18/10/2025
Bardzo istotne treści. 🫶🫶🫶 Serdecznie polecam 🌺🌺🌺
W tym samym domu może dorastać osoba narcystyczna i osoba współzależna.
Jedno uczy się, że żeby przetrwać — trzeba kontrolować.
Drugie — że żeby przetrwać — trzeba zasługiwać.
Współzależność to głęboki brak poczucia własnej wartości.
To przekonanie, że istnieję tylko wtedy, gdy jestem potrzebna.
Że moja wartość zależy od tego, ile dam, naprawię, zniosę i ocalę.
Nie umiemy wtedy być sami — nie dlatego, że potrzebujemy miłości,
ale dlatego, że czujemy, że nie istniejemy bez drugiego człowieka.
Nie mamy w sobie „ja”, które potrafi być w ciszy, w spokoju, bezpieczne w swoich granicach.
Jak powiedział prof. Sam Vaknin:
„Osoby współzależne mylą intensywność z bliskością, a kontrolę z troską.”
W dzieciństwie osoba współzależna uczyła się, że bezpieczeństwo przychodziło dopiero wtedy,
kiedy ktoś był zadowolony z niej,
że miłość to coś, na co trzeba zasłużyć, wyprosić, utrzymać.
Dlatego tak wielu z nas — dorosłych — wciąż ratuje, tłumaczy, usprawiedliwia,
zamiast odejść.
Bo w głębi duszy boimy się, że bez tej relacji — znikniemy.
Cechy osoby współzależnej:
1. Silna potrzeba bycia potrzebną.
Czujesz, że masz wartość tylko wtedy, gdy pomagasz, wspierasz, ratujesz.
Twoje „ja” istnieje głównie w relacji z drugim człowiekiem.
2. Trudność z odczuwaniem własnych potrzeb i emocji.
Znasz dobrze emocje innych, ale swoje czujesz jakby przez szybę .
Zamiast zapytać „czego ja potrzebuję?”, pytasz „czego on/ona ode mnie chce?”.
3. Perfekcjonizm emocjonalny.
Próbujesz być „tą dobrą”, spokojną, rozsądną — nawet wtedy, gdy w środku krzyczysz.
Bo w dzieciństwie złość czy smutek mogły być „karane” lub odrzucane.
4. Lęk przed odrzuceniem.
Zrobisz wszystko, by utrzymać relację — nawet toksyczną.
Lęk przed samotnością jest silniejszy niż ból bycia w złym związku.
5. Poczucie winy, kiedy stawiasz granice.
Masz wrażenie, że „ranisz” innych, gdy mówisz „nie”.
Bo nauczono Cię, że miłość to poświęcenie.
6. Kontrola pod maską troski.
Wierzysz, że tylko Ty wiesz, co dla innych najlepsze.
Pomaganie staje się sposobem na utrzymanie więzi — i poczucia bezpieczeństwa.
7. Utrata tożsamości w relacji.
Twoje emocje, decyzje, nastrój zależą od drugiej osoby.
Gdy partner jest zły — Ty czujesz się winna. Gdy on odchodzi — Ty czujesz się nikim.
8. Trudność z proszeniem o pomoc.
Pomagasz wszystkim, ale sama nie umiesz przyjąć wsparcia.
Czujesz się wtedy słaba, gorsza, niegodna.
9. Nadmierna empatia, brak granic.
Wyczuwasz najmniejsze zmiany w nastroju innych, ale nie zauważasz, jak bardzo sama cierpisz.
Nie potrafisz zatrzymać się, dopóki ktoś obok nie poczuje się lepiej.
10. Uczucie pustki, gdy nie masz kogo ratować.
Kiedy chaos znika, czujesz pustkę.
Bo całe Twoje życie emocjonalne budowało się wokół „bycia dla kogoś”.
MOŻESZ TO ZMIENIĆ.
Dla namiastki iluzorycznej miłości osoba narcystyczna kontroluje, a współzależna zasługuje.
A prawda jest taka, że prawdziwa miłość jest ZA DARMO.
I dzisiaj możesz w to uwierzyć i zacząć z niej czerpać, bo miłość zaczyna się w TOBIE.
Jesteś kochany. Jesteś kochana. BEZ NICZEGO I WE WSZYSTKIM.
Nie za to, jak wyglądasz, z kim jesteś w związku,
ile masz dzieci, skąd pochodzisz, jaki jest Twój stan konta, status społeczny czy finansowy, samochód, dom, czy tytuł.
Twoje życie jest wartością bezwzględną.
I na tym opiera się całe podejście Samodyscypliny Miłości.