11/11/2025
روانشناسی به تعویق انداختن کارها (procrastination )
تقریبا همه ما تجربه کرده ایم که کاری مهم را بارها عقب انداخته ایم و با خود گفته ایم که بعدا انجامش میدهم و الان حالش را ندارم.
به تعویق انداختن تنبلی نیست؛ در واقع یک واکنش هیجانی مغز است. مغز ما طوری طراحی شده که از هر چیزی که باعث استرس، اضطراب با احساس ناکافی بودن شود فرار کند. در واقع بخش هیجانی مغز (امیگدالا) تلاش می کند ما را از احساس ناخوشایند ترس و اضطراب محافظت کند. اما نتیجه احساس سنگینی، استرس، و پشیمانی از کارهای ناتمام است. پژوهش ها نشان می‌دهند که احساسات مدیریت نشده، نه کمبود اراده، ریشه اصلی به تعویق انداختن کارها هستند.
چند راهکار خروج از چرخه تعویق:
۱. کوچک شروع کن، به جای تمرکز روی کل کار، فقط با پنج دقیقه شروع کن. مغز در برابر شروع کوچک مقاومت نمی کند و همین شروع، موتور انگیزه شما را روشن می کند.
۲. تمرکز بر حس بعد از انجام کار، تصور کن بعد از اتمام کار چه احساس سبکی و رضایتی را تجربه خواهی کرد. با این کار ذهن را از ترس انجام به پاداش انجام هدایت خواهی کرد.
۳. خودت را سرزنش نکن چون خود سرزنشی فقط چرخه را قوی تر می سازد.
هر روز یک فرصت تازه برای بازتعریف نظم ذهنی و انرژی درونی است. به جای انتظار برای انگیزه، با قدم های کوچک آغاز کنید تا انگیزه شکل بگیرد و ذهن خود را از تعویق آزاد کنید.
بعدا ارامش نمی آورد و پشیمانی فردا را می سازد.
حرکت درمان تعویق است!
دکتر یاسمین ایلیاوی
