27/10/2025
Bazen çabaladıkça uzaklaşırsın.
Ne kadar çok tutunursan, o kadar kayar elinden. Çünkü hayat, sıkıca tutulan bir şey değil; avuçlarını açtığında sana kendini gösteren bir nehir gibidir. Akışa direnmek yalnızca seni yorar, ama suyu bırakınca, o zaten seni taşıyacak kadar bilgedir.
Teslim olmak yenilmek değildir; tam tersine, yaşamın senden daha büyük olduğunu hatırlamaktır. Her şeyi kontrol etmeye çalışırken daralırsın, ama olanı olduğu gibi kabul ettiğinde genişlersin. Çünkü direnç, kalbi sıkıştırır; kabul ise kalbi şifaya açar.
Bazı şeyler zorlarsan olmaz, beklersen gecikir, ama bıraktığında birden karşında belirir. Sanki evren “Artık hazırsın” der gibi... O anda anlarsın: hiçbir şey eksik değildi, sadece senin direncin araya perde olmuştu.
Teslimiyet, vazgeçmek değil; güvenmektir. Olması gerekenin, olması gerektiği zamanda olacağına inanmak. Ve bu inanç, insanı özgürleştirir. Çünkü kontrol etme isteği kaybolduğunda, kalbin ilk kez gerçekten huzur bulur.
Bazen yapabileceğin en büyük eylem, hiçbir şey yapmamaktır.
Sadece durmak, nefes almak, ve hayatın seni taşımasına izin vermek…
