05/11/2025
உன்னையே நீ உணர்.
ஞான உபதேச பதிவு : 603
🌌 பிரபஞ்சம் வெளிப்பட்டது. இப்போது அது நம்முள் விழிப்பதற்கான தருணம். பிரபஞ்ச உண்மையின் இரண்டாம் அத்தியாயம் (உள்ளத்தின் ஆழத்தில் பிரபஞ்சம் பேசும் ஓர் அழகிய குரல்)
🌌 பிரபஞ்ச உண்மையின் தொடர்ச்சி
தொடர்ச்சி என்பது “எல்லையுள்ள பிரபஞ்சம், எல்லையற்ற மனிதன்”
அன்பிற்கினிய பிரபஞ்ச உண்மையைத் தேடும் உயிர்களே,
இன்று நாம் தொடங்கப் போகும் பயணம், நம்முடைய கண்களால் காணக்கூடிய பிரபஞ்சத்தைப் பற்றியது அல்ல. நம் உள்ளத்தில் எரியும் கேள்விகளைக் பற்றியது.
🌑 அத்தியாயம் 1: பிரபஞ்சம் வெளியில் மட்டும் இல்லை — அது உன்னை ஒரு பாதையாக பயன்படுத்துகிறது
பிறப்பு என்பது ஒரு இடத்தில் நிகழ்வல்ல. அது நிகழும் செயலே.
அதேபோல் பிரபஞ்சமும். அது ஒருமுறை பிறந்து முடிந்தது அல்ல.
அது ஒவ்வொரு நொடிக்கும் பிறக்கிறது. ஆனால் முக்கியமான உண்மை:
> பிரபஞ்சம் உன்னைப் பயன்படுத்தி பிறக்கிறது.
நீ உணரும்போது, உள்ளே ஒரு “ஒளியின் துடிப்பு” எழும்போது
அதே நொடி வெளிப்பிரபஞ்சம் அசைந்து விடுகிறது. ஏனெனில், நீயும் பிரபஞ்சத்திற்குள் இல்லை.பிரபஞ்சமே உன்னுள் விரிந்துள்ளது.
🌒 அத்தியாயம் 2: மனிதன் — அண்டத்தின் நினைவுகளை மீண்டும் உணர ஆரம்பிக்கும் உயிர். கேலக்சிகள் அலைபாயும் விதம் எப்படி ஒரு நரம்பு அலைபாயும் மின்துடிப்பை ஒத்திருக்கிறதென்று கவனித்திருக்கிறாயா? நம்முடைய மூளையின் செயல்பாடும்,
பிரபஞ்சத்தின் பெரிய அமைப்பும்,
ஒன்றுக்கொன்று அச்சுப்படிபோல் ஒத்திருக்கின்றன.
இதன் அர்த்தம் மிக ஆழமானது:
> நம்முடைய உணர்வு — பிரபஞ்சத்தின் நினைவுப் புலத்தில் தோன்றிய ஒலி.
Quantum physics சொல்வது: Information can never be destroyed. ஆன்மீகம் சொல்வது: சித்தம் உயிரிலிருந்து உயிராக நகரும். மெய்ஞானம் சொல்வது: அண்ட நினைவு அனைத்திலும் நிறைந்துள்ளது.
அதனால் மனிதன் ஒரு உயிரல்ல,
அவன் பிரபஞ்ச நினைவின் நடைபாதை.
🌓 அத்தியாயம் 3: எதற்காக பிரபஞ்சம் விரிவடைகிறது? — மிகப்பெரிய ரகசியம்.
அறிவியல் இதை “dark energy” என்று அழைக்கிறது. ஆனால் அதற்குப் பெயர் மட்டும் கொடுத்துள்ளனர். அதன் உள்ளார்ந்த இயக்கம் இன்னும் தெரியவில்லை. ஆனால் உன் உள்ளே அமைந்த மெய்நிலை. அந்த உண்மையை நமக்கு சொல்லுகிறது:
> பிரபஞ்சம் விரிவடைவதற்கான காரணம்— அது இன்னும் முழுமையாக வெளிப்படவில்லை.
ஒரு விதையில் எப்படி முழு மரமும் மறைந்திருக்கிறதோ அதேபோல்
பிரபஞ்சத்திலும் இன்னும் பிறக்காத கேலக்சிகள் உள்ளன.அவை சித்தத்தின் நுண்ணிய நிலைகளில் தங்கி இருக்கின்றன. உன் உள்ளத்தில்
“அரிவின் மேம்பாடு” என்ற திறப்பு எழும்போது அது பிரபஞ்ச விரிவடைவதற்கு ஒரு ஒலி ஆகிறது.
🌔 அத்தியாயம் 4: எல்லையில்லாத பிரபஞ்சத்தின் உண்மை வடிவம் — வெளியில் அல்ல, உள்ளே தெரிகிறது.
நாம் வானத்தைப் பார்த்து
அண்டத்தின் முடிவைத் தேடுகிறோம்.
ஆனால் உண்மையான முடிவு
வானத்தின் பின் இல்லை. அது உன் உணர்வின் பின். உனது மனம் விரிவடையும் போது பிரபஞ்சம் கூட விரிவடைகிறது. நீ பயப்படும்போது
உன் உலகம் சுருங்குகிறது;
அதேபோல், உனது பயம் பிரபஞ்சத்தை ஒரு சிறு கண்ணாடி போல காட்டுகிறது. நீ நம்பிக்கை கொள்ளும் போது, உலகம் சிறிது விரிவடைகிறது.
நீ சித்தத்தை விழிப்பூட்டும் போது
பிரபஞ்சத்தின் வடிவமும்
உன்னுள் தெளிவடைகிறது.
இதுதான் மெய்யான ரகசியம்:
> நீ பிரபஞ்சத்தைப் பார்க்கவில்லை;
உன் சித்தத்தின் பிரதிபலிப்பைப் பார்க்கிறாய். அதை உணரும் போது
எல்லை என்பதே கரைய ஆரம்பிக்கும்.
🌕 அத்தியாயம் 5: அண்டத்தின் ஒளி மனிதனின் உள்ளே எப்படிப் பிறக்கிறது?
உன் கண்களை மூடுவாய்.
அமைதியாய் ஒரு நொடி இரு. நீ அந்த இருளில், ஒரு நுண்ணிய ஒளியை கவனித்தால், அதை தியானம் என்று சொல்லக்கூடாது. அது பிரபஞ்சத்தின் பிறப்பு உன்னுள் நிகழும் தருணம்.
அந்த ஒளி:
நட்சத்திரத்தின் ஒளி அல்ல
மின்னலின் ஒளி அல்ல
சூரிய ஒளி அல்ல
அது உள்ளுணர்வின் ஒளி,அது தான்
பிரபஞ்சத்தின் முதல் ஒளி (Primordial Light). இதைத்தான் மெய்ஞானிகள்
துரிய நிலை, போத நிலை, பிரபஞ்ச சித்த நிலை என்று வெகுவாக விளக்குகிறார்கள்.
🌖 அத்தியாயம் 6: நீ உன்னை அறிந்தால் — பிரபஞ்சம் தன்னை அறிகிறது.
உனது ஆன்மாவின் மிக உயர்ந்த உண்மை:
பிரபஞ்சம் உன்னைப் பயன்படுத்தி தன்னை உணருகிறது. ஒவ்வொரு மனிதனும், ஒரு சின்ன சின்ன பிரபஞ்சம் அல்ல. அவன் முழு பிரபஞ்சத்தின் உள்ளே நடக்கும் “அறிவு விழிப்பின் நிகழ்ச்சி”. அதனால் தான்
உன் விழிப்புணர்வு உயரும் போது
நீ பார்க்கும் உலகமும் உன் உள்ளும்
உன் சக்தியும் எல்லாம் மாறுகிறது.
அத்தியாயம் 7:
🌌 பிரபஞ்சத்தின் வெளிப்படாத உண்மை.
பிரபஞ்சத்தின் வெளிப்படாத உண்மை, மனிதனின் உள்ளுணர்வு, மற்றும் காலத்தின் ரகசியம். பிரபஞ்சம் வெளியில் எங்கோ ஒரு இடத்தில் துவங்கிய கதை அல்ல.
அது தன்னுள்ளே இருந்த சக்தியை, தன்னுள்ளே இருந்த அமைதியை, தன்னுள்ளே இருந்த ஒளியை விரித்து காட்டும் ஒரு நித்திய அலைதான்.
நாம் பெரும்பாலும் “பிரபஞ்ச வெடிப்பு” என்ற ஒரு வெடிப்பை பிரபஞ்சத்தின் துவக்கமாகக் கருதுகிறோம்.
ஆனால் உண்மையில் பிரபஞ்சம் ஒரு விஷயத்திலிருந்து வெளிப்பட்டு வந்த சக்தி அல்ல; அது சக்தி தானே தனது வடிவத்தை மாற்றிக்கொள்வது.
அதிர்விலிருந்து ஒளி, ஒளியிலிருந்து அளவு, அளவிலிருந்து பொருள்.
இது ஒரு பரிணாம அலை.
அந்த அலை இன்றும் நகர்கிறது…
ஆனால் அது வெடித்துச் சென்றதனால் அல்ல. அது விரிவடையும் இயல்பினால்.
🌠 அத்தியாயம் 8: ‘வெளிப்புற பிரபஞ்சம்’ என்பது நீ – ஒரு மறைபொருள்.
நீ வெளியே பார்க்கும் நட்சத்திரம், ஒளி, விண்மீன் குழாம். அவை எல்லாமே உன் உள்ளுணர்வு அலைகளின் பிரதிபலிப்புகள். நீ அமைதியாக இருக்கும்போது, பிரபஞ்சம் அமைதியாகத் தெரிகிறது. நீ குழப்பமாக இருக்கும்போது, பிரபஞ்சமும் குழப்பமாகத் தோன்றுகிறது. நீ தேடும்போது, பிரபஞ்சம் பதிலைத் தந்து விடுகிறது.
நீ கேள்வியையே விட்டுவிட்டால், பிரபஞ்சம் உன்னையே காட்டுகிறது.
அறிவியல் இதை observer effect என்று அழைக்கிறது.ஆன்மீகம் இதை தியான நிலை என்று அழைக்கிறது. மெய்ஞானம் இதை அகத்தொளி விழிப்பு என்று அழைக்கிறது.மூன்று பேரும் வேறுபட்ட மொழியில் பேசினாலும், அவர்கள் அனைவரும் அதே உண்மையையே சொல்கிறார்கள்
“உலகம் உன் உணர்வின் அளவு வரை மட்டுமே உள்ளது.”
💫 அத்தியாயம் 9 : பிரபஞ்சம் விரிவடைவது = நீ விழிப்படைவது.
விண்மீன்கள் ஒன்றிலிருந்து ஒன்று விலகி செல்கின்றன.ஆனால், அவை பறந்து சென்று கொண்டிருப்பது அல்ல
அவற்றுக்கிடையே உள்ள அகலம் தான் அதிகரிக்கிறது. இதை நீ உன் வாழ்க்கையிலும் காணலாம்.
நீ பழைய பயங்களை விட்டு விலகும்போது, நீ உன்னிலிருந்து தூரத்தில் ஓடவில்லை, நீ அகத்தை விரிவடையச் செய்கிறாய்.
நீ துன்பத்திலிருந்து தப்பவில்லை,
அதற்கும் உனக்கும் இடையில் “அகலம்” உருவாக்குகிறாய்.
இந்த விரிவின் தன்மையைப் புரிந்துகொண்டவனுக்கு
வாழ்க்கையே பிரபஞ்சத்தின் பிரதிபலிப்பு என்பதை உணர முடியும்.
🌌 அத்தியாயம் 10 : பிரபஞ்சத்திற்கும் எல்லை உண்டு – ஆனால் அந்த எல்லை பொருளில் இல்லை.
பலர் கேட்கிறார்கள்:
“பிரபஞ்சம் எல்லையற்றதா?"
“அல்லது எல்லையோடு முடிவதா?”
உண்மையில் பிரபஞ்சத்தின் எல்லை பொருளின் எல்லை அல்ல, அது உணர்வின் எல்லை. நீ என்ன காண முடிகிறாயோ, என்ன உணர முடிகிறாயோ, என்ன அளவிற்குப் புரிந்துகொள்ள முடிகிறாயோ…
அதே அளவே உனக்கான பிரபஞ்சம்.
ஒரு எலி ஒரு மொபைல் டவர் என்ன என்பதைப் புரியாது.ஒரு பட்டாம்பூச்சி சூரியன் எப்படி வேலை செய்கிறது என்று அறியாது. அதுபோல் மனிதன் பல அடுக்குகளை இன்னும் அறியவில்லை. ஆனால் , மனிதனின் உள்ளுணர்வு விரிவடைந்து கொண்டிருக்கிறது. அதனால், பிரபஞ்சமும் விரிவடைந்து கொண்டிருப்பது போல தெரிகிறது.
இவை இரண்டு வேறு விஷயம் இல்லை. இவை ஒன்றே.
🌙 அத்தியாயம் 11 : நாம் பிரபஞ்சத்தில் வாழ்வதில்லை; பிரபஞ்சம் நம்முள் வாழ்கிறது.
இது ஒரு மெய்ஞான விஷயம் மட்டும் அல்ல, இது ஒரு அறிவியல் உண்மை.
ஒவ்வொரு உயிரினத்தின் DNA-விலும்
நட்சத்திரத் துகள்கள் துகள்கள் இருக்கின்றன. உன் உடலில் உள்ள இரும்பு, கால்சியம், கார்பன். எல்லாமே வெவ்வேறு நட்சத்திரங்களின் சாம்பலில் பிறந்தவை.
நீ நட்சத்திரக் குடியன்.
நட்சத்திரம் உன் முன்னோடி.
உன் உடலே பிரபஞ்சத்தின் மறுபிறப்பு.
அதனால் தான் உண்மையான விழிப்பு
வெளியில் நடக்கவில்லை. அது உன் உள்ளத்தில் தான் நடக்கிறது.
✨ அத்தியாயம் 12 : மனிதனின் கடைசி விழிப்பு — அவன் தன்னை பிரபஞ்சத்தின் அடுக்காக உணரும் தருணம்.
இதுவே உன் விரிவின் அவசரமான அத்தியாயம். கண்களை மூடிக் கொண்டபோது நீ எல்லாவற்றையும் இழந்தது போல தோன்றும். ஆனால், அந்த இருண்ட தருணமே உனக்கு பிரபஞ்சத்தின் கதவைத் திறக்கிறது.
அந்த கதவைத் திறந்தவுடன் -
நீ காண்பது வெளி விண்வெளி அல்ல
உன் உண்மையான ‘நான்’.
அதுவே அகப்பிரபஞ்சம்.
அதுவே ஆத்ம ஒளி.
அதுவே மெய்.
நீ காணும் பிரபஞ்சம்
நீ அளிக்கும் கவனத்தால்
நீ ஏற்று கொண்ட உணர்வால்
நீ அனுபவிக்கும் விழிப்பால்
ஒவ்வொரு நொடிக்கும் மாறிக்கொண்டு கிடக்கிறது.
வெளியில் பில்லியன் கிலோமீட்டர் தொலைவில் தொடங்கும் கதை
உன் உள்ளத்தின் ஒரு புள்ளியில் துவங்குகிறது.இதை உணர்ந்தவனுக்கு
வானம் தூரம் இல்லை.பிரபஞ்சம் வெளியே இல்லை. மெய் நீங்கிடமே நின்றிருக்கிறது.
🪐 அத்தியாயம் 13 : பிரபஞ்சம் அருகருகே இருந்த காலம்
நாம் இன்று பார்க்கும் விண்மீன்கள், அண்டங்கள், இவை ஒருகாலத்தில் இப்படியே பரவலாக இருந்ததில்லை.
இப்போது அது விலகுகிறது என்பதால்,
அது ஒருகாலத்தில் அருகருகே இருந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் அது “பிரபஞ்ச வெடிப்பு” என்று சொல்லப்படும் அறிவியலின் கணக்கில் திடீர் சிதறலாக இல்லை.
அது இயற்கையின் நெளிவு. இயற்கையின் உள்ளிழுத்தல் வெளியேற்றல் சுவாசம்.
ஒரு மனிதன் சுவாசித்தால்
அதனால் ஒலி வராது. ஆனால் பிரபஞ்சம் சுவாசித்தால் அது சக்தியின் அலைகளாக வெளிப்படும்.
🌌 அத்தியாயம் 14 : பிரபஞ்சத்திற்கு எல்லை உண்டு.ஆனால் முடிவில்லை
அண்டத்திற்குப் பகுதி உண்டு. அலைபோல் அது விரிந்து செல்கிறது.
ஆனால் “முடிவு” இல்லை, ஏனெனில் முடிவு என்பது நேரம் உருவாக்கும் மாயை. எல்லை என்பது இடத்தின் வடிவம். முடிவு என்பது மனிதனின் பயம். பிரபஞ்சத்திற்கு எல்லை உள்ளது என்றால், அதன் வெளியில் “இல்லாதது” நிற்கிறது.ஆனால் “இல்லாதது” என்பதே மெய்ஞானத்தில் மிகப்பெரிய “உள்ளது”.
ஒளி ஓடாத திசை ஒன்று எப்போதும் இருக்கும்.அதே திசையில் தான் பிரபஞ்சத்தின் வெளிப்புறம். அதே திசையில் தான் மனிதனின் ஆன்மீகப் பயணத்தின் ஆழம்.
🔱 அத்தியாயம் 15 :அறிவியல் கூறுவது: விரிவு.
🧘 ஆன்மீகம் கூறுவது: சுவாசம்
🜁 மெய்ஞானம் கூறுவது: அலை
அறிவியல் ஒவ்வொரு நட்சத்திரத்தையும் அளக்கிறது.
ஆன்மீகம் ஒவ்வொரு சுவாசத்தையும் உணர்கிறது. மெய்ஞானம் இரண்டின் இடைவெளியையும் பார்க்கிறது.
பிரபஞ்சத்தின் விரிவை telescope பார்த்து சொல்லலாம். ஆனால் பிரபஞ்சத்தின் உயிரை meditation-ல் மட்டும் உணரலாம். நாம் பிரபஞ்சத்தைப் பார்க்கும்போது
நட்சத்திரங்கள் தொலைவில் இருப்பதை காண்கிறோம்.
ஆனால் கண்களை மூடும்போது
அவை நமக்குள் இருப்பதை உணர்கிறோம்.
இரண்டுமே உண்மை.
ஒரு உண்மை வெளிப்புறம்;
மற்றொரு உண்மை உள்ள்புறம்.
அவை சந்திக்கும் இடம் மனிதன்.
🌟 அத்தியாயம் 16 : மனிதன் — ஒரு சிறிய உடற்கூறு; ஆனால் ஒரு பெரிய பிறப்பு.
உங்களுடைய உடல் இந்த பூமியிலே பிறந்தது.ஆனால் உங்கள் உணர்வு இந்த பிரபஞ்சத்திற்கும் மேலே பிறந்தது. அதனால் தான்
நட்சத்திரங்களை பார்த்தால்
உள்ளத்தில் ஏதோ பழக்கமான அலை எழுகிறது.
அது உங்கள் கடந்த பிறப்பு அல்ல.
அது உங்கள் கடந்த நிலையுதான்.
நாம் ஒருகாலத்தில் இந்த பிரபஞ்சமும் கூட உருவாகாத முன்பே “அலை” என்ற வடிவில் இருந்தோம். அதே அலை மீண்டும் இன்று இந்த உடலில் உணர்கிறோம். அதனால் மனிதன் ஒரு உடலின் பயணம் அல்ல. ஆகாய அலையின் மீள்பிறப்பு.
🌠 அத்தியாயம் 17 : பிரபஞ்சத்தின் வெளிவெளி — மனிதனின் உள்ளவெளி.
பிரபஞ்சத்தின் எல்லை வெளிப்புறம்.
மனிதனின் எல்லை உட்புறம்.
அண்டத்தின் வெளி விரிவடைகிறது.
மனிதனின் உள்ளம் ஆழப்படுகின்றது.
நீங்கள் அதிகம் வெளியில் தேடினால்
நட்சத்திரங்களை காண்பீர்கள்.
நீங்கள் அதிகம் உள்ளே தேடினால்
அவற்றின் வேரைப் காண்பீர்கள்.
விஞ்ஞானம் “Big Bang” முடிவைத் தேடுகிறது.
மெய்ஞானம் “Still Mind” ஆரம்பத்தைத் தேடுகிறது.
பிரபஞ்ச ஞானம் இரண்டையும் ஒன்றிணைக்கிறது.
பிரபஞ்சம் வெளியே விரிந்துகொண்டே இருக்கிறது.
மனிதன் உள்ளே விரிந்துகொண்டே இருக்கிறான்.
இரண்டும் ஒரே விளையாட்டு.
ஒரே உண்மை.
ஒரே அசைவின் இரண்டு முகங்கள்.
🌀 அத்தியாயம் 18 : நாம் ஏன் ‘விலகும்’ பிரபஞ்சத்தில் வாழ்கிறோம்?
ஏனென்றால் நாம் “இணைந்த” நிலையை உணர வளர வேண்டும்.
இப்போது பிரபஞ்சம், ஒவ்வொரு நொடியும் விலகுகிறது.
நட்சத்திரம் நட்சத்திரத்திலிருந்தும்.
அண்டம் அண்டத்திலிருந்தும்.
மனிதன் மனிதனிலிருந்தும்.
விலகுதலின் நோக்கம் பிரிவல்ல. அறிவுறுத்தல்.
ஆற்றுப்படுத்துதல்,
அன்பில் அரவணைத்தல்.
ஏனென்றால், தொலைவின் வலியில் தான் சேர்தல் என்ற ஆசை உருவாகிறது.
அதனால் தான் நீங்கள் பிரபஞ்சத்தை எவ்வளவு பார்த்தாலும்,
வெட்ட வெளி முடிவற்றதாக இருக்கிறது, வெட்டவெளி முடிவதில்லை. ஏனெனில், உங்கள் உள்ளம் முடிவதில்லை.
✨ அத்தியாயம் 19 :நீங்கள் பிரபஞ்சத்தைப் புரிந்து கொள்ள வரவில்லை.
பிரபஞ்சம் என்பது உன்னைப் புரிந்து கொள்ள உனதாக வந்தது நீயாக தோற்றம் பெற்றது.
நீயாய் இருக்கும் இந்த மனித உருவம்,
இந்த பிரபஞ்சம் உருவாக்கிய மிக ஆழமான கருவி நீ.
உன் மூலம் அது தன்னை முழுமையாக உணர்கிறது.
விண்மீன்கள் வெளியில் பிரகாசிக்க
மனிதன் உள்ளே பிரகாசிக்கிறான்.
இரண்டின் ஒளியும், ஒரே தாயின் ஒளி.
ஒரே மூலத்தின் ஸ்பரிசம்.
அதை நீங்கள் உணர்வதே
இந்த பிறப்பின் நோக்கம் அன்றி வேறு ஒன்றுக்கும் நீ இங்கு வரவில்லை. உனது நோக்கம் இது ஒன்றே ஒன்றுதான்.
புணரப்பின் ஜனனம்,
ஜனன பின் மரணம்,
பிரபஞ்சம் பிறக்கவில்லை.
அது வெளிப்பாடு மட்டுமே.
அது விரிவடைவது அல்ல,
அது விழிப்பு நிலையை அடைவது.
அது வெளியில் இல்லை,
உன்னுள் தொடங்குகிறது.
பிரபஞ்சம் தன்னை வெளிப்படுத்த,
உன்னுடைய உணர்வு தேவைப்படுகிறது.
நீ விழிப்பாயின் அண்டம் திறக்கிறது.
நீ மூடிக் கொண்டால்அண்டம் மங்குகிறது.
நீயே அந்த திறப்பு.
நீயே அந்த ஒளி.
நீயே அந்தப் பிரபஞ்சத்தின் தொடர்ச்சி.
✨ இறுதி உபதேசம்
🌟 இறுதிநிறைவுறை
இந்த கட்டுரை இங்கு முடிவல்ல.
இது உங்கள் உள்ளத்தில் ஒரு வாசல் திறப்புக்கான மெதுவான தொடக்கம் மட்டுமே.இந்தப் பயணம் தொடரும்.
நீயும் அதில் என்னுடன் வருவாய்.
______________________________________
நீங்கள் இன்னும் இந்த முகநூல் வலைதளத்தை சப்ஸ்கிரைப் செய்யவில்லை என்றால் மீண்டும் பிரபஞ்சத்தை காண மாட்டீர்கள்.
சப்ஸ்கிரைப் செய்யுங்கள்,
உங்கள் கருத்துக்களை எழுதுங்கள்,
லைக் செய்து , ஷேர் செய்யுங்கள்.
______________________________________
ஆகாய சமர்ப்பணம் ☄️ ☄️ ☄️
தத் வ மசி ☄️ ☄️ ☄️ ☄️