24/12/2022
Ağaçlar, hayatın en güzel temsilidir aslında. Önce büyür sonra yeşerir ardından yaprakların rengi,şekli, dokusu değişir ve yavaş yavaş döker yapraklarını ağaçlar.
O ana gelene dek ise hemen hemen her şekle bürünür. Birçok aşamadan geçer.
Rüzgara karşı ayakta kalmaya çalışır mesela. Ya da yazın sıcağında kavrulur bazen. Kar yağdığında donar yaprakları ama yine de dimdik ayakta kalır. Kısacası yaşamak için çok mücadele eder.
Bizler de birer ağaç gibiyiz. Önce doğup büyüyoruz ardından pek çok dönüm noktasından geçiyoruz. Ve her dönüm noktasında bambaşka duygular hissediyoruz, sayısız düşünce geçiyor aklımızdan. Sorguluyoruz kendimizi:
O dönüm noktalarında ne kadar zorlandık?
En çok ne yıprattı bizi?
Kimden destek bekledik?
Kimler yanımızda oldu?
Nasıl başa çıkabildik?
Nereye vardık?
Neler hissettik?
Hiç vazgeçmek istedik mi? Eğer istediysek ne sebep oldu yola devam etmemize?
Ve nereye vardık yolun sonunda?
Ulasabildik mi hayallerimize?
Bir adım dahi olsa atabildik mi kendimiz olma yolunda?
İşte bu sorulara cevap verebildigimizde de çıktığımız yola daha güçlü devam edebiliyoruz çünkü gerçeklerle yüzleşme fırsatı buluyoruz.
