03/12/2025
Mesela kendi çocukluğunda duyulmamış biriysen,
Bugün çocuğun ağladığında “Abartma” demek yerine derin bir nefes alıp “Seni duyuyorum” diyebilirsin.
Bu, iyileştirdiğin bir yerden gelir.
Eğer senin evinde öfke patlamaları normalleşmişse,
Kendi öfkeni tanımaya başladığında çocuğuna bağırmadan sınır koyabildiğin ilk an,
çocukluğunu onarmanın somut bir örneğidir.
Küçükken sürekli “ayrılma korkusu” yaşadıysan,
Bugün çocuğun senden ayrılmakta zorlandığında sabırsızlanmak yerine,
onun duygusuna yanında kalarak eşlik edebilmen, o döngünün kırıldığı andır.
Ve eğer kendi ailen sana içten bir özür borçluysa, ama hiç gelmediyse,
Sen çocuğuna hata yaptığında özür dileyebildiğin her sefer,
çocukluğundan taşımadığın bir yükün nesilden nesile geçişini durdurursun.
İyileştirdiğin her şey, çocuğuna sessizce dokunur.
Bazen bir cümlede, bazen bir duruşta, bazen sadece nefes alıp biraz daha sakin kalabildiğin o anda.
Uzman Klinik Psikolog Pınar Ekmekci
