Czuła wielodzietność

01/12/2025

Ja tam lubię poniedziałki. Serio xD
Całodniowa zmiana za barem w to moje doładowanie na cały tydzień! 😎

Choć… gdyby hopsakowy bar umiał mówić, to jestem pewna, że już pisałby swoją książkę. Dramaty, komedie, plot twisty i zero ściemy. I to jest piękne! ❤️
Bo wielu z Was czuje się tu swobodnie. Ten bar stał się nie tylko miejscem, gdzie podajemy kawę i ciacho, ale też przestrzenią, gdzie można się wygadać, pośmiać, popłakać, albo po prostu być. Usiąść i odetchnąć.

I ja też łapię z tego ogrom ciepła, szczególnie w te gorsze dni, bo to działa w dwie strony 🩷 Czasem poznaję kogoś pierwszy raz, a już po kilku minutach gadamy, jakbyśmy znali się od zawsze!
I za każdą rozmowę przy tym właśnie barze - dziękuję!

A dziś brakuje mi tylko jednego poniedziałkowego puzzelka: wygłupów i śpiewów z moimi dwiema Blondynami i 🤣
No nic, nadrobimy z przytupem w przyszłym tygodniu!

A kto jeszcze nie odwiedził Hopsaków to zachęcam! Może uda się jeszcze w tym roku? 😎

20/11/2025

11.11.1990 - dokładnie wtedy „odzyskałam swoją niepodległość”. Stałam się odrębną, samodzielną jednostką. A że dzieliłam łono Mamy z Bratem, to motyw suwerenności nabiera dla mnie jeszcze głębszego znaczenia.

Choć nie pamiętam dobrze swojego wczesnego dzieciństwa, dziś mam cudowną możliwość obserwować ten proces u chłopców. Widzę, jak krok po kroku zdobywają swoją małą niezależność. I z jednej strony zachwycam się, a z drugiej bywa to dla mnie jako mamy trudne 🥹

Jestem ogromnie wdzięczna za te 35 lat. Dopiero teraz mogę świadomie powiedzieć: nie żałuję, że moje życie wygląda właśnie tak. Nie chciałabym ryzykować i cofać czasu, nawet gdyby ktoś dał mi taką możliwość. Dziś wiem, że wszystko było po coś.
Każdy upadek po drodze. Każda porażka i każda związana z nią łza. Każda relacja, nawet ta, która już przeszła do historii, niezależnie czy sprawiła radość czy ból. Każde doświadczenie czegoś mnie nauczyło, ukształtowało, otworzyło oczy na coś nowego. Bez tych wszystkich doświadczeń nie byłabym dziś ani w tym miejscu, ani tym, kim jestem. To wcale nie znaczy, że teraz nie popełniam błędów albo że przestałam się uczyć. Wręcz przeciwnie! Z każdym kolejnym rokiem i z całym pakietem doświadczeń, jakie mi przynosi, coraz łatwiej jest mi akceptować to, co Ten na Górze ma dla mnie przygotowane. Dlatego chcę czerpać garściami. Brać od życia jak najwięcej i dzielić się z tymi, którzy są mi bliscy i akceptują mnie taką jaką jestem 😎

Ps. Zdjęcie z Mężem robione przez .fotografia z okazji naszej majowej rocznicy ślubu. A 11 listopada jest dla mnie jeszcze bardziej szczególny, bo właśnie wtedy Ten Ziomek ze zdjęcia zapytał czy zostanę jego żoną 😍💍

21/10/2025

„Uśmiech jest najpiękniejszą rzeczą, jaką możesz nosić.”

Większość na codzień taką mnie właśnie widzi - uśmiechniętą, rozgadaną, pełną energii. I choć chaos, który jest nieodłącznym elementem mojej codzienności, który napędza mnie do działania i dzięki któremu wbrew pozorom łatwiej mi się zorganizować, to potrafi też opróżnić mój kubeczek z zasobami. Bo ja także, jak każdy człowiek miewam gorsze dni. Miewam kryzysy i momenty, kiedy chciałabym się z tego wszystkiego wylogować.

Często słyszę pytanie: „Jak ty to wszystko ogarniasz?"
A ja właśnie z uśmiechem i lekkimi przekąsem odpowiadam: "A kto powiedział, że ogarniam?” 😉
Nie zawsze jest tak, jak bym chciała. Nie zawsze wszystko idzie tak jak sobie to wymyśliłam i zaplanowałam. Nie zawsze z boku wszystko jest takie na jakie wygląda. I wtedy dostaję kolejną lekcję…odpuszczania i pokory.

Poza tym, nie jestem w tym sama. Mam wokół siebie wyjątkowych, bliskich ludzi, a przede wszystkim mojego wspaniałego Męża, z którym wspólnie wychowujemy naszych Synów. Każdą decyzję podejmujemy wspólnie, bo taką drogę wybraliśmy - wspólną.

I choć bywa mi cholernie ciężko, bo muszę pogodzić się z tym, na co ja nie mam wpływu, a co ma ogromny wpływ na moje życie. Bywa ciężko, bo mam ogromną trudność z pozwoleniem sobie na nic nie robienie i przyznanie się, że nie mam siły na nic... to stając z boku tych kryzysów mimo wszystko czuję wdzięczność za nie.
Bo one zmuszają do zatrzymania się.
Pozwalają spojrzeć z innej perspektywy.
Dają szansę wyciągać wnioski i odpuszczać.
I właśnie dzięki nim uczę się, że nie muszę mieć wszystkiego pod kontrolą i uczę się akceptować siebie w każdej wersji - nie tylko tej z uśmiechem.

16/10/2025

To nie dzień pluszowego misia,
to dzień warsztatów z udzielania pierwszej pomocy w przedszkolu. 🚑

„Mamo, będziemy uczyć się, jak uratować komuś życie” usłyszałam rano 🙂

W naszym domu często rozmawiamy o pomaganiu, o tym, jak reagować, gdy coś się dzieje, i kiedy trzeba zadzwonić po pomoc. Ale samej praktyki pierwszej pomocy z młodszą częścią naszych dzieci jeszcze nie mieliśmy okazji doświadczyć. Starszaki w szkole mieli już takie zajęcia z Ratownikami.

Cudownie, że takie zajęcia odbyły się w naszym przedszkolu. Akurat za tą inicjatywą stała inna mama 🫶 I bardzo cieszę się, że dzieci mogą już od najmłodszych lat uczyć się jak reagować, oswajać się z tematem pierwszej pomocy i nie bać się działać. Bo przecież od odwagi i prostych gestów może zależeć czyjeś życie ❤️

11/10/2025

Kiedy ja w pracy, Tata ogarnia chłopaków. Najczęściej zabiera ich na boisko (jeju, oni mogliby tam nocować 🥴🙈) albo kiedy jeszcze było cieplej na rowery. Dzisiaj pojechali na wieś do Dziadków - tam jesień smakuje inaczej 🍁mimo, że nabiegali się i spędzili sporo czasu na dworze ciągle im malo... Nie chcecie wiedzieć, co aktualnie wyprawiają w swoich pokojach 🤣 kurde człowiek wciąż się łudzi, że te ich baterie będą padać szybciej 😳

23/09/2025

I założyli w końcu długie spodnie... Jeszcze w niedzielę raczyła nas letnia temperatura ☀️ Dzień dobry jesień. Bądź piękna, łaskawa i nie żałuj słoneczka. 😎 A czy kasztany i żołędzie już pozbierane? 🍁🦔🌰

14/09/2025

Kropka.

📌 Dzień Kropki – święto odkrywania talentów

Międzynarodowy Dzień Kropki (International Dot Day) obchodzony jest 15 września i został zainspirowany książką Petera H. Reynoldsa „The Dot” („Kropka”). To opowieść o dziewczynce, która nie wierzyła w swoje możliwości, dopóki nauczyciel nie pomógł jej uwierzyć, że nawet mała kropka może być początkiem czegoś wielkiego.

Dlatego Dzień Kropki nie jest tylko o kolorowych kropkach na ubraniach czy dekoracjach – to przede wszystkim dzień odkrywania potencjału, talentów i mocnych stron dzieci. To okazja, aby każde dziecko poczuło, że jest ważne, wyjątkowe i że w nim drzemie coś niezwykłego.

No to jak świętować?

Zamiast skupiać się na stroju, warto przygotować w sali kąciki twórczej aktywności, które pozwolą dzieciom spróbować różnych form zabawy i odkryć, co je najbardziej cieszy:

👷 Kącik z klockami – bo może rośnie mały architekt

🎨 Kącik plastyczny – bo może rośnie artysta

🖌️ Kącik z farbami – bo może jeszcze będziemy oglądać wernisaże podopiecznych

💄 Kącik piękności – bo może rosną fryzjerki i wizażystki

🩰 Kącik z kolorowymi chustami – bo może rosną baleriny i tancerki

🚗 Kącik pojazdów – bo może rośnie kierowca, mechanik albo konstruktor

🔍 Kącik odkrywcy – bo może to przyszły podróżnik albo naukowiec

🎶 Kącik dźwięków – bo może rośnie kompozytor

🐻 Kącik ze zwierzętami – bo może rośnie weterynarz

🧩 Kącik logiczny – bo może rośnie matematyk lub strateg

💤 Kącik odpoczynku – bo każdy mały odkrywca potrzebuje chwili na „ładowanie baterii”

Stwórz przestrzeń dla dzieci – taką, w której każda kropka ma znaczenie, a każde dziecko może odkryć swój talent, rozwijać pasje i poczuć się wyjątkowe. Pozwól dzieciom eksperymentować, tworzyć i bawić się w sposób, który najlepiej wyraża ich osobowość. Dzięki temu Dzień Kropki stanie się prawdziwym świętem odkrywania możliwości i radości z bycia sobą.

14/09/2025

Są takie dni w miesiącu, że nie mam wątpliwości.
I wyrzutów sumienia też nie mam.
A po intensywnym weekendzie w pracy tym bardziej. A te pringlesy, jak się możecie domyślać, są tylko namiastką mojej rozpusty... a co!

06/09/2025

Bywa i tak. A kto mnie ma znać najlepiej, jak nie ludzie, z którymi dzielę przygodę życia?🤜🤛Jakiś czas temu dostałam cudowny kubek od , który przypomina mi, że nie odpowiadam za emocje, trudności czy obowiązki innych osób. Co wcale nie oznacza obojętności. Uczę się oddzielania swojej odpowiedzialności od cudzej. Robię co mogę, ale nie wszystko zależy ode mnie. Mogę wspierać, oferować, dawać, ale nie jestem w stanie przeżyć za kogoś jego drogi. To działa w dwie strony i tego też się uczę. A jedną z osób od której wiele dostaje (nie tylko takie materialne prezenty jak ten 😅) jest Marta .okruszki, z którą znamy się jakieś 20 lat. Choć nasza znajomość i drogi były długi czas od siebie dość oddalone, to całkiem nieźle połączyły się dobrych kilka lat temu. Fajnie jest być w relacji, w której można być sobą. Od pewnego czasu jeszcze bardziej. Fajnie jest nie mieć w głowie “co ona sobie pomyśli?” Bo co najwyżej zrobi te same głupstwa dla towarzystwa 😎 Ale musiałam wpierw dojrzeć do tego, by zamknąć za sobą pewne furtki, które wydawały mi się dobre i bezpieczne. Dopiero z perspektywy czasu zobaczyłam, że one jedynie bardzo mnie ograniczały. Zamknięcie ich pozwoliło mi oddychać pełniej i poczuć się bliżej siebie samej.

A jaką mnie zna Marta? Spójrzcie na kubek - będziecie wiedzieć. Dodam tylko, że sama nie jednokrotnie pomaga mi gasić pożary, szczególnie w 💛🔥
Dziękuję! 🫶

31/08/2025

Kto już po prasowaniu, a komu się właśnie przypominało? 🤣 To jest symbol, który wyraża więcej niż tysiąc słów ;) koniec wakacji! Szkolniaki mają przygotowane ciuchy, bo rano sami będą musieli się w pełni ogarnąć. Parę minut po 7 wychodzę z przedszkolakami, a później już do 19 będę w za barem - otwarte od 9 (będą lody, pyszne Cymamonki i Croissanty z pistacjami xD)

Mimo, że w sierpniu przedszkole było normalnie czynne to od jutra nastąpią drobne, przedszkolne zmiany - nauczycielki, sale, miejsce w szatni, nowe dzieci w grupie Maluszków. Pewne jest jedno, będzie wrześniowy chaos adaptacyjny 🙈Powodzenia wszystkim - nie tylko jutro, ale na cały rok szkolny! 🫶 Szczególnie ciepłą myślą otaczam bliskich mi rodziców poznanych w Hopsakach, których dzieci rozpoczynają przygodę ze żłobkiem i przedszkolem. Jestem z Wami 🩷

25/08/2025

Wy też czujecie ten wieczorny chłód? :( Lato, czemu tak szybko uciekasz? Doceniam piękne chwile z Tobą, ale jednak czuję niedosyt...