30/08/2025
Przygotowywaliśmy się do tego wydarzenia od 10 lat budując grunt w zespole merytorycznym i administracyjnym, budując wewnętrzną zintegrowaną strukturę.
W 2020 wyłoniła się potrzeba integracji studentów z absolwentami, a następnie szeroko rozumiana przynależność zawodowa.
W sierpniu 2024 rozpoczęliśmy konceptualizować figurę integracji i przynależności aby zebrać całą społeczność szkolną na wyjazdowym warsztacie i tuż po nim zorganizować Międzyszkolną Konferencję dla osób praktykujących Gestalt nie tylko w WSPG.
Koncepcja przedstawiona przez Aleksandrę nas porwała, choć nie mieliśmy chyba wtedy pełnej świadomości, ile pracy nas czeka i o jakich kwestiach trzeba będzie pomyśleć, a potem je zaplanować. Kilkuosobowy team podzielił się na grupy i działaliśmy na rzecz tego -wtedy nam się wydawało- odrobinę szalonego pomysłu.
Preludium do tego spotkania była superwizja zespołu z Nurith Levi w środę, 20 sierpnia. W czwartek powitaliśmy osoby studenckie, które przyjechały na swój pierwszy wyjazdowy warsztat w WSPG. Był to piękny i wzruszający moment, kiedy coraz więcej znajomych twarzy pojawiało się w ośrodku w Łochowie, aby zacząć wspólną pracę. Pod jednym dachem, przy jednym stole, tak jak Perlsowie praktykując pracę z grupami dekady temu.
Osoby studiujące na I i II etapie szkoły przygotowały dwa wieczory integracyjne, które nas- zespół trenerski- zachwyciły. Różnorodność i lekkość, z jaką się między sobą i z nami połączyli zostanie w naszych sercach na zawsze. Ogniska, śpiewy, performanse i gra terenowa były pięknym czasem.
Pod dwóch dniach warsztatów szkoleniowych, w sobotę rozpoczęliśmy I Międzyszkolną Konferencję, którą otworzyła debata o tym, czy był a czy jest dziś Gestalt. Był czas na wspomnienia, a czasy „vintage Gestalt” przybliżyły Ola Replin, Marta Rommel. Małgosia Justyńska-Szopa i Iza Jaskólska.
„Ugruntowanie. Kontakt. Przynależność. Szukanie połączeń w różnorodnym świecie”. Pierwszy i główny wykład naszego wydarzenia wygłosiła Nurith Levi o samowsparciu w terapii Gestalt i odzyskiwaniu gruntu na granicy kontaktu. O szukaniu połączeń w świecie, który potrzebuje czułości, powolności i zasilenia. Świecie, w którym Gestalt może odegrać rolę uzdrawiającą i wspomagającą. Niosącą ulgę w otaczającym nas chaosie i niepokoju. Gestalt, który może uratować świat- o czym mówiła Kasia Rejniak podczas swojego wykładu. Gestalt, który pracuje na rzecz równości i dekolonizuje usztywnione schematy. Niweluje skostniałe dziś podziały i wykluczenia, zapraszając wszystkich do bycia i wzrastania. (wykład Agnieszki Pixie Frączek). I- co równie ważne- uwzględniający nowe zjawiska, wirtualne byty mocno obecne w polu terapeutycznym- wykład Macieja Łukaszewicza, naszego absolwenta.
Ucieszyła nas obecność zaproszonych gości oraz osób studiujących w innych instytutach Gestalt w Polsce. Takie pole chcemy współtworzyć- ponad podziałami i na rzecz drugich, na rzecz przyjaźniejszego świata.
Pracują w nas spotkania, wzruszenia i bliskość, jakiej doświadczyliśmy podczas tych kilku dni. Czujemy połączenie z przodkami i przodkiniami, którzy tworzyli podejście Gestalt, być może nie zdając sobie sprawy, jak wielki dar dają światu i nam- którzy chcemy go rozwijać dalej tu i teraz i w kontakcie z innymi.
Pełni wdzięczności, radości i nadziei dziękujemy za przybycie, współbycie, doświadczanie. I zapraszamy za rok, a o szczegółach będziemy informować. Niech Was niesie energia tych dni, „bo życie nie po to tylko jest by brać, życie nie po to by bezczynnie trwać”- wspólne odśpiewanie „Tolerancji” Staszka Soyki w czwartkowy wieczór nabrało dla nas wymiaru symbolicznego, kiedy rano dowiedzieliśmy się o jego śmierci.
Tymczasem asymilujemy, odpoczniemy i bierzemy się znów do pracy. Dziękujemy!