Granice Komfortu

21/11/2025

Kto się stęsknił za głosem Karo? 😁 Zaznaczam, że diagnoza ADHD nie jest warunkiem koniecznym odsłuchania tej rozmowy. A mówimy nie tylko o kontakcie z ciałem, ale również radzimy, żeby robić pompki dla pobudzenia kreatywności - samo dobro i rozrywka! 😉

Niby oczywiste, a jednak dla wielu z nas bardzo trudne – kontakt z ciałem.Karolina Różkowska – antropolożka kultury, trenerka, coachka uważności i pracy z ci...

29/10/2025

Myślę sobie, a nawet dość często powtarzam na głos (nierzadko z wyraźną frustracją), że świat byłby lepszy, gdyby każda osoba poświęcała pięć minut dziennie na refleksję: nad sobą, nad życiem, a zwłaszcza nad tym, co się wydaje oczywiste 😁
Pięć minut!

A o czym tak rozmyślać? Spisałam metody wrzucania sobie promptów (tudzież bodźców do refleksji), a jeśli macie własne, to z otwartymi ramionami przygarnę więcej.

praktyki uważności Jak więcej myśleć PrzezKarolina Różkowska 29/10/202529/10/2025 Zdarza mi się powtarzać, że gdyby każda osoba poświęcała pięć minut dziennie na refleksję, to świat byłby lepszy. Namawiam tutaj do wychodzenia poza codzienne tematy, które nam wiecznie zaprzątają...

28/07/2025

Granice nie są murem.

Jednak wiele z nas musiało najpierw zbudować mur: z napięcia, wycofania, spiny albo „wszystko okej”, żeby w ogóle poczuć, gdzie się kończymy. Najpierw trzeba było się jakoś odgrodzić, żeby wreszcie usłyszeć siebie.

Możliwe, że przez lata bycie grzeczn_ było bezpieczniejsze niż bycie sobą, łatwiej było zniknąć, przytaknąć, wpasować się.
Dla osób neuroatypowych to często nie jest wybór, tylko strategia przetrwania.

Niektórzy uczą się mówić „nie” po trzydziestce (albo czterdziestce). Inni dopiero wtedy, kiedy zaczyna boleć - tak jakby to ciało wreszcie przejęło pałeczkę, bo umysł zbyt długo zwlekał.

Kiedy burzymy mury, granice mogą stać się przestrzenią komunikacji.

Stawianie granic to nie odrzucenie. To sposób na zrozumienie siebie.
Na rozpoznanie: co jest moje, a co nie, co jest dla mnie w porządku, a na co nie chcę się godzić.

A mówienie o tym, komunikowanie granic, nie jest egoistyczne, jest uczciwe. Cytując Brené Brown: Clear is kind, unclear is unkind. Szczere “nie” buduje lepsze relacje niż uprzejme, ale nieprawdziwe “tak”.

Niech granice nie będą murami, ale drzwiami, które możesz otwierać i zamykać z pełną świadomością tego, kogo wpuszczasz i na jakich warunkach.

27/06/2025

Gdzie mieszkacie: w głowie czy w ciele?

W naszej zachodniej kulturze, przynajmniej od czasów Kartezjusza, przyjmujemy, że głowa jest ważniejsza niż ciało, a myślenie bardziej wartościowe niż czucie.

Ale: nasz umysł nie kończy się na mózgu, to cały układ nerwowy i komunikacja, która się w nim dzieje. Proces, nie struktura. To niesamowite, że układ nerwowy jest w całym ciele, a uważamy, że do myślenia służy nam tylko głowa 😁

Układ nerwowy rejestruje i reaguje na to, co dzieje się na zewnątrz i wewnątrz naszego organizmu, głównie po to, żeby utrzymać nas przy życiu. Pierwsza funkcja: odróżnić sytuację bezpieczną od zagrażającej.

Kiedy ciało mówi „tak”, to tak naprawdę po prostu czuje się bezpiecznie. Kiedy ciało mówi „nie”, reaguje na zagrożenie, stresor: walcz, uciekaj, udawaj martwx.

Skąd wie? Mózg ocenia kontekst sytuacji, używa wcześniejszych doświadczeń, przekonań, wiary, wiedzy i reakcji z ciała.

Kiedy w ciele pojawia się niepokój, choć sytuacja nie wydaje nam się ryzykowna, warto się zastanowić nad jego źródłem. Czasami stresor nie ma nic wspólnego z tym, co się nam przydarza: jest za zimno, za jasno, albo upłynęło za dużo czasu od ostatniej kanapki. Ale być może – opór w ciele sygnalizuje, że ktoś przekracza twoje granice, ale nic nie mówisz, bo tak wypada.

Warto umieć to zauważyć. Dać sobie chwilę. Zatrzymać się i zapytać: co i dlaczego czuję?

Zanim powiesz TAK, sprawdź, czy ciało też się zgadza. W karuzeli zapraszamy do ćwiczenia, dzięki któremu można zbudować swój własny słownik, co by się z ciałem skuteczniej dogadać 🙂

29/05/2025

Kiedyś myślałyśmy, że stawianie granic to coś dla osób odważnych, opanowanych i z dostępem do kancelarii prawnej. Jakby każda relacja była twardymi negocjacjami warunków umowy.

Tylko że życie to nie korpo. I nie każda granica musi być komunikatem w stylu „droga Pani, to nieprofesjonalne”.

Z czasem odkryłyśmy coś prostszego (i znacznie zdrowszego):
👉 granice nie są przeciwko komuś – są dla nas. I dla relacji, które chcemy budować.

W tej karuzeli rozprawiamy się z 6 mitami, które skutecznie utrudniają mówienie z przekonaniem: „nie” lub “tak”, zmienianie zdania albo stawianie granic po czasie (tak, to też można).

Może też czule pielęgnujesz któryś z nich?

21/05/2025

Jesteś u siebie 🙂

Granice Komfortu to przestrzeń, którą tworzymy razem – Karolina i Magda.

Mamy różne doświadczenia i kompetencje, ale łączy nas kilka rzeczy: neuroatypowe mózgi, nieustanna ciekawość i poczucie, że ciało i umysł naprawdę mają sobie coś do powiedzenia.

W dialogu myśli nam się lepiej.
Zderzenie perspektyw otwiera przestrzeń refleksji – i czasem też zmiany.

Dlaczego Granice Komfortu?
🔴 Granice pozwalają nam określić, kim jesteśmy i jak chcemy wchodzić w relacje ze światem.
🔴 Komfort to życie w zgodzie ze sobą i tym, co dla nas ważne.

Będziemy rozmawiać o:
– odpoczynku, który bywa trudny,
– uważności, która jest sposobem na życie,
– wartościach, które wskazują kierunek,
– języku, który może ranić albo wspierać,
– elastyczności, która pozwala działać po swojemu.

W świecie, w którym spokój i cisza to luksus, dzielimy się tym, co pomaga je znaleźć.

Zostań z nami – już niedługo podzielimy się tym, co szykujemy: warsztaty, wskazówki do codziennych praktyk, przestrzeń do rozmowy.

Nie mamy jednej odpowiedzi, ale mamy wiele dobrych pytań 🙂

Karolina i Magda

05/05/2025

Hej 🙂 Ta strona zmieniła nazwę, bo wkładam teraz moją energię i serce w nowy projekt.

Granice Komfortu zaczynają się tam, gdzie Joga.Brzózki zwijała matę: zabierają jogę, refleksję i praktykę uważności w świat do codziennego życia.

Znajdźcie wygodną pozycję i zaczynajmy 🙂

30/11/2019

W lekturach na weekend, o tym, że potrzebujemy nie tyle wielkich kroków, co wytrwałości w stawianiu małych 🙂