel się w komentarzu ☺️
🫡 Paulina
