Behavior

Konsultacje i terapia dzieci z trudnościami w karmieniu dr Katarzyna Bąbik-Bąbik-Bronić, założyciel Behavior, psycholog, BCBA.

Ukończyła studia na Wydziale Społecznej Psychologii Kliniczne w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Ukończyła również studia podyplomowe z pedagogiki oraz studia podyplomowe ze Stosowanej Analizy Zachowania (SAZ). W celu pogłębienia swojej wiedzy z zakresu psychologii behawioralnej ukończyła roczny staż do Kennedy Krieger Institute (KKI) w Baltimore, USA. Po ukończeniu stażu pracowała na oddziale the Neurobehavioral Unit, a następnie na the Pedatric Feeding Unit. Doświadczenie, kompetencję oraz wiedzę zdobywała podczas superwizji między innymi u SungWoo Khang Ph.D., BCBA-D, Carrie Borrero Ph.D., BCBA-D, Peter Girolami Ph.D., BCBA-D, Melissa Gonzalez Ph.D., BCBA-D.

27/11/2025

Celem badania było zbadanie roli lęku przed jedzeniem w zaburzeniach odżywiania (ED) – jego nasilenia w różnych diagnozach (AN, BN, BED, OSFED), zmian na początku leczenia ambulatoryjnego oraz związku tych zmian z objawami ED i ogólną psychopatologią.

Do badania włączono 282 dorosłe pacjentki z ED (AN, BN, BED, OSFED) oraz 68 dobranych pod względem wieku i płci osób z populacji ogólnej.
Zastosowano:
🔹️Fear of Food Measure (FOFM) – trzy wymiary: lęk przed jedzeniem (AE), zachowania unikowe (FAB), obawy związane z jedzeniem (FC),
🔹️EAT-40 – ogólna psychopatologia ED,
🔹️EDI-3 – wskaźnik ryzyka ED i ogólnej dezadaptacji psychologicznej.

U podgrupy 79 pacjentek oceniono zmiany między początkiem leczenia a etapem „mid-treatment” (ok. 4 miesiące; 12 sesji CBT + 12 sesji rehabilitacji/poradnictwa żywieniowego).

Najważniejsze wyniki
🔹️Wszystkie grupy ED uzyskały istotnie wyższe wyniki FOFM niż grupa kontrolna, co potwierdza, że lęk przed jedzeniem jest rdzenną, transdiagnostyczną cechą ED.
🔹️Pacjentki z AN i BN miały wyraźnie wyższy poziom lęku przed jedzeniem i zachowań unikowych niż osoby z BED i OSFED.
🔹️Po 4 miesiącach leczenia odnotowano istotne obniżenie wszystkich komponentów FOFM oraz nasilenia objawów ED i ogólnej psychopatologii.
W analizach regresji zmiany w lęku przed jedzeniem (FOFM-AE) były najsilniej powiązane ze spadkiem objawów ED (EAT-40, EDI-3 Risk) oraz ogólnej dezadaptacji psychologicznej (EDI-3 GPM).
🔹Zmniejszenie lęku przed jedzeniem nie przekładało się jednak jednoznacznie na wczesne zmiany BMI u pacjentek z niedowagą.

Wnioski kliniczne
Lęk przed jedzeniem stanowi kluczowy cel terapeutyczny w ED – jego wczesne obniżenie wiąże się nie tylko z redukcją objawów związanych z jedzeniem, ale też z poprawą ogólnego funkcjonowania psychicznego. Wyniki wspierają stosowanie zintegrowanych programów CBT + rehabilitacja/poradnictwo żywieniowe, ze szczególnym naciskiem na techniki ekspozycyjne ukierunkowane na lęk przed jedzeniem.

26/11/2025

Celem pracy było zbadanie roli lęku przed jedzeniem w zaburzeniach odżywiania (ED) – jego nasilenia w różnych diagnozach (AN, BN, BED, OSFED), zmian na początku leczenia ambulatoryjnego oraz związku tych zmian z objawami ED i ogólną psychopatologią.

Do badania włączono 282 dorosłe pacjentki z ED (AN, BN, BED, OSFED) oraz 68 dobranych pod względem wieku i płci osób z populacji ogólnej. Zastosowano:
👉Fear of Food Measure (FOFM) – trzy wymiary: lęk przed jedzeniem (AE), zachowania unikowe (FAB), obawy związane z jedzeniem (FC),
👉EAT-40 – ogólna psychopatologia ED,
👉EDI-3 – wskaźnik ryzyka ED i ogólnej dezadaptacji psychologicznej.

U podgrupy 79 pacjentek oceniono zmiany między początkiem leczenia a etapem „mid-treatment” (ok. 4 miesiące; 12 sesji CBT + 12 sesji rehabilitacji/poradnictwa żywieniowego).

☀️Najważniejsze wyniki
🔹Wszystkie grupy ED uzyskały istotnie wyższe wyniki FOFM niż grupa kontrolna, co potwierdza, że lęk przed jedzeniem jest rdzenną, transdiagnostyczną cechą ED.
🔹️Pacjentki z AN i BN miały wyraźnie wyższy poziom lęku przed jedzeniem i zachowań unikowych niż osoby z BED i OSFED.
🔹️Po 4 miesiącach leczenia odnotowano istotne obniżenie wszystkich komponentów FOFM oraz nasilenia objawów ED i ogólnej psychopatologii.
🔹️W analizach regresji zmiany w lęku przed jedzeniem (FOFM-AE) były najsilniej powiązane ze spadkiem objawów ED (EAT-40, EDI-3 Risk) oraz ogólnej dezadaptacji psychologicznej (EDI-3 GPM).
🔹️Zmniejszenie lęku przed jedzeniem nie przekładało się jednak jednoznacznie na wczesne zmiany BMI u pacjentek z niedowagą.

☀️Wnioski kliniczne
Lęk przed jedzeniem stanowi kluczowy cel terapeutyczny w ED – jego wczesne obniżenie wiąże się nie tylko z redukcją objawów związanych z jedzeniem, ale też z poprawą ogólnego funkcjonowania psychicznego. Wyniki wspierają stosowanie zintegrowanych programów CBT + rehabilitacja/poradnictwo żywieniowe, ze szczególnym naciskiem na techniki ekspozycyjne ukierunkowane na lęk przed jedzeniem.

26/11/2025

🧠 Jakie cechy pacjentów z napadowym objadaniem się (BED) przewidują lepszą odpowiedź na DBT-BED vs intensywną CBT+?

🔍 Co zbadano?
203 osoby z (subprogowym) BED, leczone w warunkach klinicznych:

🔹️DBT-BED – skupiona na regulacji emocji

🔹️CBT+ – bardziej intensywny program poznawczo-behawioralny, ukierunkowany na schematy dot. masy/kształtu ciała, restrykcje i samoocenę

💡 Najważniejsze wnioski „what works for whom”:

👉Wysokie jedzenie emocjonalne → większy spadek epizodów objadania w DBT-BED (szczególnie na końcu terapii).

👉Duża trudność w rozpoznawaniu uczuć (aleksytymia) → lepsze wyniki w DBT-BED po 6 mies. follow-up.

👉Silna nadwartościowość wagi/kształtu, nasilone obawy o wygląd, niska samoocena → ogólnie gorsze rokowanie, ale osoby z wyższą psychopatologią bardziej korzystają z DBT-BED niż z CBT+.

👉Wyższy poziom depresji → słabsza odpowiedź na leczenie niezależnie od typu terapii.

🎯 Praktyczna implikacja dla klinicystów:

👉Warto dobierać terapię do profilu objawowego.

DBT-BED może być szczególnie sensowną opcją u pacjentów z:

👉nasilonym jedzeniem emocjonalnym,

👉trudnościami w rozpoznawaniu emocji,

👉bardziej złożoną, cięższą psychopatologią.

U osób z łagodniejszym obrazem (niższe nasilenie powyższych cech) CBT+ pozostaje bardzo dobrą, często wystarczającą opcją.

23/11/2025

Przegląd badań pokazuje, że trudności z jedzeniem u osób w spektrum autyzmu są bardzo częste – od niemowlęctwa po dorosłość: wybiórczość pokarmowa, lęk przed nowymi pokarmami, problemy przy przejściu na pokarmy stałe, do tego częste objawy ze strony przewodu pokarmowego (ból brzucha, zaparcia, biegunki).

🔎 Co podkreśla artykuł?

Nietypowe jedzenie jest mocno powiązane z nad- lub niedowrażliwością sensoryczną i sztywnością zachowania („zawsze tak samo”), co ma kluczowe znaczenie dla terapii.

Wybiórczość pokarmowa w ASD jest bardzo częsta (ok. 21–76%) i może prowadzić do niedoborów, niedożywienia, a czasem konieczności żywienia dojelitowego.

Problemy żołądkowo-jelitowe i zmieniony mikrobiom jelitowy są u wielu dzieci w spektrum.

🧠 Co z terapiami?

Najmocniejsze dowody dotyczą interwencji behawioralnych (ABA, programy z udziałem rodziców, szkolne programy smakowe, podejścia łączące pracę nad zachowaniem i sensoryką).

Dobre efekty dają programy z treningiem rodziców i zespołowe podejście.

Czysto farmakologiczne wsparcie w zaburzeniach jedzenia w ASD jest praktycznie nieopisane – poza pojedynczymi opisami przypadków.

Mikrobiom modulujący (pro-, pre-, synbiotyki) może łagodzić objawy GI, ale wyniki są mieszane – ważny jest dobór szczepów i krytyczne podejście do „diet cud”.

🍽️ Zaburzenia odżywiania (AN, ARFID) & ASD

U części osób w spektrum współwystępują anoreksja lub ARFID – często z silną nadwrażliwością sensoryczną i sztywnością, a nie typowym lękiem przed przytyciem.

Klasyczne programy leczenia ED często są mniej skuteczne, potrzebne są podejścia adaptowane do ASD.

📌 Autorzy podkreślają:

Potrzebujemy jasnych wytycznych dla klinicystów: od wczesnej interwencji po zaburzenia odżywiania.

Priorytetem jest projektowanie terapii neuroafimującej, dopasowanych do profilu sensorycznego, komunikacyjnego i rodzinnego dziecka.

22/11/2025

Nowa metaanaliza 29 badań (517 dzieci) sprawdziła, jak działają naturalistyczne interwencje rozwojowo-behawioralne (NDBI) — i co się zmienia, gdy dodamy komunikację wspomagającą (AAC: obrazki, tablice, aplikacje mówiące).

✨️NDBI to interwencje:✨️
👉oparte na rozwoju dziecka i strategiach behawioralnych,
👉prowadzone w naturalnym środowisku (zabawa, rutyny dnia),
👉nastawione na komunikację, relacje, wspólną uwagę, a nie tylko pojedyncze zachowania. Przykłady: ESDM, EMT, PRT, JASPER, Project ImPACT itd.

✨️Główne wyniki✨️
👉NDBI bez AAC działają
Zarówno badania pojedynczych przypadków, jak i grupowe pokazały, że NDBI: istotnie poprawiają język (głównie ekspresję)
👉NDBI z AAC działają jeszcze lepiej
W badaniach, gdzie w NDBI włączono aided AAC (np. urządzenia mówiące, tablice obrazkowe):
🔹️efekt na rozwój języka był większy niż w NDBI bez AAC (wysokie wartości Tau-U).
👉Dzieci z minimalną mową:
🔹️mają wreszcie narzędzie do komunikacji tu i teraz,
🔹️mogą aktywnie uczestniczyć w interakcji, zamiast tylko słuchać mowy dorosłych.

✨️Badania porównawcze (NDBI vs NDBI+AAC / PECS)✨️
👉Dodanie AAC do NDBI dawało dodatkowy, mały–średni efekt na rozwój języka (Cohen’s d ok. 0,29–0,62).
👉W dwóch badaniach AAC (PECS) wypadło lepiej niż NDBI bez AAC, jeśli chodzi o rozwój komunikacji.
👉AAC nie szkodzi mowie – może ją wspierać
👉Zgodnie z wcześniejszymi badaniami, AAC: nie hamuje rozwoju mowy, może wręcz ułatwiać pojawianie się słów.

♥️Wniosek:
👉 Najlepsze efekty osiąga się, gdy NDBI od razu łączy się z dobrze dobranym AAC.
Dziecko dostaje narzędzie do komunikacji „tu i teraz”, co przyspiesza rozwój języka.

21/11/2025

Choć szkorbut kojarzy się z historią, nadal pojawia się współcześnie — zwłaszcza u osób z niedożywieniem, restrykcjami żywieniowymi i zwiększonym zapotrzebowaniem na witaminę C.

📌 Opis przypadku
22-letnia kobieta z anoreksją, zaburzeniami lękowymi, po niedawnej ciąży i w trakcie karmienia piersią zgłosiła się z:
• samoistnymi siniakami i wybroczynami,
• krwawieniem z dziąseł,
• dużym zmęczeniem,
• bólem kolana (krwiak w stawie),
• BMI: 14 i dietą ograniczoną niemal wyłącznie do herbaty i węglowodanów.

🔬 Badania wykazały:
• niedokrwistość,
• brak zaburzeń krzepnięcia,
• niedobór witaminy C (potwierdzony później).

🩺 Leczenie
Włączono suplementację witaminy C (1000 mg/dobę), wsparcie dietetyczne i opiekę psychiatryczną.

✅ Efekt po 30 dniach
• ustąpienie krwawień i siniaków,
• normalizacja hemoglobiny,
• wzrost masy ciała o 4,2 kg,
• potwierdzenie diagnozy szkorbutu.
Wnioski

• Szkorbut może wystąpić u współczesnych pacjentów, szczególnie z zaburzeniami odżywiania, ubogą dietą lub zwiększonym zapotrzebowaniem (ciąża, laktacja).
• Objawy mogą przypominać zaburzenia krzepnięcia — dlatego łatwo o błędną diagnozę.
• Leczenie jest proste i bardzo skuteczne, jeśli wdroży się je szybko.

20/11/2025

Przegląd badań Hay i wsp. przedstawia aktualny obraz epidemiologii zaburzeń odżywiania na świecie i w Australii oraz ich obciążenia zdrowotnego i społeczno-ekonomicznego. To ważne dane dla praktyki klinicznej i planowania polityki zdrowotnej.

1. Rosnąca częstość występowania

Globalna częstość występowania w ciągu życia wynosi: 0,74–2,2% u mężczyzn i 2,58–8,4% u kobiet.

W Australii szeroko definiowane zaburzenia odżywiania dotyczą nawet 16% kobiet (w perspektywie 3 miesięcy).

Wśród młodzieży wartości są szczególnie wysokie: ~22% zaburzeń i ~26% zachowań zaburzających odżywianie.

2. Grupy najbardziej zagrożone

Osoby LGBTQI+, zwłaszcza mężczyźni — nawet 6× wyższe ryzyko i większe obciążenie chorobą.

Aborygeni i mieszkańcy Cieśniny Torresa — podobne rozpowszechnienie jak w populacji ogólnej.

Brakuje badań wśród osób z rodzin i kultur CALD.

3. Obciążenie zdrowotne i jakość życia

Globalne obciążenie wynosi 43,4 DALY na 100 000 osób.

W latach 2007–2017 zanotowano wzrost o 9,4%.

Zaburzenia odżywiania wyraźnie obniżają jakość życia — często bardziej niż inne poważne zaburzenia psychiczne.

4. Skutki ekonomiczne

W Australii łączny koszt to 84 mld dolarów, a roczne straty z powodu niezdolności do pracy — 1,65 mld dolarów.

5. Wnioski

Zaburzenia odżywiania są coraz częstsze i często niedoszacowane, szczególnie w grupach mniejszościowych. Potrzebne są bardziej reprezentatywne badania oraz rozwój specjalistycznych usług także poza dużymi miastami.

19/11/2025

Najnowsza meta-analiza obejmująca 19 badań (1458 osób z ASD) potwierdza, że wybiórczość pokarmowa oraz zaburzenia odżywiania są bardzo częste u osób w spektrum autyzmu i mają istotne znaczenie kliniczne.

Najważniejsze wyniki:
🔹️Wybiórczość pokarmowa: średnio 63,5% osób z ASD; efekt SMD = 0,59 (umiarkowany). Obejmuje ograniczony repertuar pokarmów, nadwrażliwość sensoryczną i sztywne wzorce jedzenia.
🔹️Zaburzenia odżywiania współwystępujące z ASD:
👉ARFID – 28%,
👉anoreksja – 7,25%,
👉bulimia – 2,7%.
Dane były zbyt niespójne, by przeprowadzić meta-analizę ED.
🔹️Mechanizmy zachowań żywieniowych:
nadwrażliwości sensoryczne, lęk związany z jedzeniem, sztywność zachowań, odmienna interocepcja.

Problemy badawcze:
🏁duża heterogeniczność badań,
🏁brak jednolitej definicji wybiórczości,
🏁małe próby,
🏁przewaga badań opisowych.
Podkreślono potrzebę standaryzowanych narzędzi (np. BAMBI, BPFAS).

Znaczenie kliniczne:
👉trudności żywieniowe powinny być rutynowo oceniane podczas diagnozy ASD,
👉ARFID i wybiórczość mogą nasilać zachowania przypominające ASD, prowadzić do niedoborów i trudności emocjonalnych,
👉szczególnie ważne u dziewcząt, gdzie objawy AN i ASD mogą się nakładać.

Wniosek:
Wybiórczość pokarmowa i zaburzenia odżywiania są bardzo powszechne, klinicznie istotne i wymagają systematycznej oceny w diagnozie ASD. Potrzebne są większe, lepiej zaprojektowane badania oraz standaryzacja narzędzi.

18/11/2025

Badanie z udziałem 279 młodych dorosłych (18–40 lat) pokazuje, że wybiórczość pokarmowa – typowa dla zachowań zbliżonych do ARFID – może zwiększać ryzyko objawów refluksu (GERD).

Co ustalono?
🔹 Najczęstsze objawy GERD to: zgaga (54%), refluks (53%), ból nadbrzusza (57%) i nudności (56%).
🔹 33% badanych miało wyniki sugerujące wysokie prawdopodobieństwo GERD.
🔹 Aż 65% określało siebie jako osoby z wybiórczością pokarmową, a 56% było tak postrzeganych przez otoczenie.
🔹 Unikanie jedzenia z powodu smaku, zapachu, tekstury oraz lęk przed złym samopoczuciem po posiłku – istotnie zwiększały ryzyko występowania GERD.
🔹 Osoby unikające wielu produktów z powodu obaw lub nadwrażliwości sensorycznej częściej miały wyższe wyniki GERDQ (Gastroesophageal Reflux Disease Questionnaire).

Wniosek:
Wśród młodych dorosłych wybiórczość pokarmowa – zwłaszcza ta wynikająca z lęku lub nadwrażliwości sensorycznej – może zwiększać prawdopodobieństwo występowania objawów refluksu.

18/11/2025

Unikanie jedzenia po operacji bariatrycznej zazwyczaj wiąże się z powikłaniami żołądkowo-jelitowymi. Jednak u niewielkiej części pacjentów może rozwinąć się ARFID, czyli zaburzenie polegające na unikaniu jedzenia z powodu bólu, lęku lub negatywnych doznań związanych z jedzeniem.

Opis przypadku:
33-letnia kobieta po wyłączeniu żołądkowo-jelitowym (gastric bypass), początkowo bez problemów psychicznych, zaczęła od 3. miesiąca po zabiegu doświadczać:
🔹️silnych bólów brzucha,
🔹️nudności i wymiotów (często autoindukowanych),
🔹️napadów lęku po jedzeniu,
🔹️nietolerancji wielu produktów.

Wielokrotne hospitalizacje nie wykazały żadnej przyczyny organicznej. Pacjentka chudła mimo chęci jedzenia, nie wykazywała jednak cech anoreksji: nie miała zaburzonego obrazu ciała ani lęku przed przyrostem masy ciała.

Ostatecznie rozpoznano ARFID wywołany lękiem przed bólem i nieprzyjemnymi objawami po posiłkach.

Leczenie:
Pacjentka spędziła 5 miesięcy w psychiatrycznej OIT, gdzie otrzymała:
🔹️wsparcie żywieniowe,
🔹️farmakoterapię przeciwlękową,
🔹️terapię poznawczo-behawioralną,
🔹️interwencje środowiskowe i strategie zmniejszające lęk przy posiłkach.

Stopniowo zaczęła tolerować pokarmy, wróciła do pracy i życia społecznego, a po kilku miesiącach została wypisana z opieki psychiatrycznej.

Dlaczego to ważne?
Badania wskazują, że:
🔹️nawet 21% osób z chorobami przewodu pokarmowego może mieć objawy ARFID,
🔹️zaburzenia lękowe i depresja – częstsze po gastric bypass – zwiększają ryzyko rozwoju ARFID,
🔹️objawy takie jak ból, nudności, opóźnione opróżnianie żołądka czy dyskomfort po jedzeniu mogą utrwalać lęk i prowadzić do unikania jedzenia.

Ten przypadek zwraca uwagę na konieczność:
✔ czujności klinicznej po operacjach bariatrycznych,
✔ różnicowania komplikacji organicznych z zaburzeniami odżywiania,
✔ współpracy chirurgów, gastrologów, dietetyków, psychiatrów i psychologów,
✔ wczesnego rozpoznania ARFID, aby zapobiec ciężkiemu niedożywieniu i izolacji społecznej.

17/11/2025

Nowe badanie RCT z Brazylii (140 mam z dziećmi) porównało 3 sposoby wprowadzania pokarmów stałych:

👩‍👧 PLW – tradycyjne karmienie łyżeczką, papki

🥦 BLISS – modyfikacja BLW, dziecko samo je kawałki

🥄+🖐 Metoda mieszana – łyżeczka + samodzielne jedzenie

Co wyszło?
🔹 Prawie wszystkie dzieci lubiły słodki smak – to zgodne z tym, że rodzimy się z preferencją słodkiego.
🔹 Wysoka była też akceptacja smaków: kwaśnego, słonego, umami i gorzkiego.
🔹 Dzieci z grupy mieszanej w analizie wstępnej częściej lubiły smak kwaśny niż w grupie PLW – ale po uwzględnieniu innych czynników różnica przestała być istotna statystycznie.
🔹 W praktyce: nie wykazano wyraźnych, mocnych różnic w preferencjach smaków między metodami PLW, BLISS i mieszaną.

Co to znaczy dla rodzica?
✅ Sama metoda (BLW / PLW / mix) nie sprawia, że dziecko ma większą preferencję i lepszą akceptację smaków pokarmów.
✅ Ważniejsze są:

🔹️powtarzana ekspozycja na różne smaki 🥕🥦
🔹️atmosfera przy stole (spokój, brak presji)
🔹️to, co je cała rodzina – modelowanie 👨‍👩‍👧

Czyli: wybierz metodę karmienia, która jest bezpieczna, realna dla Waszej rodziny i wspierająca relację z jedzeniem – a nad smakami pracuj… cierpliwą, spokojną ekspozycją. 💛

17/11/2025

Badanie dotyczy selektywności jedzenia oraz zaburzeń odżywiania u osób w spektrum autyzmu (ASD). Autorzy przeprowadzili systematyczny przegląd literatury i metaanalizę, aby określić, jak często występują trudności żywieniowe – takie jak anoreksja, bulimia czy ARFID – oraz jakie mają one powiązania z ASD.

W analizie wykorzystano badania, w których diagnozowano ASD i jednocześnie oceniano selektywność jedzenia lub obecność zaburzeń odżywiania.

Najważniejsze wyniki pokazują, że:

Selektywność jedzenia była u osób z ASD bardzo częsta – dotyczyła średnio 63,5% badanych.

Wśród zaburzeń odżywiania najczęściej występował ARFID (28%), następnie anoreksja (7,25%) i bulimia (2,7%).

Osoby ze spektrum autyzmu miały znacznie większe trudności żywieniowe niż populacja neurotypowa.

Brak pełnej metaanalizy dla zaburzeń odżywiania wynikał głównie z niewystarczającej liczby dostępnych badań.

Wnioski są jednoznaczne:
Selektywność jedzenia oraz zaburzenia odżywiania są u osób z ASD powszechne i powinny być rutynowo brane pod uwagę zarówno w procesie diagnozy, jak i planowaniu dalszej opieki. Konieczne są również lepiej wystandaryzowane narzędzia oceny oraz większe, dobrze zaprojektowane badania epidemiologiczne, które pozwolą lepiej zrozumieć specyfikę trudności żywieniowych w tej grupie.

Adres

Warsaw

Telefon

+48730855445

Strona Internetowa

https://www.znanylekarz.pl/katarzyna-babik/psycholog/warszawa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Behavior umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Behavior:

Skróty

Chcesz aby twoja praktyka była na górze listy Klinika w Warsaw?

Udostępnij

Kategoria

Psycholog