Gabinet Psychoterapii Joanna Kożuch Materek

27/11/2025

❤️❤️❤️

Trzeba pożegnać iluzję, że partner może być panaceum na wszystkie nasze rozterki. Niestety, nie jest on w stanie sprostać tak trudnemu zadaniu, jakim jest zadośćuczynienie. Plasując partnera na takiej pozycji, traktujemy go przedmiotowo i stwarzamy szerokie pole do obustronnych nadużyć. Interesuje nas funkcja, jaką partner ma dla nas pełnić. Wiadomo więc, że prędzej czy później wszystko, co nie mieści się w ramach przypisywanej mu roli sprawi, że zostanie odrzucony.

Justyna Dworczyk o związkach opartych na koluzji, Wysokie Obcasy
Fot: Szymon Szcześniak
Link do artykułu w komentarzu

24/11/2025

❄️❄️❄️

❄️❄️❄️🧤🧣

Za:

22/11/2025

❤️❤️❤️

„Mózg w stanie depresji jest skutecznie uwięziony w przygnębieniu. Jest jak
mózg w stanie przewlekłego bólu, ignorujący błąd prognozy, lecz na dużo
większą skalę, uniemożliwiający ci normalne funkcjonowanie. Wpędza budżet
twojego ciała w przewlekłe długi, więc twój mózg próbuje ograniczać wydatki.
Jak zrobić to najskuteczniej? Przestać się ruszać i nie zwracać uwagi na świat
(błąd prognozy). Jest to nieubłagane zmęczenie w depresji.”

Feldman Barrett, L. „Jak powstają emocje: Sekretne życie mózgu” (tłum. Agnieszka Jarosz)
fot. cottonbro studio

16/11/2025

Poza obszarem wyobraźni nie istnieje coś takiego jak małżeństwo wolne od konfliktu. Tego rodzaju relacja nie leży w naturze człowieka. W głębi własnego umysłu człowiekowi nigdy, do końca życia, nie udaje się w pełni wyzwolić od nienawiści i urazów przeżytych pierwszy raz w niemowlęctwie [...]. Te emocjonalne siły tworzą dynamikę naszej osobowości, a w małżeństwie działają z naprawdę wielką mocą [...]."

Geoffrey Thompson, „Psychoterapia par. Teoria i praktyka w Instytucie Badań nad Małżeństwem Kliniki Tavistock”, pod redakcją Stanleya Ruszczynskiego
Oficyna Ingenium, przekład Marta Kruszyńska-Mąka

Kadr z filmu Droga do szczęścia

10/11/2025

❤️❤️❤️

Życie jest niesprawiedliwe - ci, którzy cierpią najwięcej w dzieciństwie, na ogół cierpią najwięcej jako dorośli, i to w okolicznościach zadziwiająco przypominających scenariusze z dzieciństwa. Co więcej, obserwując sytuacje z życia dorosłego, można dojść do wniosku, że to cierpiący sam je wywołuje.

Nancy McWilliams
"Diagnoza psychoanalityczna" (tłum.: Agnieszka Pałczyńska-Ćwiklińska)
fot. Burcu Elmas

01/11/2025

🖤🖤🖤

To, jak silnie żałoba wytrąca umysł z równowagi, zostało wyczerpująco opisane. Żałoba, twierdzi Freud w pracy ‚Smutek i melancholia’ z 1917 r, „niesie ze sobą poważne odstępstwa od normalnych postaw życiowych”. A jednak, podkreślił, pozostaje ona szczególnym zjawiskiem wśród różnych postaci obłędu: „nigdy nie zdarza nam się traktować żałoby jako stanu chorobowego i przekazać go lekarzowi w celu kuracji”. Zamiast tego polegamy na tym, że „po pewnym czasie zostanie przezwyciężony.” Uważamy „zakłócenie go za niecelowe, wręcz szkodliwe”. Melanie Klein w artykule Żałoba i jej związek ze stanami maniakalno-depresyjnymi z 1940 r. dokonuje podobnej oceny: „Osoba w żałobie jest w istocie chora, lecz ponieważ ten stan umysłu jest powszechny i wydaje się nam naturalny, nie nazywamy żałoby chorobą… By wyłożyć mój wniosek jaśniej: Powiedziałabym, że w żałobie podmiot wchodzi w zmodyfikowany i przejściowy stan maniakalno–depresyjny i go przezwycięża”.

Joan Didion, Rok magicznego myślenia.

30/10/2025

❤️❤️❤️

28/10/2025

❤️❤️❤️

21/10/2025

❤️❤️❤️

Często spotykam pary, które „grają w koluzję”. Co to znaczy? Przede wszystkim wciąż się ranią, mimo że mają dobre intencje, chcą się uszczęśliwiać i kochają się. Charakterystyczna jest powtarzalność. Na przykład jedna strona nieustannie ma pretensje, jest krzykliwa i wybuchowa, druga zaś ucieka w milczenie i wycofuje się, stosując tzw. bierną agresję. W tym układzie od lat nic się nie zmienia.

Dlaczego tak się dzieje? Obie strony czerpią coś z tego związku – potrzebują siebie nawzajem, by zaspokajać swoje dawne, głębokie deficyty emocjonalne i relacyjne, powstałe jeszcze w dzieciństwie. Jak twierdzi psychoanalityk i terapeuta par Jurg Willi, bez „ruszenia z posad” samych podstaw koluzji, czyli momentu wyboru partnera i nieświadomej motywacji tego wyboru (a jej korzeni warto szukać w relacji z pierwszymi opiekunami), raczej nie ma szans na wyjście z impasu.

Anna Mach-Żebrowska

09/10/2025

❤️❤️❤️

W przypadku depresji już 20 sesji psychoterapii wystarcza, aby zmienić strukturę mózgu.
🟥Więcej: https://wyborcza.pl/TylkoZdrowie/7,137474,32298673,jak-psychoterapia-zmienia-mozg-nowe-badania.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campaign=FB_Gazeta_Wyborcza

08/10/2025

Którym dzieckiem z kolei jesteś w rodzinie? Kiedyś to było jedno z najważniejszych pytań, jakie zadawali terapeuci pacjentom podczas zbierania wywiadu. Role dziecka w rodzinie były zaś dokładnie opisane w psychologicznych poradnikach. Od tego czasu trochę się zmieniło. Na przykład najstarsze dziecko, kiedyś owoc eksperymentów młodych rodziców, dziś często jest wynikiem przemyślanej decyzji. Środkowe – bywa, że jest dziełem przypadku, kiedy para po wielu staraniach, wspomagana nowoczesną medycyną, wreszcie spodziewa się dziecka, a po roku, dwóch, zupełnie niespodziewanie na świat przychodzi kolejny potomek. Najmłodsze to nierzadko owoc pogodzenia się rodziców po czasowej separacji albo nowe dziecko w nowym związku. Jedno nie zmieniło się jednak wcale: nasze życie w dużym stopniu naznaczone jest (a może nawet napiętnowane) niewidzialnym, ale bardzo silnym wpływem rodzinnych oczekiwań i głęboko zaszczepioną lojalnością wobec rodziców.

Ewa Klepacka-Gryz