03/10/2025
Beteja me vetveten
...njeriu shpesh e gjen veten tu u përballë me dy “zana” të ndryshëm që i flasin prej mbrendësisë.
Njani "za" asht vetja e tashme, e pjekun, me përvoja, me mendime që don me u ba ma i/e fort, që lyp zhvillim, ndryshim e progres.
Tjetri "za" asht fëmija i mbrendshëm, që bart kujtime, frikë, plagë, turpe e gëzime t’papërpunueme prej fëmijërisë.
Këto dy "vetje" nuk janë armiq, por shpesh hyjnë në konflikt. Vetja e tashme don me ecë përpara, me marrë përgjegjësi, me u dukë i/e fortë e me qenë në kontroll. Ndërsa vetja e vogël kërkon siguri, ngrohtësi, me u ndëgjue e me u përqafu.
Kur këto dy “vetje” nuk e kuptojnë, lind ankthi, pasiguria, ndjenja se diçka nuk po shkon.
Në terapi i bajmë bashkë këto dy pjesë per me ndodhe qetesia, siguria dhe progresi..
Si rrjwjdhoje vetja e tashme mëson me e pa vetën e vogël, dhe me i thanë:
Unë jam këtu për ty. Nuk je ma vetëm. Nuk je fajtor/fajtore për atë që ka ndodhë. Sot ke dikë që kujdeset për ty, e jam unë vet per vete.
Kur ky dialog nis, lufta kthehet në bashkëpunim, paqe të mbrendshëm.
Vetja e tashme merr qetesin e rritjes, e vetja e vogël sjell sigurin, gëzimin e pafajësinë.
Atëherë njeriu nuk lufton ma me vetveten, por bashkon të kalumen me të tashmen, tue e ndërtu një “vete” ma të plotë e ma të shëndetshëm per te ardhmen.
Imri Zabeli, Ph.D
Psikolog Klinik Specialist | Psikoterapist | Life Coach