09/11/2025
Hiç, çocukken eksik kalan sevginin bugünkü ilişkilerinde, seçimlerinde, hatta kendine olan bakışında etkili olduğunu fark ettin mi?
Ebeveynlerimiz bizi sever ama bizim ihtiyacımız olan biçimde değil.
Bazılarımız için sevgi “anlaşılmak”, bazılarımız için “dokunulmak”, bazılarımız içinse sadece “görülmekti.”
Ebeveyn, kendi imkânlarıyla sever… Kendi yaraları, kendi öğrenilmiş sevgisizlikleriyle.
Ve çocuk zihninde şu inanç kök salıverir:
“Ben olduğum halimle sevilmiyorum.”
Affetmek, geçmişi onaylamak değil; artık taşımaktan yorulduğunu fark etmektir.
Artık yetişkinsin.
Kendine ihtiyacın olan sevgiyi vermeyi öğrenebilirsin.
Bugün o yükü bırakıp kendine şefkatle dönmeyi seçebilirsin. ✨
̇ni̇sev ̇zmi̇r
