05/12/2025
Ebeveynler Arasında Dengenin Klinik Önemi
Çocuk gelişiminde esas olan, ebeveynlerin duygusal tepkilerinin birbirine paralel ve tutarlı çalışmasıdır.
Buradaki “denge”, idealize edilmiş bir uyumdan ziyade, çocuğun sinyallerine verilen birbirini tamamlayan düzenleyici cevaplar anlamına gelir.
Araştırmalar gösteriyor ki, bir ebeveyn daha yapı ve sınır odaklıyken diğerinin daha yatıştırıcı bir pozisyonda olması, çocuğun kendilik organizasyonunu destekler.
Bu çeşitlilik, çocuğun hem uyarılma hem sakinleşme süreçlerini öğrenmesini sağlar.
Asıl risk, farklılıkların kendisi değil;
bu farklılıkların çocuk önünde düzenlenememesi ya da birbiriyle çelişir hale gelmesidir.
Çünkü çocuk, iki yetişkin arasındaki tutarsızlığı kendi üzerine alır ve bunu
“Ben problemim” olarak yorumlama eğilimindedir.
Dolayısıyla hedef, ebeveynlerin aynı tarzda davranması değil;
farklı tepkilerin ortak bir çerçevede birleşmesi ve çocuğa öngörülebilir bir duygusal zemin sunmasıdır.
