klinikpsikolog.pinaryildirim

18/11/2025

Zıt kutuplar birbirini çeker ama birlikte kalabilmek ayrı bir psikolojik denge ister.
Çünkü ilk çekimi yaratan şey farklarımızdır
ama ilişkide güveni, iletişimi ve uyumu sürdüren şey benzerliklerimiz ve ortak değerlerimizdir.
Birbirini tamamlayan çiftler vardır…
Bir de birbirini tüketen zıtlıklar..

18/11/2025

Zıt kutuplar birbirini çeker… Ama birlikte kalabilmek ayrı bir psikolojik denge ister.
Çünkü ilk çekimi yaratan şey farklarımızdır
ama ilişkide güveni, iletişimi ve uyumu sürdüren şey benzerliklerimiz ve ortak değerlerimizdir.
Birbirini tamamlayan çiftler vardır…
Bir de birbirini tüketen zıtlıklar.

05/11/2025

Bir ilişkide en çok kaybolduğumuz yer, sadece iletişim eksikliği değildir, duyulmama hissidir.

Bazen biri konuşur ama sesi kalbinden geçmez.
Diğeri dinler ama anlamak için değil, cevap vermek için bekler.
Ve orada bağ kopar; kelimeler hala vardır ama anlam çoktan gitmiştir.

Gerçek iletişim, “haklı çıkmak” değil, bağ kurabilmektir.
Karşındaki seni duysun diye değil, seni hissetsin diye konuşmaktır.
Çünkü bazen en iyi cevap, cevap vermemektir;
sadece kalmak, sadece dinlemektir.

Olgun bir ilişki, duyguların yarışmadığı,
seslerin değil anlamların buluştuğu yerdir.

İyi iletişim;
“beni dinlemiyorsun” demek yerine
“şu anda duyulmaya ihtiyacım var” diyebilmektir.

Ve karşındaki kişi gerçekten seviyorsa,
cevabı cümlelerle değil, varlığıyla verir:
“Anlıyorum… devam et.”

16/10/2025

Kadınca: Peki.”
“Türkçesi: Kalbim az önce bin parçaya bölündü.”

Bir kadın “peki” dediğinde, o kelime sadece bir cevaptan ibaret değildir.
O kelimenin içinde, anlatamadığı bin düşünce, tutulmuş bir gözyaşı, susturulmuş bir kalp vardır.
“Peki” bazen kırılmanın adıdır, bazen de incinmemek için seçilmiş bir savunmadır.

Anlatmak ister ama anlatınca da anlaşılmayacağını hisseder.
Bir yerden sonra susar…
Çünkü içindeki sarsıntıyı tarif etmekten yorulmuştur.
Belki defalarca affetmiştir, belki de bir daha aynı acıyı yaşamamak için kendi içine çekilmiştir.
Ve o “peki”yle birlikte, bir dönüm noktası gelir sessizce:
Artık kimseyi ikna etmeye çalışmaz.
Sadece kalbini toparlamaya başlar.

Kadınca bir dayanıklılıktır bu…
Dışarıdan sakin görünür ama içinde bin fırtına vardır.
Gülümser, işe gider, konuşur, hayatına devam eder —
ama gecenin bir yerinde o “peki” yeniden yankılanır kulaklarında.

Bir kadının sessizliği, bazen en gürültülü çığlığıdır.
Ve her “peki”, aslında içten içe “artık yeter” demenin en zarif hâlidir.

15/10/2025

10/10/2025

Her sabah aynı bavulu açıyorsun.
İçinde “ya hasta olursa”, “ya düşerse”, “ya mutlu olmazsa” cümleleri…
Hiçbiri görünmüyor ama seninle her yere geliyorlar.

Parkta, mutfakta, işte, gece uykusuz kaldığın anlarda bile.

Hiç kimse fark etmiyor o bavulun ağırlığını.
Çünkü sen hep “iyi” görünüyorsun.

Ama bazen iyi olmak, sadece taşımaya devam etmektir.

Terapi, o bavulun içindekileri tek tek açma cesaretidir.
Ve bazen…
Hiç taşımaman gereken şeylerin aslında orada olduğunu fark etmektir.