08/11/2025
Objawy psychosomatyczne biorą się m.in. z błędnych przewidywań mózgu 🧠, których dokonują mózgi każdego z nas. Przewidywania te opierają się na minionych doświadczeniach i jeśli utrwalają się w czasie, mają wpływ na nasze ciało.
Dzieje się tak, ponieważ nasz mózg 👉 selekcjonuje i filtruje informacje, na których warto się skupić, odrzucając te nieistotne. W przypadku lęku zaczynamy nadmiernie dostrzegać i skupiać się na sygnałach z wewnątrz ciała, co prowadzi do ✅ efektu nocebo, a więc zaczynamy spodziewać się, że jakiś objaw wyrządzi nam krzywdę i że może wydarzyć się coś złego. To spowoduje pojawienie się realnych objawów fizycznych, niemalże w trybie natychmiastowym.
Jak pisze dr Suzanne O’Sullivan w swojej bestsellerowej, genialnej książce, pt. „Wiek diagnozy. Jak obsesja na punkcie zdrowia czyni nas bardziej chorymi”:
„W ciele człowieka nieustannie coś się dzieje: serce bije, płuca napełniają się powietrzem, w jelitach następują regularne skurcze. Każdą z tych rzeczy możemy poczuć, zazwyczaj jednak nie zwracamy na nie uwagi, ignorujemy je, bo jesteśmy do nich przyzwyczajeni. Kłopot w tym, że czasem człowiek, który ma powody, by martwić się o swoje zdrowie, zaczyna zauważać tego rodzaju wewnętrzne sygnały, a nawet się na nich skupiać. Zasadniczą rolę odgrywają tu oczekiwania. […] Zwracanie przesadnej uwagi na to, co dzieje się z naszymi ciałami, prowadzi do zakłóceń normalnych procesów filtrowania bodźców i sygnałów. W rezultacie nawet u w pełni zdrowego człowieka mogą pojawić się objawy choroby.”
Stąd w przypadku pracy nad swoimi lękami tak ważne są:
👉 psychoedukacja,
👉 racjonalizacja i zrozumienie,
👉 akceptacja,
👉 praca z ciałem,
👉 praktyka uważności.
Potrzebujesz dowiedzieć się więcej? Zapraszam do kontaktu.
Źródło merytoryczne i cytatu: S. O’Sullivan, „Wiek diagnozy. Jak obsesja na punkcie zdrowia czyni nas bardziej chorymi”, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2025, s. 61.
