19/07/2025
Konflikt lojalnościowy to jedno z najtrudniejszych doświadczeń emocjonalnych dla dziecka w sytuacji okołorozwodowej. Oznacza on wewnętrzne rozdarcie, które pojawia się, gdy dziecko czuje, że musi opowiedzieć się po jednej ze stron – mamy lub taty – mimo że kocha ich oboje. To rozdarcie często wywołuje poczucie winy, lęk przed odrzuceniem oraz nadmierne poczucie odpowiedzialności za rodzinę,
„Zostajemy razem dla dzieci” – to zdanie pada często, gdy ludzie czują, że relacja się wyczerpała, ale nadal dzielą życie rodzicielskie. Towarzyszy temu strach, jak rozstanie wpłynie na dzieci, czy ich świat się nie zawali, czy nie będą cierpieć. Nadal mówi się, że „pełna rodzina” jest najlepsza i najważniejsza.
🧑🧑🧒 Co mówią badania psychologiczne? Nie samo rozstanie jest dla dziecka trudne czy traumatyzujące – tylko sposób, w jaki to rozstanie przebiega. Co więcej, dzieci wychowujące się w domu, gdzie panuje chroniczne napięcie – zimna obojętność, pasywna agresja, lub ciche wojny – często doświadczają więcej lęku i objawów psychosomatycznych niż dzieci, których rodzice rozstali się z szacunkiem i odpowiedzialnością.
🚸 Jeśli decyzja o pozostaniu razem opiera się wyłącznie na lęku o dzieci – to warto zadać sobie pytanie: jakie wzorce teraz dajemy? Czy to relacja, która daje im obraz zdrowej, wspierającej bliskości? Czy raczej model cichego wycofania, unikania, wzajemnej obojętności lub pasywnej walki?
💔 Rozstanie może być trudne, ale nie musi być niszczące. Może być lekcją – o tym, że bliskość to nie tylko wspólne nazwisko, ale jakość kontaktu. A miłość dorosłych się zmienia, ale odpowiedzialność za dzieci pozostaje. Czasem najlepszym, co można im pokazać, jest dojrzałe odejście, które nie przekreśla relacji, ale zmienia jej formę.
