silva-rerum.pl

31/07/2025

Jest takie miejsce, jest taka szkoła w Wielkopolsce, gdzie uczniowie otrzymają nie tylko edukację, ale też zrozumienie i wsparcie. Mamy nadzieję, że będzie Ci Dobrze Tu. Aktualnie trwają zapisy. To jedna z niewielu szkół podstawowych, która założona została przez psychoterapeutę. Polecamy!

Nie każda droga edukacyjna musi wyglądać tak samo.
Nie każde dziecko odnajduje się w dużej, pełnej presji szkole.
Dlatego powstało „Dobrze Tu” – miejsce, gdzie edukacja idzie w parze ze spokojem, zrozumieniem i bliskością.

👩‍🏫 Kameralne klasy (do 10 osób)
📝 Brak ocen cząstkowych – opisowe informacje zwrotne
🤝 Wsparcie psychologiczne i tutoring
🎓 Przygotowanie do egzaminu ósmoklasisty

Tu młodzież uczy się bez presji, oceniania i porównywania, rozwijając się zarówno edukacyjnie, jak i społecznie.

👉 Trwają zapisy do klas 6, 7 i 8 na rok szkolny 2025/26!
Nie czekaj – liczba miejsc jest ograniczona.

📞 661 935 024
📩 szkola.dobrzetu@gmail.com
🌐 www.dobrzetuszkola.pl

„Dobrze Tu” – szkoła, która rozumie.

30/07/2025

Jest jeszcze szansa na zapisy.
Polecamy!
https://centrum-przestworza.pl/produkt/seksualnosc-w-gabinecie-terapeutycznym/?fbclid=IwQ0xDSwL3beNleHRuA2FlbQIxMAABHqZZIGBKo9qu5_XKB-TIMaA6EQlTMWgvAAbHmp8FPOWNf5W7_1IGW5dw_nWv_aem_Eb5wEUKXx_LpBPODOCI_tg

30/07/2025

Jak ciekawie musi być w gabinecie psychoterapeutycznym...

24/07/2025

Czy możemy? Tak. Czy musimy? Nie - jednak zawsze będą tego konsekwencje. W postaci zniewolenia.

„W piosence Federica Garcii Lorki z jego zbioru Poemat głębokiej pieśni (Poema del Cante Jondo) jest taki refren: „Ach, miłości, co odeszłaś i nie wracasz!” (Lorca, 1921/1982, s. 33)

To jest refren do całej serii ludzkich miłości, które odchodzą i nigdy nie wracają. […] Freud w swoim artykule opisuje, jak dyskutował ze swoimi towarzyszami, argumentując, że przemijalność nie zawiera utraty wartości. Pisze: „Przeciwnie, mamy tu do czynienia z podwyższeniem wartości! Wartość przemijalności polega na tym, że to, co jej podlega, pojawia się rzadko” (Freud, 1916 [1915]/2009 s. 192). Jednak spostrzegł, że to nie zrobiło na nich wrażenia. Freud napisał dalej:

„W związku z tym stwierdzeniem, że ich poglądy zawierają silny czynnik emocjonalny, który zamącił ich władzę sądzenia - później wydawało mi się, że odkryłem, o co tu chodzi. Miałem wrażenie, że musiał w tym maczać palce bunt psychiczny przeciwko żałobie - to właśnie on zepsuł im przyjemność z piękna […] dusza instynktowo ucieka przed wszelkim bólem”. (Freud, 1916 [1915]/2009, s. 192)

Cóż, czy Freud by nas przekonał? Czy możemy zachować nasze wspomnienie radości i wdzięczności, biorąc pod uwagę przemijalność natury i ból żałoby po jej utracie?”

📖 E. O’Shaughnessy (2015/2019) Psychoanalityczne dociekania. Tłum.: E. Bohomolec, Wydawnictwo Imago, Gdańsk

🖼️ Caspar David Friedrich, Sunset (Brothers), 1837 | Hermitage Museum, Niemcy

14/05/2025

Już za moment startujemy! Zapraszamy!
https://www.facebook.com/events/1169130328283574/?acontext=%7B%22event_action_history%22%3A[]%7D

Call now to connect with business.

24/12/2024

30/11/2024

28/11/2024

Zapraszamy!

Przedstawiamy program interdyscyplinarnej konferencji X Otwarte Seminarium Filozoficzno-Psychiatryczne pt. „Rytuały zdrowienia i procesy zmiany w obszarze zdrowia psychicznego”, która odbędzie się …

26/11/2024

Zachęcam do zapoznania się z materiałem telewizyjnym poddanym mojej krytyce.
Jak nie tworzyć sobie fałszywych przekonań na temat wyboru psychoterapeuty słuchając osób bez autorytetu w środowisku profesjonalistów!

18/11/2024

Ważny komunikat w sprawie kształcenia się w zawodzie psychoterapeuty w SPI

Szkoła Psychoterapii Integratywnej jest Szkołą, w której w normalny, zwykły i ludzki sposób nauczymy Cię zawodu psychoterapeuty.

18/11/2024

A teraz, patrząc na to zdjęcie, wyobraźcie sobie, że dziecko wtula się w matkę, której nie dość, że otoczenie nie chroni, nie obejmuje opieką to jeszcze ją atakuje i niszczy.
Od dawna jesteśmy zdania, że żeby móc zbudować poczucie bezpieczeństwa dzieci należy dbać o ich rodziców, a w szczególności Matki.
https://www.facebook.com/share/F9bRqcGEfo1WesPT/

FOTOGRAFIA, KTÓRA BOLI 😢

To jedno z najlepszych zdjęć roku w konkursie National Geographic, na którym widać, jak małe zwierzę, świadome swojego losu, nie opuszcza martwej matki.

Paszcza lamparta chwyta ciało pawianicy. Drapieżnik już zdobył swoją ofiarę i jest gotowy zabrać ją do swoich młodych. Jednak pewien szczegół przyciąga uwagę — do martwego ciała matki przywiera mały pawian, który, pełen strachu w oczach, nie chce jej opuścić.

Zdjęcie uchwycił fotograf Igor Altuna. Zanim ruszyło w świat, fotografia została wybrana do finałowej selekcji przez Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, które co roku wyróżnia najbardziej poruszające obrazy natury. Altuna w kilku wywiadach wyjaśnił, że ta „surowa” scena jest wyraźnym przykładem tego, iż „dzika przyroda jest jednocześnie okrutna i zachwycająca”.