Ważne Rozmowy

15/06/2025

Na pewno znacie to powiedzenie, że jedyną pewną rzeczą w życiu jest zmiana.

Zmiany wywołują szereg emocji: strach, ekscytację, niepewność. Czasem w ich obliczu wpadamy do piwnicy rozpaczy albo ciężko uwolnić nam się z sideł paraliżu (Jannsen).

W zmianach i niepewności możemy się spotkać jeszcze z „paradoksem adaptacyjności”. Co to oznacza?

Kiedy potrzebujemy tej zmiany najbardziej to często wpadamy w schematy znanych i jednocześnie nieadekwatnych rozwiązań. To hamuje innowacyjność i uczenie się.

Taki psikus 😉

Dlaczego piszę o tym w niedzielę? Adaptacyjność możemy trenować. W czasach tak dużej niepewności bardzo jej potrzebujemy.

Co możesz zrobić dziś?

🤞🏻 zrewiduj i zadbaj o swój dobrostan.

✨ Jak się masz?

✨ Jak się masz w swoich relacjach, zdrowiu, finansach, pracy i poczuciu sensu?

✨ Jakie nawyki codziennie wspierają Cię w trenowaniu mięśnia adaptacyjności i dbaniu o swój dobrostan?

Ja wyjątkowo często ostatnio gotuję, piekę i bujam się w hamaku 😉

Te proste czynności ściągają mnie na ziemię, trenuję dzięki nim uważność.

Bywa, że pomiędzy dosypywaniem mąki, a mieszaniem zupy okazuje się, że największą przeszkodą w przystosowaniu się jest mój schemat 🙈

Jeśli chcesz znaleźć swój sposób na adaptacyjność i zwiększenie pojemności na niepewność to dobrze trafiłeś!

14/03/2022

Co jest Twoją kamizelką ratunkową?

Oto żółw, bezpieczeństwo i t-shirt w biznesie.

Zofia wchodzi na pierwsze zespołowe spotkanie w nowej pracy. Po kilku minutach czuje, że ciężej jej się oddycha. Ludzie wpatrzeni w komputery jakby nie zwracali na siebie uwagi. Jedna osoba prezentuje swój projekt. Zofia zadaje pytanie. Z ciekawości. Całkiem rzeczowe, merytoryczne i w temaci...

13/03/2022

❤️

28/02/2022

Emocje zawisły w powietrzu. Są niekiedy gęste, jak smog. Bywają przytłaczające, skrajne.

Pamiętam, jak dwa lata temu napisałam, że nie taki świat chciałam pokazać synowi. Dziś czuję to jeszcze mocniej.

Jednak takie postawy społeczne, które obserwuje chcę mu przekazać w domowym pakiecie. Chcę, by poznawał ludzi pomocnych, życzliwych i otwartych na różnorodność drugiego człowieka.

Udzielając pomocy pamiętaj proszę o kilku rzeczach:

🙏🏻 dbaj o siebie - o swój odpoczynek, przewietrzenie myśli i emocji, energię. Z pełnymi kubkami zasobów własnych nasza pomoc jest efektywniejsza. Nie sprzedajemy wtedy niepotrzebnego i dodatkowego napięcia.

🙏🏻 pomagaj mądrze - to czasem trudne odkleić się od myśli, że „ja bym wtedy chciał…” - pytaj czego konkretnie potrzebuje druga strona. Na tyle ile możesz wspieraj wedle potrzeb, a nie wyobrażeń.

🙏🏻 liczy się każdy krok - to nie wyścig, to nie plebiscyt, to nie konkurs na najlepszy pomocowy gest.

🙏🏻 pamiętaj o tym, że ludzie wokół Ciebie, którzy pomagają mają swoje myśli, swoje emocje, strategie radzenia sobie z nimi i swoje drogi, które mogą być inne niż Twoje. To jest OK. To nie czas na ocenę. Ona zresztą rzadko wspiera budowanie porozumienia.

🙏🏻 ustal ramy pomocy - określ swoją dostępność, czas, zasoby - pomoc będzie potrzebna jeszcze bardzo długo, aby wystarczyło nam energii na ten czas warto zadbać o to teraz. Bycie oparciem to wymagające zajęcie, dbajmy o to by się nie spalać.

🙏🏻 dawaj ludziom wokół poczucie bezpieczeństwa - uśmiechem, dobrym słowem, zrozumieniem i uznaniem tych emocji wiszących w powietrzu.

Niech nasza komunikacja będzie ciepłym kocem w tych dziwnych czasach.

Trzymajcie się! ❤️

21/02/2022

Dziś będzie o satysfakcji. O tej co plącze się czasem niezauważona pod nogami. Bywa, że jest fajerwerkiem, lecz dużo częściej jest małą iskrą. W trybie zadaniowym ciężko ją czasem zauważyć.

Do rzeczy, bo dziś mam dla Was dwa wątki.

Mój syn niewiadomo skąd nauczył się mówić „udało mi się” i powtarza to zaciekle za każdym razem, gdy zrobi coś, co zamierzał. Nie chcę, by mu się ta satysfakcja plątał w życiu pod nogami, więc mówię mu „hej, zrobiłeś to sam. Włożyłeś w to wysiłek.” Patrzy wtedy na mnie swoimi brązowymi oczami, a ja w myślach ironicznie powtarzam, że udać to się może szóstka w totolotka.

Bywamy złodziejami własnej satysfakcji. Sama kradnę ją sobie ostatnio za często. Ona czai się w drobnych słowach, gestach i myślach. O sobie, o pracy, o relacjach.

To ulubiony kadr z mojej pracy. Piękne miejsce na letnie warsztaty, gdzie rozmawiałam o priorytetach, a uczestnicy trenowali zespołową komunikację. Kocham hamaki, więc łapiąc refleksje i oddech w przerwach oglądałam letnie niebo.

Dziś podobno Dzień Psychologa. Najkrócej powiem, że psycholog też człowiek. Ten, co ma z górki, pod górkę i potyka się czasem o niewidzialną satysfakcję, jak o wielki kamień.

W związku z czym czujesz dziś satysfakcję? My wylosowaliśmy jelitówkę zamiast szóstki, więc u mnie godzenie pracy z chorym maluszkiem wiedzie prym 😂

04/02/2022

Warto przeczytać, gdzie leżą granice psychoedukacji, influencerek i kultu dbania o swoje potrzeby.

Miłej lektury!

Na instagramowych profilach przedstawicieli klasy średniej hołdujących kulturze terapeutycznej i, o ironio, najczęściej wyznających lewicowy światopogląd, regularnie można spotkać się z utrwalaniem podziałów klasowych.

03/02/2022

Dawno mnie tu nie było, dlatego wracam dziś z historią początku Ważnych Rozmów ❤️ Będzie więcej treści w 2022!

Wiesz, jak się to wszystko zaczęło?

Po miesiącach chodzenia w kółko na życiowym rondzie i znużeniu brakiem decyzji poszłam w las. Z ulubioną towarzyszką górskich wycieczek. Ustająca ulewa zachęciła nas do ruszenia z bezpiecznej bazy. Chodzenie układa mi myśli. Pech chciał, że deszcz był początkiem atrakcji. Tak ekscytacje zastąpił strach. Burza na otwartej przestrzeni to jest coś. Nie wiedziałyśmy pod którą choinką się chować 😉 Bałam się i szłam dalej. Za kolejnymi zakrętami czekały jeszcze cztery burze z piorunami. Miałam ochotę zawracać sto razy.

Doszłyśmy do schroniska. Już wtedy czułam, że przecież wiem co robić tylko pozwalam, by lęk decydował. Nabrałam odwagi i wracałam z wizją tego, czego chcę i na co się w życiu nie będę godzić.

Kilka dni później krążąc na życiowym rondzie w trakcie kłótni, której miałam serdecznie dość rozpadał się straszny deszcz. Zaczęło grzmieć. Burza tym razem dodała mi od razu odwagi. Mawiają, że życie to nie film, a ja wtedy przez chwilę w nim zagrałam. Zalana łzami wyszłam z auta, trzasnęłam drzwiami i w strugach deszczu poszłam do domu.

Miesiąc później wymyśliłam Ważne Rozmowy i psychologiczny spacer, dwa miesiące później oglądałam nocami spokojne niebo z moim (dziś) mężem.

Jest coś w tym powiedzeniu, że po burzy zawsze wychodzi słońce.

Warto dodać, że w dzieciństwie rodzice nazywali mnie czule Piorunem. Przypadek? Nie sądzę 😅

_________________

Dzisiejszy post sponsoruje kurs i ogrom wiedzy od oraz Pan Paproch ❤️

10/10/2021

Kiedy boli nas ząb idziemy do dentysty. Po 60 minutach ból mija.
Kiedy co rusz lądujemy w tym samym życiowym miejscu zrzucamy to na los. Otóż los ma z tym niewiele wspólnego. Czasem zdarza się też coś, co nas wybija. Pojawia się kryzys, niemoc, brak sił.

Czy psycholog rozwiąże nasze wszystkie problemy? Nie, możesz to zrobić tylko Ty 💥 Jednak psycholog może czasem pomóc zrozumieć, nadać perspektywę, wybić się z utartych torów, które prowadzą nas wciąż w to samo miejsce.

Z okazji Dnia Zdrowia Psychicznego życzę nam:

💥 byśmy normalizowali smutek, złość, spadek motywacji i wiary
💥 byśmy nie wpadali w iluzję super świata - zaklinanie rzeczywistości nie wysprząta naszych emocjonalnych piwnic
💥 byśmy przestali aspirować do bycia superbohaterem, robotem i kopią
💥 byśmy zajmowali się sobą z największą czułością

Życzę nam, by nasza głowa i dusza były równie ważne, jak ząb! W domu, w pracy, w naszych przekonaniach.

W ramach dbania o psychikę warto iść na spacer 😉 W towarzystwie drzew łatwiej się odpowiada na trudne pytania!

Dobrej niedzieli! Zdrowia!

04/10/2021

Krytyczne myślenie warto ćwiczyć!

But simple doesn’t mean easy.

23/09/2021

Nad Bałtykiem zaskoczyło nas słońce, po powrocie zaskoczyła nas jesień 😉 Wiatr we włosach i szum morza układał mi w głowię strategię. Wiecie już, że las i psychologiczny spacer będzie się tu pojawiał regularnie. Będą nowinki i usprawnienia, ale o tym innym razem 😉

Dziś przychodzę do Was z drugim obszarem. Mam takie marzenie, że docenienie różnorodności stanie się kiedyś tematem tak oczywistym, jak zimą śnieg.

Czy istnieje potrzeba byśmy wszyscy byli tacy sami? Czy płynie z tego jakaś wartość dodana? Niestety czasem jest to pewnym uproszczeniem i być może stąd uczymy od małego dzieci uległości.

Pierwszy z trzech podcastów Ważnych Rozmów będzie o różnorodności 🎉

Jeśli chcesz:

🧚‍♀️ być szefem, który daje przestrzeń na różne opinie, pomysły i potknięcia z nich wynikające
🧚‍♀️ przekierować uwagę z tabelek na ludzi, którzy potrzebują zrozumienia i wsparcia w life long learning oraz spotkaniach ze sztuczną inteligencją
🧚‍♀️ być rodzicem, który docenia własne zdanie i wie, że najgłośniejsze NIE nie jest atakiem na niczyją autonomię, ale wyrazem swojej
🧚‍♀️ trenować otwartość na różne doświadczenia, historie, sposoby pracy i myślenia
🧚‍♀️ budować środowisko pracy, w którym biznes, autorytet i przywództwo nie mają płci

To dobrze trafiłeś/łaś 🙂 Postanowiłam uczyć odwagi do bycia oryginałem, a nie kopią w pracy! 🤝

Badania pokazują, że era wyłącznych decyzji, wiedzy i reaktywności biznesowej dobiega końca. Jednym z profitów płynących z różnorodności i włączenia jest szeroka perspektywa.

Doceń dziś kogoś kto się z Tobą nie zgadza. Czego możesz się tej osoby nauczyć?

Pozdrowienia,
Magda

06/09/2021

Z urlopu witam się wierszykiem 😉

"Wszyscy mnie lubią! To rzecz wspaniała, Chyba się jednak dobrze starałam" - to słowa z wiersza umieszczonego w podręczniku dla pierwszoklasistów, które wzbudziły niemałe emocje wśród Internautów.