09/11/2025
Atatürk’ü düşününce aklıma heykeller, marşlar, törenler değil…
O’nun sayesinde nefes alan düşünceler geliyor.
Bir kız çocuğunun “büyüyünce doktor olacağım” diyebilmesi,
Bir öğrencinin “düşüncelerimi söylemekten korkmuyorum” demesi,
Bir babanın “kızım okuyacak” diyebilmesi geliyor aklıma.
Atatürk bizim için sadece bir isim değil;
Bir ışığın, bir cesaretin, bir dirilişin adı.
O, bize “nasıl yaşamalıyız?” diye sormayı öğretti.
Vicdanla, akılla, üretmekle, sorgulamakla…
Bazen düşünüyorum; eğer bugün O karşımda olsaydı,
Ben ona teşekkür etmezdim.
Sadece derdim ki:
“Biz elimizden gelenin en iyisini yapmaya devam ediyoruz.
Senin bıraktığın emanete yakışır şekilde…”
Ve biliyorum, o da sadece gülümserdi.
Çünkü O’nun en çok inandığı şey buydu:
Bir milletin kendi aklına, vicdanına ve çocuklarına güvenmesi.
Bugün O’nu anmak, sadece geçmişe dönüp bakmak değil.
Bugün O’nu anmak, hâlâ dimdik ayakta kalabilmek.
Bilimin, vicdanın ve umudun tarafında durabilmek.
Ve her sabah yeniden aynı inançla diyebilmek:
“Işık seninle sönmedi Atam, biz buradayız.” 🤍
