17/11/2025
Bu cümle; parentification/ebeveynleştirme kavramının tam bir saf tanımıdır aslında.
Bazı çocuklar daha 5–6 yaşından itibaren “regülasyon yükünü” kendi üzerine almak zorunda kalır. Anne babayı sakinleştiren, krizi yöneten, evde duyguyu taşıyan, ilişkiyi tutan, ortamı ayarlayan, yetişkin kaygısını yük eden çocuklar aslında kendi gelişimsel evresinin hakkını yaşayamadan büyür. Çünkü beyin önce güven, oyun, deneyim, kabul üzerinden “kendini şekillendirme” yapması gerekirken hayatta kalma stratejisine geçer.
Bu çocuklar erken sorumluluk ve erken mental yük nedeniyle çocukluk içsel olarak askıya alınmış olarak büyürler. Dışarıdan çok olgun görünürler ama içeride gelişim basamakları zamanında kapanmaz.
Bu yüzden hiçbir zaman gerçekten çocuk olma deneyimi yaşanmamış olur, bir rolü oynarlar; kendi öz çocukluklarını değil.
Hazırlayan: İrem Uçar
