https://www.facebook.com/104425655862226/

Counseling with Craton, Portland, OR (2025)

11/04/2025

Never tired of the City by the Bay

10/23/2025

ဘာလို့မီးပြတိုက်တွေကိုကြိုက်တာလဲဆိုရင် မဖြေတတ်ဘူး။ အမှောင်ထဲအလင်းပြလို့၊ ရှေ့ဆောင်လမ်းပြလို့၊ လူတွေကိုအကျိုးပြုလို့ ဘာညာ လျှောက်မရွှီးချင်ဘူး။ အဲ့ဒါတွေ ကျွန်တော့်အတွက် အရေးမပါဘူး။ သူ့ဟာသူ ရင်ထဲကနေ သဘောကျတာ၊ မြတ်နိုးတာ။ မီးပြတိုက်တွေဆီသွားရရင် ကလေးတစ်ယောက်လို ပျော်နေတုန်းပဲ။ မီးပြတိုက်ရဲ့ ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ပုံကို အရမ်း cool ဖြစ်တယ်လို့ထင်ပြီး ပင်လယ်/သမုဒ္ဒရာဘေးမှာ လှိုင်းသံတဝုန်းဝုန်းနဲ့အတူ ခိုင်မာစွာ တည်ရှိနေတဲ့ဖြစ်ရပ်ကို သိပ်သဘောကျတယ်။ တချို့အရာတွေကို အကြောင်းပြချက် မယ်မယ်ရရ မရှိဘဲ ချစ်လို့ရတယ်။

10/22/2025

ကိုယ်လုပ်လိုက်တဲ့ လုပ်ရပ်လေးတစ်ခုကို မထိရောက် မသိသာပါဘူးဆိုပြီး လျှော့မတွက်နဲ့။ ကျောက်ဆောင်တွေကိုတိုက်စားပစ်တဲ့ရေဟာ တစ်စက်ချင်းကနေပဲစတာ။

Counseling with Craton

10/22/2025

ဂျန်နရေးရှင်းတွေကြားက ကွာဟချက်တွေ၊ နားလည်မှုနဲ့ အမြင် အတွေးအခေါ် မတူညီမှုတွေဟာ ခေတ်အဆက်ဆက်ရှိနေဦးမှာပဲ။ လူကြီးတွေဟာ သူတို့ သိ/တွေ့/ကြုံ/မြင်ခဲ့ရတာတွေ၊ ဆည်းပူးတတ်ကျွမ်းခဲ့တာတွေနဲ့ ချိန်ဆပြီးပြောမှာပဲ။ နောက်လူတွေကို သူတို့သိတာတွေ လက်ဆင့်ကမ်းဖို့ ကြိုးစားမှာပဲ။ နောက်ဂျန်နရေးရှင်းအသစ်ကလည်း သူ့ခေတ်သူ့အခါနဲ့၊ သူ့အတွေးအမြင်သစ်နဲ့၊ တီထွင်ကြံဆမှုတွေနဲ့၊ လမ်းသစ်ဖောက်မှုတွေနဲ့ အရင်ဂျန်နရေးရှင်းရဲ့ discourse တွေကို မေးခွန်းထုတ်ချင်ထုတ်မှာပဲ။ တွန်းကန်ချင်ရင် ကန်မှာပဲ။ ပယ်ချချင်ရင် ပယ်ချမှာပဲ။ သူတို့လုပ်ပိုင်ခွင့်၊ ရွေးချယ်ခွင့်နဲ့ သူတို့ပေါ့လေ။

မမြဲခြင်းတရား လက်ကိုင်ထားရမှာပါပဲ။ လွှတ်ချရမယ့်အပိုင်းတွေကို လွှတ်ချရမှာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်ရည်အမြင်အရတော့ လူငယ်တွေအနေနဲ့ လူကြီးတွေကို လေးစားသမှုတော့ ရှိသင့်တယ်လို့ မြင်တယ်။ အသက်ကြီးလို့ဆိုတာတစ်ခုတည်းကြောင့် လေးစားရမှာမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူတို့ဖောက်ခဲ့တဲ့လမ်းတွေမှာ ကိုယ်တွေ အသင့်လျှောက်နေရလို့ လေးစားစေချင်တာ။ ကိုယ့်ထက်စောပြီး လောကဓံတွေကို ကြံ့ကြံ့ခံ သန်မာနိုင်ခဲ့လို့ respect ထားစေချင်တာ။

ရှေ့ကလူတွေလုပ်ပေးခဲ့၊ စတေးရင်းနှီးပေးခဲ့လို့ နောက်လူတွေ အဆင်သင့် အညွန့်ခူးစားနေရတာမျိုးရှိသလို ရှေ့ကလူတွေအသုံးမကျလို့ နောက်လူတွေ လှိမ့်ပိန့်ခံနေရတာလည်း ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လေးစားမှု၊ အားကိုးမှုနဲ့ ယုံကြည်မှုဟာ ရှေ့နောက်ဂျန်နရေးရှင်းတွေမှာ အပြန်အလှန်ရှိသင့်တယ်။ လူကြီးက အလေးစားခံချင်ရင် ကိုယ်တိုင်ကလည်း လူငယ်ကိုလေးစားရမယ်။ စိတ်ချရတဲ့အခြေအနေတစ်ခုကို သက်သေပြနိုင်ရင် လုပ်ပိုင်ခွင့်နဲ့ နေရာပေးရမယ်။ ကိုယ်ချည်း သိမ်းကျုံးထားလို့၊ control လုပ်ထားလို့ မရဘူး။

လူငယ်ကလည်း အရာရာ လူကြီးကိုချည်း အပြစ်ပုံချလို့ မသင့်ဘူး။ အခုချိန်မှာ ကိုယ့်အတွက် လွယ်လင့်တကူရနေတဲ့အရာတွေက လူကြီးတွေခေတ်တုန်းက ရှားပါးခဲ့၊ မလွယ်ကူခဲ့တာမျိုး ဖြစ်နိုင်တယ်။ ကိုယ့်လက်ရှိအမြင်၊ အတွေ့အကြုံ၊ အခြေအနေတွေနဲ့ လူကြီးတွေရဲ့ အရာရာကို လိုက်နှိုင်းလို့ မရဘူး။ ခေတ်မတူဘူး။ နည်းပညာတွေ မတူဘူး။ ရနေတဲ့ အခွင့်အရေးတွေ မတူဘူး။ resources တွေ accessibility တွေ တူမနေဘူး။ ဒါတွေကို ထည့်တွေးပေးရမယ်။

အသက်အရွယ်ပေါင်းစုံနဲ့ အလုပ်လုပ်ရတဲ့အခါ ဒါတွေကို စာတွေ့ထက် လက်တွေ့ကျကျ ပိုသိ ပိုမြင်လာတယ်။ မတူတဲ့ ဂျန်နရေးရှင်းတွေရဲ့ အသံတွေ၊ ခံစားချက်တွေကို ပိုနားလည်လာမိတယ်။ တခါတလေကျရင် သိပ်ဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းတဲ့ နားလည်မှုလွဲခြင်းတွေ၊ ညှာတာထောက်ထားမှုမရှိခြင်းတွေကိုပါ အတိုင်းသား ကြားနေရတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ့်နောက်ကလူငယ်တွေကို နားလည်ဖို့တအားကြိုးစားရသလို ရှေ့ကလူကြီးတွေရဲ့ ယူဆချက်တွေ၊ ခံစားချက်တွေကို နားလည်ဖို့ အားထုတ်ရတယ်။ သူတို့လည်း အဲ့လိုမျိုးလေး အလားတူအားထုတ်ပေးရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲလို့ တွေးမိတယ်။

Counseling with Craton
I

10/21/2025

ဒီလိုနဲ့ ဆောင်းဦးဟာ ရဲရင့်စွာတောက်ပလာ

10/21/2025

တစ်ခုခုဆိုလို့ရှိရင် အဆိုးဆုံး အခြေအနေကိုပဲ အရင်ဆုံးတွေးပစ်လိုက်တာ လူတိုင်းကြုံဖူးပါလိမ့်မယ်။ ပြဿနာသေးသေးလေးကို ခေါင်းထဲမှာ ပုံကြီးတွေချဲ့ပစ်လိုက်ပြီး အရောင်စုံကာလာစုံနဲ့ အခြေအနေကို အတော်လေး ဆိုးရွားပစ်လိုက်တာမျိုး။ ဥပမာပေးရရင် အထက်လူကြီးဆီကနေ အီးမေးလ်ဝင်လာတယ်ဆိုလို့ရှိရင် အီးမေးလ်တောင် ဖွင့်မဖတ်ရသေးဘူး၊ Subject line ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ “ငါ့ရဲ့ job performance နဲ့ပတ်သက်ပြီးပြောတာဖြစ်လိမ့်မယ့်၊ ငါ ဒီလ ဘာတွေအဆူခံရမလဲမသိဘူး၊ ဟိုကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး မကြိုက်တာတွေပြောမှာတော့ သေချာတယ်။ ဒီတစ်ခါ ငါ တကယ်အလုပ်ပြုတ်မှာလား” စသဖြင့် ဘာမှန်းမသိသေးတဲ့အရာအပေါ်မှာ အချက်အလက်မရှိဘဲ အဆိုးဆုံးအခြေအနေတွေ ယူဆသတ်မှတ်ပြီး catastrophize လုပ်တာမျိုး။

Catastrophize က လူတိုင်းလုပ်ဖူးတယ်။ ဘာလို့လုပ်တာလဲဆိုတော့ အရင်ကရဖူးတဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာတွေကြောင့်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အားမရ/ယုံကြည်မှုနည်းတာတွေကြောင့်၊ နဂိုက anxiety အခံရှိတာကြောင့်၊ depression ကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်တယ်၊၊ သူများလုပ်တာကိုမြင်ပြီး ကိုယ်ပါ အကျင့်ပါပြီး အဲ့လိုလိုက်တွေးတာမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဘာလုပ်လုပ် အမြဲ ၁၀၀% အကောင်းဆုံးလုပ်မှဖြစ်မယ်ဆိုပြီး အမှားမခံတတ်တဲ့ အကျင့်ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ အကြောင်းရင်းအတိအကျကတော့ counselor နဲ့ သေချာဆွေးနွေးကြည့်မှပဲ သိနိုင်လိမ့်မယ်။

ဘာကြောင့်ပဲ catastrophize လုပ်လုပ် လုပ်မိပြီဆိုရင် စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေတက်လာမယ်၊ စိတ်ဖိစီးလာလို့ stress ဟော်မုန်းတွေထွက်ပြီး အိပ်မပျော်တာ၊ အစာစားချင်စိတ် အတက်အကျပြောင်းတာ၊ မောတာ၊ ခေါင်းကိုက်တာ၊ ယုံကြည်မှုနည်းလာတာ၊ ကြောက်စိတ်များလာတာ၊ စိတ်ဓာတ်ကျလာတာ စတာတွေ ဖြစ်နိုင်တယ်။

Catastrophize လုပ်နေမိရင် လုပ်နေမိတယ်ဆိုတာကို အရင်ဆုံးသတိပြုမိဖို့လိုတယ်။ “ဪ ငါ အရမ်းတစ်ဖက်သတ်ဆန် မမှန်ကန်တဲ့ အတွေးချော်/အတွေးမှားတွေ တွေးနေမိတာပဲ။ ငါ့အတွေးက ဘာအချက်အလက်၊ ဘာ logic ကို အခြေခံလို့လဲ။ ဘာက မှန်နေလို့လဲ။ ဘာကြောင့် ငါ ဒီလိုတွေးတာလဲ။ ငါ့အတွေးကိုထောက်ပံ့နေတဲ့ သက်သေ/သာဓက ဘယ်မှာလဲ” စသဖြင့် ကိုယ့်တွေးခေါ်ပုံစနစ်ကို ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပြန်စိန်ခေါ်ပြီး မေးခွန်းထုတ် ဆန်းစစ်ပါ။ တော်တော်များများ အဆင်ပြေသွားပါလိမ့်မယ်။ ၁၀ခါ catastrophize လုပ်မိရင် ၁၀ခါလုံး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဲ့လိုသတိကပ်ပြီး ပြန်ဆန်းစစ်မေးခွန်းထုတ်ကြည့်ပါ။ လုပ်ရင်းလုပ်ရင်းနဲ့ အကျင့်ပါပြီး ကိုယ့်ရဲ့ cognitive error ကို ကိုယ့်ဟာကိုယ် မြင်လာပါလိမ့်မယ်။ တခါတလေကျရင် သူများကထောက်ပြလိုက်မှ ဪ ဟုတ်သားပဲဆိုပြီး ဖြစ်သွားတာမျိုးလည်း ရှိတယ်။

Counseling with Craton

10/21/2025

ကိုယ်ရထားတဲ့ လက်ဆောင်ပစ္စည်း အပါအဝင် တခြား ကိုယ့်မှာရှိပြီးသားပစ္စည်းလေးတွေကို အလျဉ်းသင့်သလို အသုံးတည့်မယ့်သူဆီ ပြန်ပေးရတာကို ကျွန်တော် ဝါသနာပါတယ်။ လက်ဆောင်ဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ်ကြိုက်လို့ဝယ်ထားတာဖြစ်ဖြစ် တချို့ဟာတွေ ကိုယ်မသုံးဖြစ်တာ၊ အသုံးနည်းတာမျိုးဆိုရင် အိမ်မှာသောင်တင်နေတာထက်စာရင် တစ်ယောက်ယောက်ဆီရောက်သွားတာ၊ သူတို့အသုံးတည့်သွားတာဆိုရင် အရမ်းဝမ်းသာတာ။ Recycle လုပ်တယ်ပဲဆိုဆို၊ Repurpose လုပ်တယ်ပဲဆိုဆို။

ကျွန်တော့်ကို သူများပေးတဲ့ လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေဆိုရင် (စားစရာ၊ အဝတ်အထည်၊ စာအုပ်၊ ပန်းပင်ပျိုးပင်၊ gift card စသည်) သူများကို ကျွန်တော် ပြန်မျှဝေတယ်။ အစားဆို ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းလည်း စားမကုန်ဘူးလေ။ စာအုပ်တွေဆိုလည်း ကိုယ်တစ်ခါဖတ်ပြီးလို့ သူများလာတောင်းရင် ပေးလိုက်တာပဲ။

အပင်ဆိုလည်း ဟိုနေ့က အိမ်သစ်တက်ပွဲတစ်ခုသွားတော့ ကိုယ့်အိမ်မှာရှိတဲ့အပင်လေးရယ်၊ decoration လေးရယ် အသင့်ရှိနေတာ လက်ဆောင်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်လည်း ပိုက်ဆံအပိုမကုန်တော့သလို အိမ်ပြောင်းခါစ အပင်ကြိုက်တဲ့သူတို့အတွက်လည်း အသုံးဝင်သွားတယ်။

ကျွန်တော့်ကို ရေမွှေးတွေ၊ အဝတ်အစားတွေ ဘာတွေ လက်ဆောင်လာပေးရင် သေချာတယ်၊ သူများဆီ ရောက်ဖို့။ ကျွန်တော်မှ ရေမွှေးမကြိုက်တာ။ အဝတ်အစားလည်း အိမ်နေရင်းလောက်ကလွဲလို့ အပြင်သွားဘာညာအတွက်က ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကိုယ်ကြိုက်တာပဲ တစ်နှစ်မှ နှစ်ထည်သုံးထည်လောက်ဝယ်တာ။ သူများပေးတာ ကြိုက်ချင်မှကြိုက်တာကိုး။

ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်တွေ၊ လက်ပတ်တွေ၊ ဆွဲကြိုးတွေ၊ လက်စွပ်တွေ၊ accessories တွေလည်း မဝတ်တတ်ဘူး။ lotion တောင် လိမ်းတာမဟုတ်ဘူး။ မျက်နှာလည်း ဘာမှမလိမ်းဘူး။ မျက်နှာသစ်ဆပ်ပြာနဲ့ မျက်နှာသစ်ရရင်တော်ပြီ။ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ဘာမှကပ်မနေလေ ကြိုက်လေ (အဝတ်အစားကလွဲလို့ပေါ့)။ လက်ပတ်နာရီတောင် အလုပ်လုပ်ရင် အချိန်သိဖို့လိုလို့ ပတ်ရတာ။ ပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းချွတ်တာ။

အိမ်မှာ ဘာပစ္စည်းမှ သိပ်မရှိလေ ကျွန်တော်က ကြိုက်လေ။ Minimalist တော့ မဟုတ်ဘူး၊ အဲ့လိုလည်း မနေနိုင်သေးဘူး။ ဒါပေမဲ့ အိမ်မှာ ပစ္စည်းနည်းတာ၊ ရှင်းလင်းနေတာကို ကြိုက်တယ်။ ဟင်းလင်းပြင်နံရံတွေ၊ ရှင်းနေတဲ့အိမ်ရဲ့ထောင့်တွေဟာ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ စိတ်ချမ်းသာမှုပဲ။

ပန်းချီကား သို့မဟုတ် ကိုယ်တိုင်လက်နဲ့လုပ်ထားတဲ့ အနုပညာပစ္စည်းတစ်ခုခုကို လက်ဆောင်ပေးရင်တော့ ကျွန်တော် သိမ်းတယ်။ သူများကို ပြန်ပေးလေ့မရှိဘူး။ အိမ်မှာပဲ ချိတ်ထားတာမျိုး၊ ပြထားတာမျိုး လုပ်တယ်။ ကိုယ်တိုင် enjoy လုပ်တယ်။ အဲ့ဒါမျိုးလည်း အများကြီး လက်ဆောင်မပေးကြလို့ တော်သေးတယ်။

ကိုယ်က လက်ဆောင်ပြန်ပေးရတဲ့အခါ ခေါင်းသိပ်ရှုပ်တယ်။ ဘာပေးရမှန်း မစဉ်းစားတတ်လို့။ အရမ်း thoughtful ဖြစ်တဲ့လက်ဆောင်မျိုး ပေးတတ်တဲ့အထဲမှာ ကျွန်တော် မပါဘူး။ အဆင်ပြေမယ်ထင်တာလေးပဲ ကြည့်ကြပ်ပေးလိုက်တာပဲ။ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့အထဲက ဘာပေးလိုက်ရမလဲ၊ သူများဘာကြိုက်မလဲ၊ အသုံးတည့်မလဲ အရင်စဉ်းစားတယ်။ ရှိရင် အိမ်ကပစ္စည်းပေးလိုက်တယ်။ လိုအပ်တော့မှ ဝယ်ပေးတယ်။ အိမ်မှာ ဘာမှမရှိလေ၊ မပိုင်ရလေ၊ မရှင်းရလေ ကြိုက်လေ။

(ပုံလေးကတော့ မီးဖိုခန်းနဲ့ partition လေးခြားထားတဲ့ ကျွန်တော့်အိမ်က ထမင်းစားခန်း။ ဘယ်ဘက် တံခါးအပေါ်က ထိုးထိုးထောင်ထောင်တွေက ကျွန်တော် hiking သွားရင်း တောင်ပေါ်ကနေကောက်လာတဲ့ သစ်ကိုင်းခြောက်တွေ။ ချစ်လို့ ကောက်လာတာ။)

10/10/2025

အလုပ်မှာ ပြီးခဲ့တဲ့လကအထိ burn out တွေ တအားဖြစ်ပြီး စိတ်ဖိစီးရတယ်။ Client caseload တွေ များလာတာရော၊ acuity မြင့်တဲ့ client တွေ ပိုရလာတာရော၊ case management ဘာညာလည်း ကိုယ်ပဲဝင်ဝင်လုပ်ပေးရတာကြောင့်ရော၊ ဆေးခန်း/စင်တာကို renovation ပြန်လုပ်နေလို့ လောလောဆယ် ကိုယ်ပိုင်ရုံးခန်း အတည်တကျမရှိသေးတာရော။ ကျွန်တော်နဲ့ in-person counseling လာပြချင်တဲ့ client တွေက သောကြာနေ့တစ်ရက်တည်းကိုပဲ အလုအယက်ယူလို့ရတော့ ဒီဇင်ဘာလအထိက သောကြာနေ့တွေအကုန်လုံး fully booked ပဲ။

ဒီကြားထဲ လက်ရှိတက်နေတဲ့ EMDR therapy ၄လပြတ်သင်တန်းကလည်း very intensive, အိမ်စာတွေ တအားပေး၊ practice တွေလည်းလုပ်ရ၊ supervision ဝင်ရ။

ဒီဇင်ဘာကျရင်လည်း လိုင်စင်သစ်တစ်ခုအတွက် national clinical exam တစ်ခုဖြေရဦးမှာမို့ အဲ့ဒီအတွက်က စာဖတ်ရသေးတာ။ practice test တွေ ဖြေကြည့်ရသေးတာ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ burn out ဖြစ်တာ ကြာလာတော့ လူက အလုပ်လုပ်ရမှာ စိတ်ညစ်လာတယ်၊ ညဘက်တွေ ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်၊ ပူပန်မှုတွေများလာရော။ ဒါတောင် ကိုယ်ပိုင် counseling အလုပ် private practice က stress တွေ ထည့်မပြောသေးဘူး။

အဲဒါနဲ့ အလုပ်က supervisor တွေရော၊ team ကိုရော သေချာစကားပြောပြီး case အသစ်တွေ ထပ်မပေးဖို့၊ case manager အမြန်ခန့်ဖို့၊ လောလောဆယ်အလုပ်တွေကို မျှပြီး ဖြန့်လုပ်ခွင့်ပေးဖို့၊ ကျွန်တော်တို့ clinician တွေကို ဖိအားသိပ်မပေးဘဲ ကိုယ်ချင်းစာဖို့ တောက်လျှောက်ကိုပြောနေတော့ အခု အောက်တိုဘာ ၁ရက်နေ့ကစပြီး ကျွန်တော့်ကို ဘာဖိအားမှမပေးတော့တဲ့အပြင် အလုပ်ကို အဆင်ပြေသလို စိတ်ကြိုက်လုပ်ဖို့၊ အချိန်ဇယားကို အဆင်ပြေသလိုဆွဲဖို့ သဘောတူပြီး new case တွေပေးတာလည်း ရပ်လိုက်တယ်။ အလုပ်ချိန်မှာလည်း အဆင်ပြေသလို နားဖို့၊ self-care လုပ်ဖို့ အားပေးလာတယ်။ စိတ်ကောင်းရှိပြီး ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဆန်တဲ့ team နဲ့အလုပ်လုပ်ရလို့ ကံကောင်းတယ်ဆိုရမယ်။

ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်လည်း သောကြာနေ့တိုင်း counseling session တွေကြား နားတဲ့အချိန်လေးကို နာရီဝက်လောက် neurofeedback therapy နဲ့ ရုံးခန်းထဲမှာပဲ ကုတယ်။ အဓိကက စိတ်ဖိစီးမှုလျော့အောင်ရယ်၊ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်အောင်ရယ်၊ ခေါင်းတွေဘာတွေ မကိုက်အောင်ရယ် ကုတာ။ အတော်လေးသိသာလာတယ်။ ခုရက်ပိုင်းတွေ တအားအိပ်ကောင်းတာပဲ။ စားလို့လည်းကောင်းတယ်။ စိတ်ထဲရှင်းပြီး အလုပ်လုပ်ရတာ အားအင်ပြည့်သလို ပိုခံစားရတယ်။ Neurofeedback ကို ဆက်လုပ်သွားဦးမယ်။ စက် (neurofeedback device) ရှိရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ကုလို့ရတာကိုး။

ခရီးတိုလေးတွေ ဆက်တိုက်ထပ်ထွက်ဖို့ရှိတယ်။ Concert, rave ဘာညာ ပုံမှန်ပဲ ဆက်သွားရင်း စိတ်ကို အနားပေးမယ် စိတ်ကူးတယ်။ ကမယ်၊ ခုန်မယ်၊ ကစားမယ်၊ စားမယ်သောက်မယ်၊ ချစ်သူ, သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အချိန်ကုန်ဆုံးမယ်၊ ကြိုက်တဲ့ရုပ်ရှင်တွေ တဝကြည့်မယ်၊ ကိုယ်ပိုင်အချိန် ပိုယူမယ်။

Counseling with Craton

10/09/2025

ပညာမာနဆိုတာ အခုနောက်ပိုင်းနှစ်တွေမှာ သိပ်မထားဖြစ်တော့ဘူး။ ကိုယ်သိတဲ့တတ်တဲ့ဟာက on the grand scheme of things အရပြောရင် တကယ်ဆို သေးသေးလေးရယ်။ ဘာမှ မပြောပလောက်ဘူး။ ကိုယ့်ထက် သိ၊ တတ်၊ တော်သူတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ကိုယ်နားမလည် လက်လှမ်းမမှီတာတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ဒါ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နှိမ်တာမဟုတ်ဘူး။ Discount လုပ်တာလည်းမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်လောက်မသိသူကိုလည်း ဘာမှနှိမ်စရာမလိုဘူး။ သူတို့မှာ ကိုယ်မသိတဲ့၊ မတွေ့ကြုံဖူးတဲ့ အသိပညာ အတတ်ပညာ, lived experiences, resilience, emotional intelligence စသည် ပိုရှိနေနိုင်တာပဲ။ အပေါ်ယံကြည့်ရုံ၊ နှစ်ခါသုံးခါဆုံဖူးရုံနဲ့ သေချာမသိနိုင်တာကြောင့် ဘယ်သူ့ကိုမှ လျှော့မတွက်၊ အထင်မသေးသင့်ဘူး။ အတန်းပညာ၊ formal education မတတ်လို့လည်း အထင်သေးလို့မရဘူး။ Respect ထားပြီး ဆက်ဆံဖြစ်တယ်။ သူတို့ထင်တာ/မြင်တာ ယုံကြည်/ယူဆတာတွေ ကိုယ်နဲ့မတူရင်လည်း မတူဘူးပဲ မှတ်တယ်။ ကိုယ်က ပိုသာတယ်၊ ပိုမှန်တယ်လည်း မထင်ဘူး။ အဲ့လိုထင်မိရင်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်သုံးသပ်ပြီး ပြန်ပြန်ဆွဲချရတယ်။ အဲ့လိုထင်မိတဲ့ အခြေခံအတွေးနဲ့ discourse တွေကို ပြန်ချိန်ဆတယ်၊ ဘာကြောင့်လဲ၊ ဘယ်ကလာတာလဲပေါ့။ ဒီလိုပဲ လူပီသအောင် နေရတာပဲ။

Counseling with Craton

10/04/2025

ပုံဟောင်းလေးတွေ။ မျက်နှာမမြင်ရလေ အေးလေ

10/03/2025

လူမတွေ့ရတဲ့အရပ်ဆို ဘယ်လိုစိတ်ချမ်းသာမှန်းမသိ။ မျက်လုံးရှင်း၊ စိတ်ရှင်းလို့။

10/02/2025

ဟိုနေ့ကရောက်တဲ့ White Salmon River

Counseling with Craton

11/04/2025

10/23/2025

10/22/2025

10/22/2025

10/21/2025

10/21/2025

10/21/2025

10/10/2025

10/09/2025

10/04/2025

10/03/2025

10/02/2025

Address

Website

Alerts

Shortcuts

Share

Category