30/05/2024
หลายคนลืมคิดไปว่า ทุกคนมี "บั้นปลายชีวิต" ที่จะมาเมื่อไร ก็ไม่รู้ และไม่ควรประมาท มัวหลงระเริง..กับอะไรไปวัน ๆ ที่ไม่มีแก่นสาร..ลองนึกสักนิด ว่า โชคดีแล้วที่ เกิดมาแก่ ..ได้..ถึงเพียงนี้.5555.แต่.พึ่งจะคิดได้บางห้วงสำนึกว่า...
ชีวิตฉัน ผ่านเลยไป จนไกลลับ
ไม่หวนกลับ คืนวัน ทันสมัย
ทั้งพ่อแม่ สิ้นชีวา พิราลัย
ลูกเติบใหญ่ ก็หลีกลี้ มีครอบครัว
อีกแมวหมา เลี้ยงมา ก็ลาจาก
เจ้ามาพราก จากไป ใจสลัว
ก็เหงาบ้าง ตามวัย แต่ไม่กลัว
เพราะว่าตัว ยังมีเพื่อน ไม่เลือนไกล
บ้างส่งไลน์ เมสเสส มา ว่ารักอยู่
บอกให้รู้ ถึงไมตรี ดีไฉน
ส่งดอกไม้ บอกคิดถึง ทุกวันไป
บอกความนัย ข่าวลือ สื่อหากัน
ทั้งงานรุ่น ถ้าไปได้ ควรไปบ้าง
จะได้สร้าง ความสนุก พาสุขสรรค์
เพราะไม่รู้ วันไหน ต้องไกลกัน
สิ้นอาสัญ พบอีกครา หน้าโลงเย็น
สร้างกุศล กับคนใกล้ เอาไว้บ้าง
คนร่วมทาง ลำบากมา คราทุกข์เข็ญ
อย่ามัวหลง ระเริง บันเทิงเป็น
ทำความดี ให้เขาเห็น ก่อนเป็นพราย..
นะจ๊ะ..
