Spa dla Duszy

20/09/2025

18/09/2025

Czasem budzimy się już zmęczone, jakby noc wcale nie przyniosła odpoczynku. To nie ciało zawodzi – to energia ucieka tam, gdzie nie powinna płynąć.

🌸 Oddajemy ją, gdy ciągle porównujemy się do innych.
Zamiast widzieć własne światło, karmimy w sobie poczucie braku i bycia „gorszą”.

🌸 Tracimy ją, kiedy nie słuchamy własnej intuicji.
Wybieramy cudze rady zamiast głosu serca – a ono wie najlepiej, którędy iść.

🌸 Ucieka, gdy próbujemy kontrolować wszystko i wszystkich.
Lęk przed nieznanym spala ogromne ilości naszej wewnętrznej mocy.

🌸 Wyczerpujemy się, gdy nosimy cudze emocje.
Kiedy bierzemy na siebie ciężar, który nigdy nie należał do nas.

🌸 Gubimy ją w ciągłym udowadnianiu swojej wartości.
Bo prawda jest taka: nie musisz zasługiwać na miłość. Jesteś nią już teraz.

🌸 Odpływa, kiedy rezygnujemy z marzeń z powodu strachu lub wygody.
Każde niespełnione „chciałam” staje się cichym pęknięciem w duszy.

🌸 Ucieka także w samotności pełnej smutku, kiedy odcinamy się od ludzi i od życia.
Dusza potrzebuje połączenia, aby rozkwitać.

💫 Twoja energia to najcenniejszy skarb, którego masz strzec.
Zamiast rozdawać ją na wszystkie strony – kieruj ją do tego, co Cię wzmacnia, co karmi Twoje serce i daje Ci poczucie życia w pełni.

Twój ogień jest święty.
Niech płonie tylko dla tego, co naprawdę zasługuje na Twoje światło. 🔥🌿

Z miłością, Anabelle Sanchez🩷🩷

16/09/2025

Czy wiesz, że wiele osób nie potrafi kochać siebie, bo od najmłodszych lat nosi w sobie ciężar wstydu?
Wstyd podcina skrzydła i sprawia, że próbujemy być doskonali – zamiast być prawdziwi.
To on każe nam udawać, że wszystko mamy pod kontrolą, a w środku czujemy pustkę i brak akceptacji.

Jeśli w dzieciństwie zawstydzano Cię, karano za emocje, albo ignorowano Twoje potrzeby – mogłaś uwierzyć, że coś z Tobą jest „nie tak”.
Dorastając, przejęłaś ten wzorzec i zaczęłaś odrzucać samą siebie – tak jak robili to inni.
Z czasem ten brak miłości do siebie zamienia się w wymagania wobec innych, w potrzebę kontroli, w perfekcjonizm.

Ale wstyd można uzdrowić.
Możesz spotkać swoje wewnętrzne dziecko, które wciąż czeka, by ktoś je przytulił i wysłuchał.
Możesz pozwolić sobie czuć – nawet to, co trudne i bolesne.
Bo tylko wtedy uczucia przestają rządzić Tobą z ukrycia.

Za wstydem kryje się Twoja prawda – poczucie winy, gniew, ból, ale też ogromna wrażliwość i pragnienie bycia sobą.
Życie zawsze pokazuje nam lustro – w relacjach, w wyzwaniach, w naszych reakcjach.
Nie po to, byśmy cierpieli, lecz po to, byśmy mogli w końcu zobaczyć siebie takimi, jakimi naprawdę jesteśmy – i pokochać to bezwarunkowo.

Z miłością, Anabelle Sanchez🩷

14/09/2025

Refleksja o przebaczeniu
Czasem myślę o tych wszystkich latach,
które już za mną.
O ludziach,
którzy pojawiali się na mojej drodze.
I o żalach, które kiedyś nosiłam w sercu.
Życie ma niezwykły sposób,
by nauczyć cię odpuszczania.
Pokazuje, że ciężar urazy przygniata przede wszystkim ciebie – bo ci, do których kierujesz swój gniew, często nawet nie są tego świadomi.
Nie wiem, czy jest jakiś konkretny wiek, w którym przestajesz się gniewać.
Może to kwestia mądrości, która przychodzi z czasem.
Pamiętam, że kiedy byłam młodsza, trzymałam się każdej krzywdy kurczowo, jakby była częścią mnie. Każda obelga, każde zawiedzione zaufanie, każda niesprawiedliwość – wszystko trafiało na długą listę żalów. Ale z biegiem lat ten bagaż stał się zbyt ciężki, by go dalej dźwigać.
Z każdą siwą nitką we włosach, z każdą zmarszczką – zaczęłam rozumieć, że przebaczenie nie jest dla tych, którzy mnie zranili. Przebaczenie jest dla mnie.
To akt wyzwolenia.
Drzwi, które prowadzą do spokoju.
Nie umiem powiedzieć, kiedy dokładnie wypuściłam te żale z rąk.
Wiem tylko, że któregoś dnia spojrzałam wstecz… i ich tam już nie było.
Dziś, na tym etapie życia, wiem jedno:żale nie są tego warte.
Życie jest zbyt krótkie, by tkwić w przeszłości.
Wolę wypełniać swoje dni radosnymi wspomnieniami, ciepłem rodziny i spokojem kogoś, kto pogodził się z własną historią.
Więc jeśli zapytasz mnie, w jakim wieku człowiek zapomina urazy — odpowiem, że to nie kwestia lat. To kwestia mądrości.
Bo gdy zrozumiesz, że przebaczenie to prezent, który dajesz samej sobie — właśnie wtedy zaczynasz zapominać.
Wtedy życie staje się lżejsze, łagodniejsze… i dużo piękniejsze.
~ Autor nieznany