Psychological Counseling Center

11/04/2025

Celebrating Fall & a New Beginning 🍁

November marks a truly special milestone — we have officially purchased a new building for Psychological Counseling Center ! This space will become more than just walls and rooms — it will be a safe place for those seeking support, understanding, and hope. 🏡💙
As the leaves change, we’re reminded that growth happens in every season — when people feel seen, safe, and supported. Our new location at 943 N. Plum Grove Rd, Schaumburg, IL, will be a place where healing can take root and community can flourish — built on compassion, connection, and shared purpose.

Our mission reflects the dedication, teamwork, and heart of everyone who believes in what we do. Together, we’re not just expanding — we’re building a place where help truly feels like home. 💛

🍁 Świętujemy jesień i nowy początek 🍁

Listopad przynosi naprawdę wyjątkowy moment — oficjalnie zakupiliśmy nowy budynek dla PCC! To miejsce stanie się czymś więcej niż tylko ścianami i pokojami — będzie bezpieczną przestrzenią dla tych, którzy szukają wsparcia, zrozumienia i nadziei. 🏡💙

Jesień przypomina nam, że rozwój i zmiana są możliwe w każdej porze roku — zwłaszcza wtedy, gdy ludzie czują się dostrzeżeni, bezpieczni i wspierani. Nasza nowa siedziba przy 943 N. Plum Grove Rd w Schaumburg, IL będzie miejscem, w którym może zakorzenić się proces zdrowienia, a wspólnota będzie mogła się rozwijać — zbudowana na współczuciu, więzi i wspólnym celu.

Nasza misja odzwierciedla zaangażowanie, pracę zespołową i serce wszystkich, którzy wierzą w to, co robimy. Razem nie tylko się rozwijamy — budujemy miejsce, w którym pomoc naprawdę staje się domem. 💛

Photo:

11/01/2025

Each year, as autumn approaches and homes become adorned with cobwebs, ghosts, and glowing pumpkins, while streets fill with costumed revelers, there’s something more than the scent of candles and candy in the air. Halloween marks a symbolic encounter with fear — playful, controlled, yet deeply rooted in our psyche.
From a scientific perspective, fear is one of the most primal emotions — evolutionarily essential for survival. Modern humans rarely face real danger, which is why we seek simulated experiences — horror movies, ghost stories, and extreme attractions.
Psychologist Coltan Scrivner from the University of Chicago, in his research on morbid curiosity, found that people who enjoy being scared in controlled environments tend to have greater psychological resilience and recover from stress more quickly. Recreational doses of fear teach us how to cope with uncertainty — much like a vaccine introduces a small amount of a virus to help build immunity.

Każdego roku, gdy na progu jesieni domy udekorowane są pajęczynami, strachami i rozświetlanymi dyniami, a ulice wypełniają przebierańcy, w powietrzu unosi się coś więcej niż zapach cukierków i świec. Halloween to symboliczny moment spotkania ze strachem — zabawnego, kontrolowanego, ale też głęboko zakorzenionego w naszej psychice.
Z naukowego punktu widzenia strach jest jedną z najbardziej pierwotnych emocji, ewolucyjnie niezbędną do przetrwania. Współczesny człowiek rzadko doświadcza prawdziwego zagrożenia, dlatego sięga po symulacje – horrory, opowieści o duchach, ekstremalne atrakcje.
Psycholog Coltan Scrivner z Uniwersytetu w Chicago w serii badań nad tzw. morbid curiosity (zainteresowaniem makabrą) wykazał, że osoby, które lubią się bać w kontrolowanych warunkach, wykazują większą odporność psychiczną i szybszy powrót do równowagi po stresie. Strach w dawkach rozrywkowych uczy nas radzenia sobie z niepewnością, podobnie jak szczepionka wprowadza niewielką ilość wirusa, by wykształcić odporność.



# SelfCareForTheMind

Każdego roku, gdy na progu jesieni domy udekorowane są pajęczynami, strachami i rozświetlanymi dyniami,

11/01/2025

We are excited to share that today we officially closed on 943 N. Plum Grove Rd, Schaumburg,IL — the future home of our new Psychological Counseling Center location!

This new chapter wouldn’t be possible without the amazing team we created — whose teamwork, commitment, and shared work ethic made this milestone a reality. Heartfelt thanks to Lucy Piechota, our real estate expert who found the perfect spot near our current location; Alicja Sroka, our dedicated attorney who guided us with care; and Joanna Piatek, whose financial advice and mortgage support helped make it all happen.

We’re deeply grateful and can’t wait to welcome everyone to our new home at 943 Plum Grove Rd! 💛✨

Z radością dzielimy się informacją, że dziś oficjalnie sfinalizowaliśmy zakup nieruchomości przy 943 N. Plum Grove Rd w Schaumburgu — przyszłego domu naszego nowego oddziału Psychological Counseling Center!

Ten nowy rozdział nie byłby możliwy bez wspaniałego zespołu, który stworzyliśmy — zespołu, którego współpraca, zaangażowanie i wspólna etyka pracy uczyniły ten kamień milowy rzeczywistością. Serdeczne podziękowania dla Lucy Piechota, naszej ekspertki ds. nieruchomości, która znalazła idealne miejsce w pobliżu naszej obecnej lokalizacji; Alicji Sroka, naszej oddanej prawniczki, która z troską prowadziła nas przez cały proces; oraz Joanny Piątek, której doradztwo finansowe i wsparcie w uzyskaniu kredytu pomogły urzeczywistnić ten plan.

Jesteśmy ogromnie wdzięczni i nie możemy się doczekać, by powitać wszystkich w naszym nowym domu przy 943 Plum Grove Rd. 💕

10/31/2025

Schizofrenia od ponad wieku pozostaje jednym z największych wyzwań psychiatrii i psychologii klinicznej. Choć dotyka zaledwie około 1% populacji, jej wpływ na jednostkę, rodzinę i społeczeństwo jest ogromny. Profesor Antoni Kępiński – lekarz, psychiatra, humanista – opisywał schizofrenię nie tylko jako zaburzenie psychiczne, lecz także jako egzystencjalny dramat człowieka, który utracił kontakt z rzeczywistością i drugim człowiekiem, ale wciąż pragnie powrotu do obu. Kępiński odmawiał dehumanizowania pacjentów – nawet w czasach, gdy dominowała biologia i autorytarny styl psychiatrii. Uważał, że leczenie zaczyna się od spotkania, a zdrowienie od nadziei. Jego podejście – oparte na empatii, dialogu i humanizmie – wciąż pozostaje jednym z najpiękniejszych świadectw tego, że psychiatria może być nie tylko nauką, ale też sztuką rozumienia drugiego człowieka. Współczesna psychiatria wciąż jest nauką pozbawioną empatii — surowym systemem diagnoz, protokołów i recept. W imię nauki odbiera się pacjentowi głos, a jego cierpienie staje się przypadkiem klinicznym — czymś do opanowania przez farmakologię, a nie objawem, którego znaczenie trzeba zrozumieć. Leki, które miały przynosić ulgę, często odcinają od emocji, tłumią spontaniczność i pogłębiają poczucie alienacji. Człowiek – istota poszukująca sensu i przynależności – zostaje zredukowana do biochemicznego układu, którego „równowagę” można przywrócić receptą. Antoni Kępiński, już ponad pół wieku temu wiedział, że potrzebujemy psychiatrii nowej – psychiatrii dialogu, współczucia i pokory wobec tajemnicy ludzkiego umysłu. Bo prawdziwe leczenie zaczyna się tam, gdzie kończy się władza, a zaczyna spotkanie.
W jego ujęciu choroba psychiczna jest próbą przystosowania się do świata, który przekracza możliwości emocjonalne jednostki. Schizofreniczne wycofanie nie jest ucieczką w nicość, lecz dramatycznym sposobem ocalenia własnej tożsamości. Schizofrenia, choć trudna, nie jest końcem drogi. Dla wielu osób może stać się początkiem nowego rozumienia siebie. Dla lekarzy, psychiatrów, psychologów to ważne przypomnienie, że kluczem jest spotkanie z człowiekiem – nie z etykietą diagnozy.






# SelfCareForTheMind

Schizofrenia od ponad wieku pozostaje jednym z największych wyzwań psychiatrii i psychologii klinicznej. Choć dotyka zaledwie około 1% populacji, jej wpływ na jednostkę, rodzinę i społeczeństwo jest ogromny. Profesor Antoni Kępiński – lekarz, psychiatra, humanista – opisywał schizofr...

10/31/2025

Schizophrenia has remained one of the greatest challenges in psychiatry and clinical psychology for over a century. Although it affects only about 1% of the population, its impact on the individual, the family, and society is immense.

Professor Antoni Kępiński –Polish physician, psychiatrist, and humanist – described schizophrenia not only as a mental disorder but also as an existential drama of a human being who has lost contact with reality and with others, yet still longs to return to both.

Kępiński refused to dehumanize his patients – even in times when biology and authoritarian psychiatry dominated. He believed that treatment begins with a meeting, and healing begins with hope. His approach – grounded in empathy, dialogue, and humanism – remains one of the most beautiful testimonies to the idea that psychiatry can be not only a science but also an art of understanding another human being.

Modern psychiatry still often lacks empathy — it has become a rigid system of diagnoses, protocols, and prescriptions. In the name of science, the patient’s voice is taken away, and their suffering becomes a clinical case — something to be managed through pharmacology rather than understood for its meaning. The medications meant to bring relief often numb emotions, suppress spontaneity, and deepen the sense of alienation. The human being – a creature seeking meaning and belonging – is reduced to a biochemical system whose “balance” can supposedly be restored with a prescription.

Antoni Kępiński knew more than half a century ago that we need a new kind of psychiatry — one based on dialogue, compassion, and humility before the mystery of the human mind. For true healing begins where power ends, and meeting begins.

In his view, mental illness is an attempt to adapt to a world that exceeds the emotional capacity of the individual. Schizophrenic withdrawal is not an escape into nothingness but a dramatic attempt to preserve one’s own identity. Schizophrenia, though difficult, is not the end of the road. For many, it can become the beginning of a new understanding of themselves. For doctors, psychiatrists, and psychologists, it is an important reminder that the key lies in meeting the person — not the label of a diagnosis.





# SelfCareForTheMind

Schizofrenia od ponad wieku pozostaje jednym z największych wyzwań psychiatrii i psychologii klinicznej. Choć dotyka zaledwie około 1% populacji, jej wpływ na jednostkę, rodzinę i społeczeństwo jest ogromny. Profesor Antoni Kępiński – lekarz, psychiatra, humanista – opisywał schizofr...

10/18/2025

Reflecting Adlerian Conference, October 10-12,2025

Modern life often feels like a race — work, responsibilities, technology, social media. In all this noise, it’s easy to forget what truly brings meaning and fulfillment. Alfred Adler, an Austrian psychologist and founder of individual psychology, emphasized that the key to happiness and mental health lies in a sense of belonging and social interest. Adler’s psychology teaches that happiness is not only about professional or material success, but about the quality of our relationships and the feeling of belonging. Social interest, empathy, encouragement, and the “movement toward the plus” create the foundation upon which we can build an authentic life. Every daily interaction is an opportunity to practice these principles and shape your own conscious lifestyle full of meaning and harmony.

Współczesne życie często wydaje się wyścigiem — praca, obowiązki, technologie, media społecznościowe. W tym zgiełku łatwo zapomnieć o tym, co naprawdę daje poczucie sensu i spełnienia. Alfred Adler, austriacki psycholog i założyciel psychoterapii indywidualnej, podkreślał, że kluczem do szczęścia i zdrowia psychicznego jest poczucie przynależności oraz zainteresowanie społeczne. Psychologia Alfreda Adlera uczy, że szczęście nie polega jedynie na sukcesach zawodowych czy materialnych, ale na jakości naszych relacji i poczuciu przynależności. Zainteresowanie społeczne, empatia, zachęta i ruch w kierunku plus tworzą fundament, na którym można budować autentyczne życie. Każda codzienna interakcja to okazja, by praktykować te zasady i kształtować własny, świadomy styl życia pełen znaczenia i harmonii.

Współczesne życie często wydaje się wyścigiem — praca, obowiązki, technologie, media społecznościowe. W tym zgiełku łatwo zapomnieć o tym, co naprawdę daje poczucie sensu i spełnienia. Alfred Adler, austriacki psycholog i założyciel psychoterapii indywidualnej, podkreślał, że kl...

10/17/2025

It’s tomorrow! 2 spots available!! Call (224)303-4099

10/15/2025

10/15/2025

🟢 Warsztaty Twórcze dla Dzieci (9–12 lat) – już w tę sobotę w Psychological Counseling Center! 🎨

Psychological Counseling Center zaprasza dzieci w wieku 9–12 lat na wyjątkowe Warsztaty Twórcze, które odbędą się w tę sobotę. To przestrzeń, w której wyobraźnia, nauka i rozwój emocjonalny spotykają się w przyjaznej atmosferze.

Podczas zajęć uczestnicy będą mogli:
💬 Uczyć się rozpoznawania i wyrażania emocji w bezpieczny sposób
🌱 Wzmacniać samoświadomość i poczucie pewności siebie
🤝 Budować relacje i poczucie przynależności w grupie
🎨 Odkrywać kreatywność jako drogę do uważności i autentycznego wyrazu

Warsztaty wspierają rozwój emocjonalny i społeczny dzieci, pomagając im lepiej rozumieć siebie i innych — w atmosferze akceptacji i współpracy.

🗓️ Kiedy: Sobota, 18 października
📍 Gdzie: 925 N. Plum Grove rd, Schaumburg, IL
🕒 Wiek: 9–12 lat

Zapraszamy na inspirujące i pełne znaczenia spotkanie!
👉 Zadzwoń już dziś (224) 303-4099 i zarezerwuj miejsce dla swojego dziecka.

10/12/2025

Death is the only certainty of our lives — and at the same time, its greatest taboo.
The modern human, absorbed in work, technology, and daily rush, often suppresses the thought of their own mortality. Yet it is precisely the awareness of the end that can become the key to living more authentically.
Death is not the opposite of life, but a part of it. It doesn’t have to take away hope — it can deepen it. Every “goodbye” is also a reminder of how important every “good morning” is.

Yalom points out that connecting our fear of death with savoring everyday life not only brings relief and calm but also deepens our gratitude for the small moments of the day that bring a smile and a bit of positive energy. When we realize that every moment is limited, we learn to appreciate it — in ordinary conversations, in the morning sunlight, in the touch of a loved one.

Śmierć to jedyna pewność naszego życia — a zarazem jego największe tabu. Współczesny człowiek, zajęty pracą, technologią i codziennym pośpiechem, najczęściej wypiera myśl o własnej śmiertelności. Jednak, to właśnie świadomość końca może stać się kluczem do bardziej autentycznego życia. Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, ale jego częścią. Nie musi odbierać nadziei — może ją pogłębiać. Każde „żegnaj” jest też przypomnieniem, jak ważne jest „dzień dobry”.

Yalom wskazuje, że połączenie naszego lęku przed śmiercią ze smakowaniem codzienności nie tylko przynosi ulgę i spokój, ale też pogłębia wdzięczność za drobne wydarzenia dnia, które przynoszą uśmiech i odrobinępozytywnej energii. Kiedy zdajemy sobie sprawę, że każda chwila jest ograniczona, uczymy się ją doceniać — w zwykłych rozmowach, w słońcu poranka, w dotyku bliskiej osoby.

„Choć śmierć nas przeraża, to przecież to właśnie świadomość śmierci budzi nas do życia.” Irvin D. Yalom