08/06/2022
🌟 Hikayenin 2. Kismina gelelim! Ben hissettigim karanliktan nasil ciktim?
🌟Oncelikle burada meslegime devam edebilmek icin neler yapmam gerek, bunu arastirdim. Bu surecte instagramdan kendisine ulasmis olmama ragmen, uzun yillardir ABD de yasayan sevgili meslektasim Kubra hanim, buyuk bir nezaketle, butun sorularimi cevaplayarak, bana ck yardimci oldu 🙏🏻
🌟Ogrendim ki burada, terapist olarak calisabilmek icin, belirli alanlarda tekrar YL yapmam gerekiyormus. Ben de kendime bir hedef belirledim. O hedef icin, 6 ay boyunca gece gunduz calistim. Cok sukur gerekli dil puanini alarak hedefime ulastim 💪🏻
🌟 Insanin hayatta bir amaci olunca, tutunacak bir dali, sabah kalkmak icin bir nedeni oluyor. Ulasmak istedigi bir varis noktasi olunca, hareket etmek icin motivasyonu artiyor. Bunu teoride biliyor, kendi danisanlarimda gozlemliyordum ama kendim deneyimlemek, bambaska bir yolculuk oldu benim icin☺️
🌟 Hareket ettikce, gayret gosterdikce, duygusal olarak regule oluyor insan. Hareketsizlik, duygusal dunyamizi da hantallastiriyor en ozet haliyle.
🌟 Hedefime ulasip, emeklerimin karsiligini alinca da, hissettigim umutsuzluk ve caresizlik hissi, yerini nese, gurur ve umuda birakti ck sukur 🙏🏻
👍🏻 Ozetle, uzuntu, umutsuzluk, caresizlik gibi rahatsiz edici duygular da hayatin bir parcasi ve bize ait! Ama bu duygulari yonetmek, degistirmek, onlarin rahatsiz edici etkisini azaltmak, tamamen bize bagli. Onlari kabul edip, sevkatle kucakladiktan sonra, hayatimiza yeniden yon vermek, hedef belirlemek, bir amaca tutunmak, bu duygularla bas etmenin en islevsel yolu 👌🏻
👊🏻 Ustelik, klinik arastirmalar, hayatta amaclara tutunmanin, amac sahibi olmanin, demans gibi dejeneratif beyin hastaliklarinin riskini azalttigini da soyluyor 👍🏻
🌟 peki ya sizin hayattaki hedefleriniz neler?
