WellBeings Therapy ZA

19/11/2025

13/11/2025

🌿 Mindfulness Dag 3: Oksitosien-saterdag

Vandag is Saterdag en 15 minute was te min. Ek kies vandag vir oksitosien, daardie heerlike “sosiale sappie” wat in ons liggame vloei wanneer ons eg verbind.

Oksitosien is bekend as die ‘bonding hormone’ of ‘love hormone’; dit word vrygestel tydens aanraking, lag, spel, of selfs ‘n diep gesprek waar iemand regtig luister. Dis die biochemiese basis van binding/attachment. Dit bou vertroue, kalmeer die senuweestelsel en verlaag stresvlakke. Navorsing wys dat mense met hoë oksitosienvlakke meer empaties, vredevoller en selfs fisies gesonder is.

Ek het my dosis gekry met games saam met my seuntjie, ‘n fliek met my dogter, en later gaan daar nog rugby wees saam met manlief. Dis nie net tyd saam nie, dis teenwoordigheid, wedersydse aandag, en die klein oomblikke wat ons brein herinner: Ek bestaan. Ek is lewendig. Ek het lief.

Mindful uitdaging:
Soek vandag vir ‘n oomblik van opregte konneksie. Sit jou foon neer. Kyk iemand in die oë. Lag saam. Dis nie net mooi vir die hart nie, dis chemie vir die siel 🩵💙

17/10/2025

Wise words from a dear friend encouraging moms all over the world🌈🌱🙌🏻

When your little one stands close to you or reach for you in distress or uncertainty, something beautiful is happening beneath the surface.

Your child’s nervous system is still learning what safety feels like. They borrow your calm to build their own. That’s why they come closer when they’re unsure or overwhelmed — your voice, your scent, your heartbeat, even your breathing rhythm all signal safety.

But here’s the part anxious moms often forget: you don’t have to be perfectly calm for this to work.

Even when your anxiety hums in the background, your presence, your effort to breathe through it, still teaches them how to regulate.

You’re not failing when you feel anxious — you’re modeling resilience in real time. 💛

14/10/2025

The importance of play can never be emphasised enough!!

07/10/2025

Share something incredible you've learned from horses in the comments 🐎

Years of practice has taught us that literally every moment with them is an opportunity to see something differently.
--------------
15 years | 50 000 EAL sessions
The Equitots™️ Model facilitates childhood learning with the help of horses.
Learn more about what we do on www.equitots.com
--------------

16/09/2025

07/09/2025

Parents need to know what kids do on their devices and the amount of time (everyone) spent with devices needs to be monitored and limited.

The digital age has brought serious risk of screen addiction, particularly in children. This generation of youngsters is spending a lot of time indoors, on c...

04/09/2025

27/08/2025

“..WHO SHOULD I BE, so the child can be the best version of himself..”

26/08/2025

05/08/2025

Live to enjoy this life, don’t let it live you.

Stadiger – Die Wysheid van Rustigheid
Ons is te oulik en te produktief vir ons eie beswil.

In vandag se wêreld is gejaagdheid amper 'n statussimbool. Ons hardloop van een aktiwiteit na die volgende, teken elke kalender vol, en voel skuldig as ons net stil sit. Maar hierdie aanhoudende jaag laat nie net volwassenes uitgeput nie – dit beroof ook ons kinders van iets kosbaars: teenwoordigheid, ritme, en die vrymoedigheid om net te wees.

Kinders floreer nie in konstante haastigheid nie. Hulle het tyd nodig om te d**k, om te speel, om vrae te vra. Tyd om te verveel – want dit is daar waar kreatiwiteit dikwels gebore word.

Soos die liedjie sê: "Slow down, you move too fast. You’ve got to make the morning last."

Ons kultuur is egter so ingestel op prestasie, dat ons begin glo het dat rus en stadigheid gelyk staan aan luiheid of 'n gebrek aan ambisie. Die tragiese gevolg? Ons leer om onsself te wantrou. Ons begin ooranaliseer, oorbeplan, oorpresteer – en ons verloor kontak met iets baie belangriks: ons innerlike goedheid.

Kinders sien dit. Hulle voel dit. Hulle neem dit aan.

Ons het nodig om terug te keer na eenvoud. Om 'n pas te vind waarin kinders hulself kan hoor d**k. Waar ons weer kan luister na ons eie stem, sonder die ruis van ooranalise en selfkritiek.

Rustigheid is nie passiwiteit nie. Dis 'n aktiewe keuse om teenwoordig te wees. Om in te tree by die lewe, stadig en vol – nie net produktief nie, maar ook wys.

Wanneer ons stadiger beweeg, maak ons ruimte vir verhoudings. Vir speelse leer. Vir emosionele gesondheid. En vir die vertroue dat goedheid in ons ingebou is – ons moet dit net weer leer vertrou.

Mag ons kinders grootword in 'n wêreld waar hulle weet hulle hoef nie te jaag om waardevol te wees nie. En mag ons as volwassenes die voorbeeld stel deur rustiger, wyser en voller teenwoordig te wees.

Stadiger. Sagter. Die lewe gebeur ook hier.